18 maart 2024

Review: Patapon 2 Remastered

Nadat we dachten dat het niet meer zou gebeuren, verraste Sony en Japan Studio de fans alsnog met een remaster van Patapon 2 op de Playstation 4. Het eerste deel is ondertussen al een tijdje beschikbaar als remaster via de Playstation Store. Leeft de Patapon glorie voort, of blijft het bij nostalgie?

Patapon verscheen oorspronkelijk op de PSP (Playstation Portable) in 2007 en was destijds en nu nog steeds een erg unieke game in veel aspecten. Het is een game waarin timing en gevoel voor ritme essentiële bouwstukken zijn voor succes. De PSP games slaagde hier erg goed in. Het kleine handheld apparaatje was zijn tijd vooruit en bracht de meest schitterende games naar je handpalm. Grand Theft Auto titels vergelijkbaar met de console konden nu overal gespeeld worden. Zelfs op het schijthuis! Toch, als we terugdenken aan het magnifieke apparaatje van Sony denken we niet direct aan Vice City Stories, maar meer aan de zeer unieke titels die verschenen op de PSP zoals Daxter, Loco Roco en Patapon!
patapon 2 remaster

Pan-Pan-Frietuurpan!

In Patapon bestuur je kleine zwarte oogballen met handen en voeten. Ze zijn dol op muziek en vechten en laat dit nou dé ideale stamcombinatie zijn om een onvergelijkbare game-ervaring te bieden. In de Patapon titels, dus ook Patapon 2, kruip je in de huid van een soort Patapon god. Je bestuurt je Patapon leger met niets meer dan een simpele trommel. Afhankelijk van de klanken die je er uit slaat voert je Patapon een commando uit. Deze bestaan uit onder andere voorwaarts marcheren, aanvallen en verdedigen. Je kunt je leger voorzien van zwaarden en speren. Zodra de oogballetjes boos beginnen te kijken weet je dat je in het bereik bent van de vijand en dus over kan schakelen op het aanvalscommando. Pon-Pon-Pata-Pon!
Dat is overigens niet de enige indicatie die je krijgt. De andere, nog veel belangrijker, is de muziek en de witte rand die steeds oplicht tijdens het spelen. Deze geven namelijk het ritme aan waarin jij op de trommel moet bonzen. Ieder bekend Playstation symbooltje staat voor een bepaalde klank. Bepaalde klankcombinaties zorgen dus voor de verschillende commando’s. Het klinkt ontzettend simpel en dat is het in zijn kern ook wel, maar naarmate je verder komt in het spel blijft het niet zo simpel als het lijkt.
Dinosaurus

Patapon 2

Patapon 2 borduurt verder op de succes van de eerste game en dit is geen verassing. Dezelfde fantastische en minimalistische tekenstijl wordt gebruikt en dit ziet er ontzettend gaaf uit. Deze tekenstijl is overigens zorgvuldig uitgekozen. Het ziet er namelijk uit alsof je een grotschildering aan het spelen bent. De figuurtjes zijn voornamelijk zwart en de achtergrond en bepaalde accenten van speciale units of monsters worden felgekleurd zoals ze vroeger felle kleuren gebruikte om de wand te beschilderen. Dit past natuurlijk ontzettend goed bij de game aangezien je een soort stam speelt die helemaal geobsedeerd is door muziek.
Het tweede deel begint opnieuw met de basis die je ook in het eerste deel hebt geleerd, maar neemt al snel een stapje verder. Je kunt je leger uitrusten met verschillende wapens en pantser. Bepaalde wapens zijn sterker tegen bepaalde soorten vijanden en af en toe moet je voorgaande levels opnieuw doorspelen om grondstoffen te verzamelen zodat je je reis wat aangenamer kunt maken. Kleine RPG elementen verrijken de game, maar voelen niet hinderlijk aan. Je bent dus geen uren bezig met het verzamelen van de juiste voorwerpen of levels om een bepaalde baas te kunnen verslaan. Timing en ritme blijft ten allen tijden dé sleutel tot overwinning.
Patapon 2

Uit de maat

Ondanks het succes van de PSP titels voelde het ietwat vreemd aan op de Playstation 4. Alsof het veel moeilijker was om op de maat te spelen, of alsof ik het compleet verleerd was en mijn Guitar Hero-gefühl verdwenen is. Toch maar even de PSP onder het stof vandaan gehaald om te toetsen of het echt aan mij lag. Dat was dus niet het geval. Op de PSP ging het me een stuk beter af, dus ging ik het probleem ergens anders zoeken. Het blijkt dus zo te zijn dat je door de enige vertraging in de TV (waar je overigens niet heel veel aan kunt doen, de kwaaltjes van console gaming zullen we maar zeggen) niet zo goed je beat kunt timen. Het is allemaal prima speelbaar, maar die fractie van een seconde doet het ‘m toch vaak wel echt.
Dat is heel jammer want de game werkt verder op en top op de Playstation 4. Behalve de cutscenes die zijn blijven steken in 2008 ziet de game er gelikt uit en speel je zelfs in 4K op een Pro. Daarnaast speel je zelfs trofeeën vrij, deze had de PSP namelijk nog niet.

Verdict

Ongetwijfeld is de klassieker nog steeds een schitterende game. Een PSP diamant met veel nostalgische waarde, maar niet per se om de herinneringen. Patapon 2 is een zeer unieke en schitterende samensmelting van elementen. Het resultaat is een meesterwerk, zelfs na 12 jaar. Helaas komt dat meesterwerk niet volledig tot zijn recht op de Playstation 4 en wordt het af en toe wat nagelbijten als je allergisch bent voor het missen van de perfecte tonen. Het gaat je in de meeste gevallen niet de kop kosten omdat je de perfecte FEVER niet per se nodig hebt, maar het voelt wel verdomd goed om perfect op dat ritme te trommelen. En daar draait het tenslotte allemaal om in deze game.
Pluspunten

  • Unieke game
  • Redelijke prijs
  • Uitstekende tekenstijl/thema uitwerking

Minpunten

  • Lastiger dan origineel door vertraging
Gespeeld op Playstation 4 Pro
  • 7/10
    Pata-Pata-Pata-Pon-2 - 7/10
7/10

Jordy Gerritse

Zelda fanboy. Retro Collector. Voornamelijk te vinden op het Playstation Network. Gamer sinds ik nog uit de fles dronk. Beide doe ik nog steeds, niets veranderd dus.

Bekijk alle berichten van Jordy Gerritse →