Review: Gord

Gord is een gloednieuwe RTS titel van Covenant. De Poolse ontwikkelaar bestaat uit enkele The Witcher veteranen en dat straalt Gord dan ook uit. Het is een The Witcher meats Strategy game waar we vorig jaar al aardig van onder de indruk waren tijdens Gamescom. Nu hebben we zelf de volledige game mogen proberen.

Gord is een realtime strategy game die zich afspeelt in een The Witcher achtig universum. Een duidelijk donkere fantasierijke wereld met grote beloningen en stevige straffen. De game draait zich voornamelijk om de “Gord”. Gord is de benaming voor een houten nederzetting uit de Slavische geschiedenis. De houten kampjes worden gebouwd in een ronde vorm. In deze strategische game spelen we in principe van Gord naar Gord en slaan we onderweg al het kwaad aan gort. Sommige gevaren zijn echter te gevaarlijk en vereisen een hele andere benadering.

De basics

Voordat we dieper in de game duiken, eerst even de basics! Gord is dus een strategie game die draait om de Gord en je dorpelingen. Elk dorpeling is uniek met een eigen naam, eigen stats, specialiteiten en een eigen inventaris. Als speler heb je ten allen tijden de directe controle over jouw dorpelingen. Ze doen in principe niets uit hunzelf, tenzij je een dorpeling materialen laat verzamelen. Dan blijven ze dit doen, totdat je ze toewijst aan een andere profession. Elk dorpeling moet dan ook een eigen profession hebben om taken uit te kunnen voeren. Alleen de lumberjack kan hout hakken, maar je kan eenvoudig tussen profession switchen door simpelweg je dorpeling naar een gebouw te laten lopen. De dorpeling kleedt zich om, en heeft zo direct een andere profession. Fijn en handig zou je zeggen, maar dit systeem is op de lange termijn erg vervelend. Waarom, leg ik zo uit.

Je Gord werkt op resources. Er zijn verschillende soorten resources zoals voedsel, goud en hout, maar ook niet tastbare resources zoals Faith, waarmee je spreuken kunt uitoefenen op het speelveld. Sommige resources gaan sneller op dan andere. Als je een paar sterke krijgers hebt ingeroepen door dorpelingen toe te wijzen aan de Barracks, gaat je goud sneller op, omdat die profession veel meer resources verbruikt dan een scout die minder krachtig is.

Elk dorpeling is uniek en heeft dan ook een leeftijd. Je dorpelingen kunnen doodgaan door ouderdom en tijdens de campagne speel je met verschillende generaties van dezelfde familie. Personages sterven, maar er worden ook kinderen geboren. Een pas geboren kind kan natuurlijk niet mee helpen, maar zodra ze iets ouder zijn kunnen ze hun ouders helpen. En uiteindelijk zelfstandig taken uitvoeren.

Going insane

In Gord kan van alles gebeuren. Tijdens de campagne of de zandbak modes kom je terecht in een wereld die voor het overgrote deel onbekend is. Je hebt weinig zicht buiten je Gord en je weet dus ook niet wat er op de loer ligt. De rijkelijk gevulde maps liggen bomvol geheimen, valstrikken, resources, voorwerpen en zelfs andere reizigers die je kunnen helpen, of tegenwerken.

De uiterst donkere fantasy setting brengt ook bijwerkingen met zich mee. De dorpelingen worden blootgesteld aan afgrijselijke dingen. Hierdoor kunnen ze krankzinnig worden. Dit is een soort van extra HP-meter die langzaam leegloopt, of snel bij een tragische gebeurtenis of bij het zien van een afgrijselijk monster. Zo kom je op een zeker moment in de campagne voor een blokkade te staan. Een vreselijk gigantisch monster blokkeert de weg. Je kunt tegen ‘m vechten, maar deze gevechten zijn enorm lastig en op dit moment in de campagne ben je hier simpelweg niet klaar voor. De game leert je hier dat je niet altijd hoeft te vechten. Het monster laat je je weg vervolgen voor een offer. Offer een kind op aan het monster en hij laat je door. Dit heeft impact op de gemoedstoestand van je dorpelingen, ook al weten ze dat het de enige oplossing is.

Zo kom je voortdurend tijdens het spelen voor keuzes te staan. doe je iets wel, of doe je iets niet? Help je een vreemde die je tegenkomt met risico voor eigen gevaar, of laat je ‘m aan zijn lot over. Er zijn altijd consequenties verbonden aan je acties in Gord en dit maakt het spel enorm dynamisch en geen seconde saai. Het jammere is daarbij dat je voortdurend op verschillende plekken moet opletten om te kijken wat er aan de hand is, of om te checken of je de juiste resources nog aan het verzamelen bent.

Veel actie

Ooit ben ik gestopt met het spelen van strategie spellen omdat er altijd een enorme buildup voorafging aan een hele korte periode enorm veel actie. Dat balans lag mij nooit lekker. Ik ben blij dat Gord dit anders doet. Vanaf het eerste moment is er al actie en er is nooit een saai “grind” moment voordat de actie weer begint. Voortdurend kom je in aanmerking met monsters, side-quests, handelaren, random events en noem het maar op. Dat is enorm tof, maar met de manier waarop resourcemanagement werkt in Gord is het heel irritant dat ik mezelf niet continue in die actie kan dompelen.

Ik speelde deze game op PS5 en met een controller speelt dit toch niet optimaal. de menu’s zijn klein en de besturing is alles behalve fijn, maar net niet onspeelbaar. Met deze kennis had ik liever een PC versie gespeeld, dus mocht je zelf voor de keuze komen te staan verwacht ik dat de PC versie veel fijner zal spelen. Met de controller ben ik gewoon te veel aan het stoeien met de controls om eenvoudige dingen uit te voeren zoals een specifieke groep dorpelingen te laten switchen tussen werk. Dit had met enkele commando’s veel makkelijker gekund, waardoor je als speler op de actie kunt blijven zitten.

Verdict

Gord is een heel erg duistere maar vermakelijke strategie titel voor iedereen die fan is van duistere fantasie of The Witcher en niet afschrikt van de term RTS. Het spel is notabene volledig te spelen in een mode die zich focust op het verhaal waarbij je meer dan genoeg wordt geholpen om het einde te zien. Uiteraard is er ook een standaard en een hard-mode. Met deze RTS zit je volledig in de actie, maar moet je er rekening mee houden dat die actie wordt geremd door tussentijds switchen van personages, het actief bijhouden van te veel resources of de niet optimale besturing als je met een controller speelt. Mocht dit je niet afremmen is Gord een van de betere titels in zijn genre van de laatste tijd. Al had ik mij persoonlijk veel en veel meer op de actie en exploration willen storten, wat me niet altijd werd gegund.