Review: XIII Remake – Ongeluksgetal

Update (18-11-2020):

De ontwikkelaars bieden hun excuses aan voor de staat van de game op dit moment. Er wordt hard gewerkt aan een update om veel technische mankementen op te lossen. Je kunt hier de volledige statement terug lezen. Alhoewel alle bedoelingen goed zijn, veranderd dit niet de staat van de game op dit moment. Lees verder voor onze review.

XIII Remake is een opnieuw ontwikkelde stripactie shooter van de originele game uit 2003. Destijds ontwikkeld en uitgegeven door Ubisoft. Dit maal ontwikkeld door PlayMagic en uitgegeven door Microids. Hoe steekt de vork in zijn steel?

Eerlijk is eerlijk, ik heb geen enkele nostalgische gevoelens betreft XIII in wat voor vorm dan ook. Ik ben niet bekend met de stripboeken reeks en de originele game heb ik nooit gespeeld op de Playstation 2 of Gamecube. Ik heb ook niet echt het gevoel dat dit nodig is, want ook de remake voelt aan als een Playstation 2 game. Laten we even duiken in XIII Remake en alles wat er mis gaat in deze ‘actievolle’ shooter.

Het lijkt op Fortnite

Ik heb het gevoel dat ik de meest belangrijke drive mis om deze game me te laten boeien. Het lijkt alsof deze game diep ligt bij de fans en dat het nostalgie-gevoel bij de originele game net zo hoog ligt als bij Ocarina of Time voor veel spelers. Na wat oppervlakkig onderzoek zag ik enigszins de appeal van de game zo’n 17 jaar geleden. Een aantrekkelijke stripfiguur-achtige tekenstijl waardoor de technische limieten van 17 jaar geleden een beetje verbloemd worden. Gepaard met typische stripboeken actie en je hebt een vermakelijke paar uurtjes. Dat was 17 jaar geleden misschien heel erg vet, nieuw en indrukwekkend. Visuele animaties en pop-ups alsof je een stripboek aan het spelen bent.

17 jaar later, is dit nog steeds wel een beetje van toepassingen in de XIII Remake. Alleen lijkt het nu meer op Fortnite dan op een stripboek. Grafisch ziet het er niet indrukwekkend uit, maar daarentegen is het ook niet uniek, mooi of artistiek. Als je zou zeggen dat dit dezelfde Playstation 2 game was, maar dan in een hogere resolutie, zou ik je ook geloven. Toen was het misschien vet, maar nu niet meer.

Hank Moody

De enige reden waarom ik ook maar een beetje benieuwd was om aan de slag te gaan met de XIII Remake is David Duchovny. We kennen hem allemaal als Fox Mulder uit the X-Files, maar ik ken hem voornamelijk als Hank Moody uit de geweldige serie Californication. Ik heb die serie ongeveer 7 keer opnieuw gekeken en gebruik regelmatig zijn beroemde ‘madafakaaaa!’, waarmee hij Charlie aanspreekt. Je zou dus wel kunnen stellen dat de serie enigszins een indruk heeft achtergelaten. Toen ik hoorde dat David Duchovny stemacteur was voor XIII, de hoofdrolspeler in de game, was ik enthousiast.

Ik werd een beetje huiverig na het zien van de trailer. De zinnen die hij uitsprak waren heel erg kalm, zo ken ik hem wel van zijn voorleessecties uit de Californication serie, maar het paste niet echt bij de beelden die ik te zien kreeg. Een slechte mix van dialoog met actiebeelden, dacht ik. Maar helaas, ook in-game voelen zijn zinnen niet helemaal lekker, alsof ze misgeplaatst zijn. Alsof David de zinnen heeft ingesproken zonder ook maar enig idee wat de context is, of in welke situatie hij verkeerd.

Fysiek misselijk

Iets wat de XIII Remake wel heel goed doet, en dit is pas de tweede game die het voor elkaar heeft gekregen, is om mij letterlijk fysiek misselijk te laten voelen. Na ongeveer een half uurtje spelen begon ik misselijk te worden en eerst dacht ik dat dit toeval was. De volgende dag gebeurde precies hetzelfde. Ik werd misselijk en na iets langer spelen kreeg ik hoofdpijn. Voor wie het interesseert, de enige andere game die dit voor elkaar kreeg was Eve Valkyrie, een VR game waarin je na enige rondjes vliegen geen idee meer hebt wat voor of achter is, hierdoor sloegen mijn hersenen een beetje op hol omdat ze geen idee hadden hoe ze mij in balans moesten houden.

Ik denk dat ik ook goed weet hoe het kan dat XIII Remake mij fysiek misselijk heeft kunnen maken. De game is technisch een rotzooitje. Frametearing is geen uitzondering, maar een constant gegeven. Bij elke beweging, veel aan de hand of niet, lopen de frames niet gelijk en zie je haperingen in het beeld. Iedere seconde, iedere keer als je beweegt of er iets in het beeld beweegt. Daarnaast loopt de game ook niet heel stabiel en dippen de frames als er meer dan twee vijanden tegelijk aanwezig zijn. Heel vloeiend speelt de game ook niet, waardoor de gunplay op zich heel stijf en ongemakkelijk aanvoelt. Je hoeft je verder geen zorgen te maken, want vijanden zijn niet heel erg slim in de XIII Remake.

Gameplay

De game speelt als een ouderwetse First Person Shooter. Je speelt door levels en in de levels heb je minimale bewegingsvrijheid, maar wel genoeg opties om vijanden uit te schakelen. Er zijn verschillende soorten wapens en voorwerpen om te gebruiken. Stealth is een optie, maar dit werkt niet zo goed en wordt al helemaal niet beloond. Vijanden kunnen je soms zien terwijl ze met hun rug naar je toe zijn gekeerd, maar consistent is het niet. Verder is de AI niet heel slim en staan ze vaak genoeg met een groepje op rij terwijl ze wel of niet op je schieten. Zelfs met de game op ‘Hard’ hoef je je weinig zorgen te maken. Vijandelijke AI is nog dommer dan de AI in Call of Duty.

Verdict

Ik heb het echt een eerlijke kans gegeven, maar helaas. Er is niets in de XIII Remake waar ik ook maar mild enthousiast van word. Technisch loopt de game volledig in de soep waarbij ik me afvraag hoe dit ooit door de QA is kunnen komen. Er is weinig, of beter gezegd, helemaal niets echt ge-remake-d in deze XIII Remake. XIII had beter in 2003 kunnen blijven. Wil je het toch opnieuw ervaren? Wacht dan op de Re-Remake.