Review: Ghostwire Tokyo

Ghostwire Tokyo is Bethesda’s nieuwste game afkomstig van de ontwikkelaar Tango Gameworks, bekend van de The Evil Within spellenreeks. Ghostwire slaat een vrij unieke weg in. Wij vertellen je graag hoe het zit.

Ghostwire Tokyo is exclusief speelbaar op PlayStation 5 en PC. Net als Deathloop heeft Sony een deal gemaakt met de uitgever nog voordat Microsoft besloot om Bethesda over te nemen. De gemaakte deals blijven gelden waardoor zowel Deathloop als Ghostwire één jaar lang exclusief zijn voor de PlayStation console.

Welkom in Shibuya

We reizen naar Shibuya. Een van de meest bekende districten in Tokyo. We kennen de plaats voornamelijk van het gigantische kruispunt waar per groen licht zo’n 2500 mensen tegelijk oversteken. Het kruispunt wordt vaak gebruikt in films. Het is een van de meest iconische locaties op de wereld. Een ideale plek om digitaal in rond te lopen. Zo vinden veel Japanse ontwikkelaars tenminste. Het kruispunt is het toneelstuk voor heel veel verschillende Japanse titels. Shibuya is meer dan slechts één groot kruispunt en dat laat Ghostwire dan ook heel mooi zien. Het is een perfect voorbeeld voor de diversiteit die Tokyo laat zien.

Tokyo is een ontzettend grote stad met meerdere districten. Ieder district heeft een eigen focus. Shibuya vormt zich voornamelijk als centrum met veel winkels, uitgaansgelegenheden, restaurants en meer. Shibuya is daarnaast niet slechts een plek waar je naar toe gaat om te winkelen, of uit te gaan. Het is ook een plek waar meer dan 200 duizend mensen wonen. Al deze mensen hebben een woning nodig en die bestaan niet alleen uit hoge grijze appartementsgebouwen. Hierdoor zie je Shibuya in een soort van werkelijke aard in Ghostwire. Het is een versie van Shibuya die alles bevat waar Tokyo bekend om staat. De nieuwste hoge en moderne gebouwen, oude grijze en compacte appartementsgebouwen, maar ook groene tuinen, parken, tempels en sub-urban locaties met meer traditionele huizen. Er is geen duidelijke scheidingslijn van A naar B, maar alles vloeit lekker door elkaar heen waardoor je echt dat “ik ben in Tokyo” gevoel krijgt. Het is een digitale wandeling door de stad die erg veel lijkt op de real deal. Je vindt zelfs op heel veel locaties de bekende ‘conbini’ winkels. Dit zijn 24/7 convenient stores die je in Tokyo net zo vaak ziet als een Mc Donalds in New York. In de straten van Shibuya vind je dan ook op meerdere plekken kleine plastic tasjes met eten erin. Precies die tasjes die je ze meegeven als je iets koopt in een conbini.

Twee voor een

We beginnen ons avontuur midden op het bekende kruispunt in de huid van Akito, maar met de geest van zowel Akito als K.K. Een mysterieuze schim drinkt ons eigenlijk al overleden lichaam binnen. Met twee geesten die de controle willen over één lichaam beginnen we een moeizame relatie. K.K. en Akito hebben in eerste instantie verschillende motieven. Althans zo lijkt het. Het duurt niet lang voordat blijkt dat de twee geesten niet heel erg toevallig met elkaar verbonden zijn geworden.

Daarnaast hebben de twee geesten elkaar ook nodig. K.K. heeft speciale krachten. Hij kan namelijk wind, water en vuur schieten. Daarnaast kan hij ook voor enkele seconden zweven. Omdat K.K. zich in het lichaam van Akito bevindt, maken we gretig gebruik van deze krachten want er zijn nogal wat gevaren op ons pad. Heel Shibuya is leeg en alle mensen zijn verdwenen. De stad wordt enkel geplaagd door schimmen met mensachtige vormen. Zo zien we schoolmeisjes zonder hoofden, gedaantes zonder gezicht in strakke pakken met paraplu’s en meer. De stad is opgeslokt door een dikke mist die we gedurende onze rit moeten opklaren door torii poortjes te zuiveren. Iedere torii poort opent een nieuw speelbaar gebied in Shibuya met nieuwe verzamelvoorwerpen, gevaren, quests en meer.

De verdwenen mensen zijn omgetoverd tot ‘spirits’. Deze moeten we verzamelen. In totaal zijn er zo’n 240.000 spirits wat suggereert dat er ongeveer zoveel mensen zijn verdwenen in de tijd dat de mist de stad in trok. Leuk feitje is dat dit nummer waarschijnlijk overeenkomt met het aantal inwoners in het district Shibuya tijdens de ontwikkeling van de game! De spirits kan je opzuigen met een Katashiro (een soort papieren talisman). Deze spirits kan je vervolgens ‘opsturen’ via een van de telefooncellen om ze naar een veilige plek te sturen terwijl je verder het mysterie ontrafelt in Shibuya. Je vindt ze in de stad, maar krijgt ze ook door sommige spirits te helpen met sidequests.

