28 maart 2024

Review: Windbound – Zeeja Vu

Windbound review

Ga op avontuur en zeil over de zee om verschillende eilanden en hun geheimen te ontdekken om de weg te openen naar nieuwe geheimen. In Windbound doe je het allemaal en het is allemaal niet zo mysterieus als het lijkt.

In Windbound kruip je in de huid van Kara. Je wordt wakker aan de kust van een eilandje en vanaf hier draagt de game het stokje al naar je over. Je weet eigenlijk nog niet zo goed waar het over gaat en wordt vooral aangespoord om op ontdekking uit te gaan. Al spelende legt de game je uit dat je voorwerpen kunt maken. Al spelende ontgrendel je steeds nieuwe blauwdrukken door bijvoorbeeld nieuwe voorwerpen op te rapen. Je uiteindelijke doel is om eilanden te vinden met torens om de kristallen te activeren. Deze kristallen activeren je doorgang naar het volgende hoofdstuk.

De game kent zo’n 5 hoofdstukken en ieder hoofdstuk is hetzelfde ingedeeld ongeveer. Een grote zee met eilandjes er in. Er zijn maar drie eilanden met een kristallen toren. De overige eilanden zijn optioneel om te ontdekken. De game spoort je vooral aan om te gaan ontdekken want er zijn geen markeringen die je vertellen waar je naar toe moet (al is het niet heel lastig om het uit te vogelen).

Qua uiterlijk doet de game je misschien denken aan games als Breath of the Wild of Windwaker. Hier blijven de vergelijkingen dan ook bij, al heeft de game meer weg van Windwaker dan Breath of the Wild, behalve een soort zelfde tekenstijl. Windbound is echt een survival-ontdekkingsgame en voor de eerste paar uur voelt het dan ook erg Sea of Thieves (op een goede manier) aan. Je wilt gaan ontdekken, je wilt ieder eilandje bezoeken om te weten wat er te vinden is.

campfire

Er op uit

Windbound legt de focus enorm goed op het ontdekken aangezien je zo min mogelijk verteld wordt. In het eerste hoofdstuk zie je aan de horizon al een nieuw eilandje waar je naar toe kunt varen zodra je je eerste vaartuig hebt geknutseld. In de volgende hoofdstukken, als de gebieden iets groter worden, is dit niet meer het geval. Dan moet je echt even een stukje varen voor je weer een stukje land tegenkomt.

Daarbij speel je binnen bepaalde kaders helemaal op je eigen manier. Je kunt steeds meer nieuwe dingen knutselen en dit kan variëren tussen onderdelen voor je schip, wapens, voedsel en andere nuttige knutselwerken om te overleven zoals gereedschap en vuur om vlees te koken of leer te drogen. Vaak heb je niet genoeg materialen om alles te knutselen wat je zou willen door de vereiste eilandjes te bezoeken. Dus wil je zoveel mogelijk maken om je volledige reis zo optimaal mogelijk te maken? Dan is het bijna noodzakelijk om de optionele stukjes land ook even te betreden.

Windbound

Dit is dan ook zeer plezierig om te doen, maar vooral voor de eerste twee uur. Daarna prik je al snel door de formule van de game heen. Ieder eilandje per hoofdstuk bevat namelijk een soort van hetzelfde. Binnen eenzelfde hoofdstuk ga je geen gloednieuwe ontdekking doen op het vierde eilandje als je de eerste drie al helemaal hebt doorgespit. Dezelfde materialen, dezelfde monsters.

Helemaal ontspannen

Aan de ene kant vond ik dit wel jammer, want de drang naar iets nieuws blijft groot als je een game speelt die zich erg inzet op het ontdekken van het onbekende. Aan de andere kant kon ik er redelijk snel vrede mee maken. Ik nam wat meer mijn tijd om ieder eilandje goed door te kammen en kalmeerde mijn drang naar iets nieuws. Hierdoor kwam de game op zich beter tot zijn recht, helemaal tegen mijn verwachting in. Ik ging het beter waarderen voor wat het was en mijn tijd beter verdelen in de mogelijkheden die mij wél werden aangeboden.

