Review: Pokemon Sword & Shield, op naar Galar!

Pokemon heeft een aantal interessante trendings op Twitter en YouTube gekend in de afgelopen maanden. Het duurde even, maar wij gaan de meest controversiële Switch games van dit jaar reviewen; Pokemon Sword & Shield.

Wij hebben Shield gespeeld!

Sword & Shield zijn de eerste main-line Pokemon games die uitkwamen voor het Nintendo Switch collectief. Fans verwachtte een open-world game met free-camera en een minder lineaire ervaring in het algemeen. Is dat wat we kregen met Sword & Shield? Nee, niet helemaal. Kregen we een stap vooruit van de 3DS? Ja, dat dan weer wel. Deze review zal iets anders verlopen, gezien wij niet alleen gaan kijken naar de game zelf, maar ook naar de controversie en of deze kritiek klopt met de realiteit.

Een nieuw verhaal, toch?

Pokemon is en blijft Pokemon. Je begint in een huis waar alleen je moeder aanwezig blijkt te zijn, je ontmoet je rivaal, verslaat gym leaders, verslaat de bad guy, wint de Pokemon League en doet wat post-game content. Zo is het geweest, zo is het nog steeds. Maar, toch is hier niet per se iets mis mee. De formule werkt en werd iedere keer opnieuw een beetje anders geïmplementeerd met andere vijanden, andere rivalen en een iets andere verhaallijn. Dit maal merk je dat GameFreak die formule aan wilt houden, maar toch iets grootser wil doen. Dit kan natuurlijk omdat de Nintendo Switch dat grafisch en technisch gezien ook toe laat. Tot aan de 3Ds zat je toch een beetje vast aan een handheld systeem dat niet veel vrijheid in gameplay toelaat door technische mankementen. De Nintendo Switch zorgde echter voor games als Breath of the Wild en Super Mario Odyssey, twee games die lineair waren en nu wilder en vrijer waren dan ooit.
Pokemon Sword & Shield vallen daarentegen toch een beetje tegen. Het verhaal geeft je meer vrijheid, maar ver van genoeg om een nieuwe console te rechtvaardigen. Hier komen beide kanten van de munt al naar de spotlight. Ja, de story is leuk en er is meer post-game content dan ooit tevoren. Daarentegen is de story algeheel korter en nog even gestroomlijnd als altijd.
Je kan nu jouw personage volledig verkleden zoals jij dat wilt en zelfs naar een kapper gaan, dat is leuk en een toffe toevoeging. Maar, door de lineariteit in het verhaal zelf komt dit niet goed naar voren. De story is dus zeker tof, ondanks een tragere start met veel saaie dialogen, maar brengt niet zo’n grote impact als Zelda of Mario. Wat het tofste aan de gehele verhaallijn is, is dat aanpak op de gym challenges. Alle gym battles spelen zich af in een stadion en dat zorgt voor een grootser gevoel dan ooit. Er spelen hier uiteraard nog andere aspecten in mee.

Wild Area

De Wild Area is het hoogtepunt van de game voor mij. Je hebt een vrije camera en een groot gebied om te exploreren, spullen te vinden, geheimen te ontdekken en Pokemon te vangen. De Pokemon lopen hier vrij rond in hoog gras met wat sterkere Pokemon die ook buiten het hoge gras te vinden zijn. Dit is waar de game laat zien wat het had moeten zijn, buiten het grafische aspect waar ik nog op terug zal komen. Zodra je de Wild Area verlaat, word het snel lineair. De camera is locked en de game word ineens compleet anders. De Wild Area is ook een gebied waar je vaker naar terug zal komen, gezien hier Pokemon zitten van alle levels, dus deze kan je niet direct allemaal vangen. Het is een toevoeging die meer dan welkom is en die de game stukken beter erop maakt.
In deze Wild Area vind je ook nog raid battles. Dit houdt in dat jij met andere trainers het opneemt tegen Dynamix Pokemon om ze vervolgens te vangen. Deze gevechten zijn niet altijd even makkelijk en zijn een toffe toevoeging aan de game.