Yo-Kai Watch

Ghostwire Tokyo staat volledig in het teken van Japanse folklore. We zien daarom dus ook enkele Yokai de revue passeren. Yokai zijn afkomstig uit Japanse legendes en zijn niet heel onbekend in games en films. De meest bekende Yokai is misschien wel de Kodama (tree spirits) die we onder andere kennen uit Princess Mononoke. Ook andere Japanse games spelen veel met het concept van de Yokai zoals Yo-Kai Watch, maar ook games als Persona, Pokémon en zelfs Super Mario lenen verschillende Yokai om te gebruiken in hun games.

Een Yokai kan een kwade geest zijn, maar het kan ook een fabel zijn, een goedaardige geest, demoon of een belichaming van een gevoel of emotie. Sommige Yokai zijn je vijand in Ghostwire Tokyo. Andere Yokai zijn kleine nevenactiviteiten die je belonen met een Magatama die je nodig hebt om bepaalde skills te leren. Zo vind je als voorbeeld verschillende Kappa die je kunt lokken met een komkommer. Blijf je goed verstoppen tot de Kappa de komkommer gaat eten. Als je ‘m op dat moment absorbeert krijg je je Magatama. De Yokai Nekomata, een kat met twee staarten, is de winkeleigenaar van de conbini’s!

Van verstoppertje tot zelfmoord

Naast het spelen met de Yokai, het zoeken van spirits, verzamelen van eten en relieken zijn er ook nog maar liefst 42 side-quests om te doen! Deze komen voor in veel verschillende maten en smaken. Er zijn hele serieuze side-quests waarbij je er achter komt hoe het komt dat iemand zelfmoord heeft gepleegd op de dag van en date, maar er zijn ook side-quests waarbij je verstoppertje speelt met een geest die te fanatiek is geweest en de spirits van andere mensen heeft verstopt waardoor ze niet terug kunnen keren. En dan is er een side-quest waarbij je wc papier moet zoeken voor een geest die iets te fanatiek is geweest tijdens zijn sanitaire stop. Over het algemeen zijn de side-quests stuk voor stuk erg uniek en brengen ze je vaak naar nieuwe locaties, vaak binnen gebouwen waar de game weer een heel nieuw thema aanneemt met waanzinnige visuals en encounters.

En dit geldt eigenlijk ook voor de verhalende story missions. Unieke settings met unieke encounters en een handjevol toffe bosses. Hoe tof ze verzonnen zijn, spelen ze helaas minder smakelijk dan dat het er uit ziet. De combat in Ghostwire Tokyo is nogal repetitief en biedt weinig variatie na de eerste paar uurtjes. Het is lang niet slecht, maar het had veel beter kunnen zijn. Het gebruiken van je speciale aanvallen voelt niet impactvol en zorgt voor eigenlijk in iedere encounter voor precies dezelfde reeks aan handelingen. Schiet op de vijandelijke Visitors terwijl je achteruit loopt om aanvallen te ontwijken. Sporadisch blokkeer je een aanval als een Visitor te dichtbij komt. Dan ren je weer een stukje verder weg en herhaal je voorgaande handelingen. Zodra je genoeg schade hebt gedaan, expose je de core van de vijand die je dan kunt verpletteren om de visitor uit te schakelen. Dit ziet er dan weer heel gaaf uit.

Een digitaal spookhuis

Op momenten is deze game echt een digitaal spookhuis in de beste zin. Het is niet echt een horror game, maar het is creepy op verschillende momenten. De combinatie van setting, artstyle, atmosfeer en de geweldenaren van Tango Gameworks zorgen voor verschillende WTF!? momenten waarbij je even goed moet kijken of je ogen je niet voor de gek houden. Dit soort dingen ga je bijvoorbeeld zien tijdens je speelsessies:

• Regen die niet daalt, maar stijgt
• Schaduwen op muren en oppervlakten terwijl er niemand is die de schaduwen projecteert
• Golvende straattekening zoals zebrapaden

Is je al opgevallen dat de regen er af en toe een beetje vreemd uit ziet? Dat komt omdat de regendruppels eigenlijk het Kanji teken voor regen is!

Verdict

Ghostwire Tokyo is een heel erg unieke game en eigenlijk niet vergelijkbaar met iets wat ik eerder heb gespeeld. Dikke punten voor Tango Gameworks voor hun gewaagde zet met deze game en voor het overgrote gedeelte pakt het dan ook erg goed uit. Het is een waar genot om Shibuya te verkennen en de manier waarop de stad is neergezet is ontzettend gaaf. Heel veel variatie en de hele vibe die de game afgeeft is gewoon schitterend. Het ziet er daarnaast ook erg gelikt uit op de PlayStation 5 al laat de Quality Mode wel wat te wensen over op gebied van performance. Deze mode is vooral leuk om even aan te zetten om de Ray Tracing in werking te zien, want dit ziet er wel bijzonder goed uit in deze game. Met een meer interessante combat was dit misschien wel een bijna perfecte game geweest. Maar zelfs nu is het een onvergetelijk avontuur die je eigenlijk wel gespeeld moet hebben als je ook maar enigszins geïnteresseerd bent in een of meerdere van de concepten besproken in deze review. Wij zien in ieder geval heel graag meer Ghostwire, maar dan met iets meer variatie en dynamiek in de combat.