Review: Assassin's Creed Odyssey

Assassin’s Creed Odyssey is de volgende sluipmoordenaars game van Ubisoft en de tweede in de franchise met de bekende ‘Ubisoft RPG formule’. Laten we eens een kijkje nemen naar Ubisoft’s creatie van het oude Griekenland.

In Assassin’s Creed Odyssey kruip je in de huid van Alexios, of Kassandra. Eigenlijk is er maar één echte keuze, en dat is Kassandra. Nadat je hebt gekozen voor deze fit-chick spring je meteen in de actie. De eerste paar uur van de game kan je vergelijken met Assassin’s Creed Origins. Een afgezonderd eiland waar je een beetje geleerd krijgt hoe het hele spelletje in elkaar steekt. Het speelt ongeveer hetzelfde als zijn voorganger, maar heeft hier en daar toch een aantal nieuwe en andere features. Sommige features uit Origins zijn nu abilities die je moet vrijspelen. Daarnaast zijn er abilities die je direct bij het opstarten al ontgrendeld. Na enkele uren door gebracht te hebben op ’tutorial island’, verschijnt ‘Assassin’s Creed Odyssey’ in beeld en begint de game pas voor het echt. WTF? Ik was al zo’n 5 uur bezig en dit was slechts een intro? Malaka, deze game is huge!

Content voor je Drachmae

Het maakt niet uit of je de standaard editie, Gold Edition, of één van de 27 Special, Limited, of Collector Editions hebt gekocht, want de game biedt voor iedere versie een zee aan content. Letterlijk en figuurlijk want Naval combat is back baby! In Odyssey krijg je je eigen schip, niet te verwarren met de Odyssey uit Super Mario. Het schip dient om van het ene naar het andere Griekse eiland te varen, maar onderweg kom je verschillende schepen tegen die misschien wel interessante loot voor je hebben.

Niet alleen ter zee, maar ook ter land is er genoeg te beleven voor je sluipmoordenaar. De hoofdmissies leiden je langzaam door het Griekse continent, maar als je alles wilt zien dan zul je toch even de stoute schoenen aan moeten trekken en zelf op onderzoek uit gaan. Er zijn verschillende side-quests en overige opdrachten die je uit kunt voeren, waarvan, ja, een aantal erg repetitief zijn. Het veroveren van kampen en de standaard elimineer deze NPC quests zijn dé filler van Odyssey, maar gelukkig smelten deze een soort van samen in de wereld om je heen en tik je vaker meerdere objectives in één keer af waardoor je meer het gevoel hebt alsof je een MMORPG aan het spelen bent.

Dit is overigens geen slecht iets, want hierdoor heb je minder snel het gevoel dat je repetitieve content aan het doen omdat de samengesmolten objectives op een bepaalde locatie zorgen voor een bepaalde aanpak die iedere encounter zal veranderen afhankelijk van de vijanden die je opwachten en de omgeving.

Spelen in de zandbak

Assassin’s Creed Origins was letterlijk een zandbak. Ubisoft had de term Sandbox RPG iets te letterlijk genomen, maar in Odyssey doen ze de Sandbox RPG nog meer ten goede. Je voelt je als speler heel erg vrij in de wereld en ook met het aanpakken van verschillende objectives heb je een keuze te maken. Je kunt vaker kiezen om een gevecht aan te gaan of genade te tonen. Het voelt niet direct aan alsof de player-choice werkelijk een grote impact heeft op de resultaten, maar het heeft wel degelijk een impact op de manier waarop jij jouw personage ziet.

Naast de gebruikelijke quests en side quests zijn er verschillende bounties die je kunt claimen, maar niet alleen zullen er NPC’s rondlopen met een prijs op hun hoofd, want jij zal er hoe dan ook ook een op je hoofd krijgen. Door jouw activiteiten in de Griekse landen zijn er verschillende personen die het er niet zo mee eens zijn en een prijs op je hoofd zetten. Op dit moment zal de jacht op je geopend worden door huurlingen. Deze zwerven rond in de wereld en kunnen jouw missies dwarsbomen met hun aanwezigheid. Je kunt je bounties af betalen, of er voor kiezen om de gene die de bounty heeft aangesteld, te vermoorden.
Even geen zin om de vieze klusjes van andere op te knappen? Dan word je ook zeer beloond om de wereld te ontdekken. Er zijn verschillende tombes en geheimen in de wereld om te ontdekken die je leuke beloningen kunnen geven die je volgende encounter wat aangenamer zal maken.

Griekse Superheld

In Odyssey heb je af en toe minder vaak het gevoel alsof je een Assassin’s Creed game speelt en ik ben er niet helemaal over uit of dit een goed of slecht teken is. Je speelt als het waren een soort van huurmoordenaar die voor iedereen met een zakje goud vieze klusjes wilt opknappen. Je bevind je midden in de oorlog tussen Sparta en Athene, maar je hoort eigenlijk nergens volledig bij en kiest een beetje voor de kant die je op dat moment het beste aanstaat.
De conquest missies zullen per gebied de ‘finale’ vormen en gooien de regering volledig overhoop van Athene naar Sparta of andersom. Als je in gebied de bezetting van één kant weet te verzwakken zal er een groot gevecht plaatsvinden waarbij het gebied wordt overgenomen. Je kunt kiezen om een gebied aan te vallen of te verdedigen. Een beetje Assassin’s Creed Risk dus.

Beter dan gyros

Gyros mag dan misschien mijn favoriete gerecht ooit zijn, maar dit is niet het enige wat er lekker uit ziet. Assassin’s Creed Odyssey is werkelijk een plaatje. De wereld ziet er ontzettend mooi uit en voor de degene die alles willen zien van Ubisoft’s Griekenland zijn voorlopig nog niet klaar met kijken. Annuleer je vakantie naar Kreta en koop Odyssey.  Het is hoe dan ook goedkoper en je zult ook in deze versie van Griekenland weken zoet zijn verschillende activiteiten. Persoonlijk ben ik een sucker voor Griekse mythologie dus ik ben nog lang niet klaar met Odyssey.

Verdict

Assassin’s Creed Odyssey is een ontzettend grote game die ontzettend veel content bied die niet per se nieuw of innovatief is, maar het toch op de een of andere manier minder ‘van hetzelfde’ laat aanvoelen als we gewend zijn van Ubisoft’s Open World games. Een simpele conclusie die je kunt trekken bij deze Assassin’s Creed game is dat het je zeker zal bevallen indien je Origins al goed vond. De game is namelijk op bijna ieder front wel een stap vooruit gegaan sinds Origins en daarvoor krijg je een zeer mooie en uitgebreide RPG in Odyssey. Je zal er misschien vrede mee moeten maken dat het minder als een Assassin’s game aanvoelt,maar dit doet niet af van het feit dat dit een steengoede game is.
De game biedt daarnaast ook in-game aankopen aan in de vorm van microtransactions. Een beetje lame als je het mij vraagt want je kunt er voor kiezen om in-game currency te kopen met echt geld om de boel simpeler te maken, terwijl dit niet echt nodig is. Het jammere is dat de vetste outfits die je kunt krijgen exclusief zijn voor de cash-shop. In mijn ogen is deze exclusieve content beter bestemd voor een moeilijke baas, of geheime locatie in de game, maar goed.
Pluspunten

• Ontzettend groot
• Veel content
• Griekse mythologie
• Meer keuze bij de speler

Minpunten

• • Minder Assassin’s Creed gevoel