Setting & Graphics

De Galar Region is een geweldig gebied om te exploreren. Van het in de trein zitten tot de afwisselend gethematiseerde steden, alles is beter dan ooit. Er zijn genoeg verschillende soorten steden met allemaal hun eigen thema. Iedere stad en iedere route werkt supersterk. Helaas word die ervaring een beetje teruggetrokken door het volgende…
Ja, de game heeft een geweldig breed kleurenpalet en leuke thema’s. Daarentegen zijn de graphics op sommige gebieden niet Switch-waardig. Zo zien bomen en bepaalde textures er gewoon oud uit, bijna alsof je op de Nintendo DS speelt. Dit stoorde mij persoonlijk niet heel erg, maar ik snap wel waarom mensen hier niet tevreden mee kunnen zijn. Buiten dat waren de Pokemon models en aanvallen die al bestonden niet vanaf de bodem opnieuw ontworpen, wat wel beloofd was. Toch zorgde de afwisseling binnen de Galar Region en de toffe setting ervoor dat de game erg bruisend aanvoelde en lekker wegspeelde.
Ook het catching systeem is leuk gedaan. Zo heb je meer manieren om Pokemon te vangen dan alleen random encounters. In het hoge gras heb je namelijk Pokemon die je wel ziet en ook degene die je niet ziet en die je zullen overvallen met een random encounter. Zo kan je beter coördineren welke beestjes jij wilt vangen en zo kan je sneller door het hoge gras reizen dan in voorgaande delen.

Gevechten

De gevechten zijn wederom hetzelfde, met wat extra draaitjes aan de formule. Voor mij werkt deze formule nog steeds geweldig en zorgt het voor rustigere gameplay, wat naar mijn mening goed werkt. Je kan en moet jezelf de tijd geven om je volgende zet te bedenken en dat werkt lekker, voor mijzelf gesproken.
De nieuwe Pokemon zijn erg goed ontworpen op een paar stuks na. Dit is de eerste generatie sinds jaren waar mijn team volledig bestaat uit de nieuwe Pokemon en dat is een goed teken voor de designers. Maar, een groot aspect van de gevechten is het nieuwe Dynamaxing.
Dynamaxing maakt jouw Pokemon in Sword & Shield tien malen groter voor een paar beurten. Dit geeft jouw Pokemon nieuwe aanvallen, meer HP en zorgt voor een nieuwe tactische zet. Niet alleen in Online Play, maar ook in PvE werkt deze feature beter dan verwacht. Buiten dat is ziet het er ook nog eens cooler uit.

#GameFreakLied

De hashtag hierboven heb je waarschijnlijk vaak langs zien komen. Fans zijn boos, en terecht. In Pokemon Sword & Shield kan je namelijk niet alle Pokemon vangen. De National Dex heeft een mooie grafsteen gekregen dit jaar. Dit stoorde mij in eerste instantie niet zo heel erg, tot dat de game meer informatie publiekelijk stelde. Het was namelijk zo dat de NatDex niet aanwezig was, omdat GameFreak vertelde dat ze alle models voor de beestjes opnieuw hadden gemaakt, en dat dit nooit zou lukken met meer dan 900 Pokemon. Toen ik erachter kwam dat veel van deze models gewoon niet opnieuw waren ontworpen, ging er bij mij ook een lampje branden. GameFreak loog. Dit telt voor mij ook mee in mijn uiteindelijk verdict voor de game, en het zorgde voor veel controversie onder verdeelde fans.

Verdict

Pokemon Sword & Shield doet niet veel nieuws, de verwachtingen waren in ieder geval hoger. Het is nog steeds een game waar ik veel uren plezier uit heb kunnen halen en zal halen, maar het had veel en veel meer kunnen zijn dan dat het geworden is. Met een boel discussies met mijn twee meningen over de game ben ik erop uit gekomen dat dit gewoon beter moet de volgende keer. Ja, het is een stap in de goede richting en ja, het had veel meer moeten en kunnen zijn. O, trouwens, brengt u even de National Dex terug GameFreak? Dankje!