Je hebt een beperkte inventaris en deze zit al heel vroeg vol. Hierdoor moet je al snel creatief gaan zijn en gelukkig biedt de game je deze creativiteit. Je krijgt al snel de mogelijkheid om je inventaris iets groter te maken. Wil je het verder tillen dan ben je al genoodzaakt om je schip uit te rusten met een pot om spullen in te bewaren. Dat is voor eventjes wel genoeg. Het blijft puzzelen, maar in het tweede en derde hoofdstuk worden je opties al snel uitgebreid.

Windbound

Je krijgt wederom nieuwe materialen en leert om nieuwe onderdelen te maken voor je schip. Van enkel een kano kan je nu opeens vloten maken met rompen aan de zijkanten. Je kunt her hier bij een simpel vlot houden met aan iedere kant een romp, maar je kunt het ook verder uitbreiden. Je schip langer of breder maken. Hierdoor heb je ook veel meer ruimte om spullen te bewaren en te bewerken. Opeens is het niet meer een simpel vervoersmiddel, maar echt een kleine thuishaven. Kisten om spullen in op te slaan, een rek om een extra tas aan op te hangen en een vuurtje om op te koken.

Windbound

Overleven

Het is niet lang leven de lol in Windbound want gepaard met gestrand zijn op onbekende eilanden is het gestrand zijn zonder vaste samenleving. Je moet zelf op zoek naar eten want je hebt een stamina balk die langzaam leeg loopt. De core gameplay loop vormt zich de eerste paar uur dan ook voornamelijk op het ontdekken, uitbouwen en onderhouden van je gezondheid. Je kunt bessen plukken en paddenstoelen eten, maar vlees vult toch het beste. Maak wapens en jaag op het wilde leven. Hoe sterker het monster, hoe beter het vlees.

beast

Helaas kan je niet in het begin al voor de rest van je avontuur vlees gaan verzamelen. Voedingswaren bederven over tijd, ook als ze gekookt zijn. Het blijft dus continue een combinatie van ontdekken, bouwen en jezelf onderhouden. Persoonlijk vond ik dit minder aangezien mijn ontdekkingsdrang steeds werd geremd door de honger of het leeglopende balkje waar ik steeds maar weer aan moest denken. Gelukkig is het in de praktijk wel goed te regelen zodra je eenmaal een goed gevoel hebt over wat je wel en niet kunt doen.

Helaas ging niet alles geheel vlekkeloos. Tijdens mijn playthrough ben ik meerdere foutjes tegengekomen. Wilde beesten die in een soort T-pose over het eiland heen zweefde, bevriezende schermen en een enkele game-crash. Dit was op de dag van de release, dus laten we hopen, en er van uit gaan dat deze foutjes er redelijk vlot uit worden gestreken.

Verdict

Windbound is een redelijk korte ontdekkingsreis waar je vooral zelf het zeil in handen hebt. Je bepaalt zelf de koers en bent geheel vrij om je eigen tempo door het spel te bepalen. De game biedt net genoeg geheimen en nieuwe ontdekkingen om ieder hoofdstuk de ontdekkingsdrang te dragen en biedt verder een rustgevende en plezierige ervaring die vooral ligt op het uitbouwen van je schip en rustig de zee over te varen terwijl een rustgevende melodie je over de golven heen wiegt. Het was in eerste instantie niet direct de game waar ik me op had voorbereid, maar uiteindelijk ben ik toch tevreden over waar ik ben gestrand.

Gespeeld op Playstation 4 Pro
  • 7/10
    Schipper mag ik overvaren? - 7/10
7/10

Jordy Gerritse

Zelda fanboy. Retro Collector. Voornamelijk te vinden op het Playstation Network. Gamer sinds ik nog uit de fles dronk. Beide doe ik nog steeds, niets veranderd dus.

Bekijk alle berichten van Jordy Gerritse →