Review: Ghost of Tsushima – Tijd, aandacht, liefde

Ghost of Tsushima, de allernieuwste Playstation Exclusive van Sucker Punch, is bijna voor iedereen speelbaar. Sony heeft ons van een vroege review voorzien, zodat wij jullie vandaag dan eindelijk alles over deze open wereld Samurai game kunnen vertellen! Er is hoge hoop voor de game, maakt Sucker Punch dit waar?

Sucker Punch is terug! Deze studio, bekend van onder andere Infamous, komt met iets dat grotendeels buiten hun comfortzone ligt. Ghost of Tsushima is een open world game met een focus op verhaal, combat en exploratie. Dit zijn dan ook de drie grootste pilaren voor deze review. Maar, de game heeft meer te bieden dan dat, dus er is nog veel meer te vertellen over deze titel. Laten we beginnen met de launch trailer die gister verscheen op het wereldwijde web:

Dialoog

Laten we even voorop stellen: Ik begin nooit een review met het beoordelen van de dialogen in een game. Echter kan je er in deze game niet omheen dat hier erg veel liefde in is gestoken. Ik startte de game op en vanaf het moment dat ik protagonist Jin Sakai hoorde spreken, verloor ik mijzelf voor een paar seconden. Het personage waarmee jij deze game zal spelen heeft namelijk een vrij bekende voice actor vanuit de anime wereld voor de Japanse stem: Kazuya Nakai. Deze legendarische stemacteur is onder andere bekend door het voicen van Roronoa Zoro uit One Piece. Sucker Punch besloot pas later in de development om de game in het Japans in te laten spreken. Je ziet hier dus iets dat je zelden tegen zal komen: Je zal de game in het Engels liplezen als je hem op Japans zet. Normaliter zou dit al snel andersom zijn. Juist daarom is het zo verschrikkelijk knap dat de Japanse dialogen zo ongelofelijk goed ingesproken zijn. Als ik zo vrij mag zijn om te zeggen dat ik de Japanse dialogen toffer vond dan de Engelse, dan bij deze.

Ditzelfde geld voor geluid. Ieder stukje muziek is met tijd, aandacht en liefde samengesteld en is dan ook te horen op de momenten waar het nodig is. De climax aan het einde van Act 1 had zoveel meer impact door de muziek die op de achtergrond de rillingen op mijn lijf onder controle hadden. Dit zelfde geld voor omgevingsgeluiden zoals vogels die tjilpen en vosjes die krijsen om jouw aandacht. Waarom doen deze diertjes dat? Laten we daar later op terugkomen!

Verhaal

Jin Sakai is een Samurai uit Tsushima. Althans, hij begint de game als een Samurai in een land opengetrokken door een oorlog met de Mongolen. Je start de game met Jin die samen met zijn oom Shimura de oorlog verliest van Khotun Kan. Jij als enige overlevende komt er al gauw achter dat je oom nog leeft. Het is dus aan jou om de revolutie te starten die het land terug zal nemen van de Mongolen. Dit klinkt als een simpel plot, echter is de game veel en veel meer dan dat.

Zonder ook maar iets van de verhaallijn te verklappen kan ik met vol vertrouwen zeggen dat dit de eerste open wereld game is die mij zo bij de keel greep sinds The Witcher 3. Ook hier merk je in de open wereld de tijd, aandacht, liefde en natuurlijk het budget dat de game heeft. Ieder dialoog heeft impact, ieder persoon heeft een verhaal.

Er is immens veel te doen in de wereld van Tsushima en iedere side quest is doordacht. Je hebt het gevoel dat je in een ware dynamische wereld rondtrekt om alles terug op zijn plek te zetten. Niks voelt ‘game-y’ om te spelen, het voelt allemaal vrij organisch aan. Maar niet alleen de side quests zijn doordacht, de main story grijpt je vaker bij de keel dan je in het begin zou denken. De story bouwt ook op met een goede snelheid. Het voelt niet te snel, of te langzaam, maar precies zoals het hoort te zijn. De personages die je tegenkomt bouwen een band met je op, en je gaat de meesten echt tof vinden. Vooral Yuna vond ik persoonlijk erg leuk, evenals haar dynamiek met Jin

Tsushima

De wereld waar jij je in bevind is, zoals ik al zei, immens groot. De map laat 3 grote continenten zien om doorheen te spelen. Je kan de main story eigenlijk zo goed als helemaal spelen zonder al te veel side content te spelen, of je dat wilt is een tweede. De side content is heel divers. Je hebt side quests en ‘Tales’ om te spelen. Deze Tales zijn korte tot medium-lange verhaallijnen die draaien om het verhaal van een specifiek personage. Je kan in de map bekijken waar dit personage zich bevind en ook zien hoe ver je in zijn of haar verhaallijn bent. Sucker Punch weet dat deze wereld groot is en daarom kies jij in het begin van de game jouw eigen paard uit, deze kan je waar dan ook naar je toe fluiten en zal echt pal naast je komen rennen.

Er zijn ook Fox Temples en Hot Springs, waar je naartoe geleid zal worden door de dieren in de wereld van Tsushima. Dit is waar de wereld ook grotendeels organisch en dynamisch aanvoelt. Maar, dit wordt ook veroorzaakt door de ‘hints’ die je krijgt als je specifieke NPC’s aanspreekt. Iedere keer als jij een dorp, kamp of tempel betreed, zijn er nieuwe mensen met nieuwe hints. Deze hints komen vervolgens als vraagtekens op je map te staan. Ook al deze korte dialogen zijn ingesproken. Je gaat overal met een doel naartoe en soms kom je onverwachts toffe dingen tegen.

De kampen of tempels die overgenomen zijn door de Mongolen zal je terug moeten pakken. Er zijn bepaalde manieren om dit te doen, maar je bent volledig vrij. In zo’n kamp staat een leider, vermoord deze en doe eventueel de extra objectives om zo’n kamp te bevrijden. 

Ook zijn er genoeg collectibles om te vinden, iets wat ik als RPG fan graag zie! Het valt je al gauw op dat de game geen mini-map heeft. Je werkt namelijk met een soort Guiding Wind. Deze wind kan je oproepen door over je controller te swipen. Maar, pas op dat je naar boven swipet, anders haalt Jin de blokfluit tevoorschijn! Deze wind geeft je constant een richtingsgevoel en ook dit draagt bij aan het immersive maken van Tsushima. De UI is slim en minimalistisch en het werkt perfect. Ik was bang voor de open wereld in deze game, gezien dit misschien wel het grootste project ooit is voor Sucker Punch. Ik moet zeggen, dat ik zwaar verbaast was met ieder uur dat ik speelde. Er is nog zoveel meer te doen waar ik niet over gesproken heb, dus ga hier vooral zelf naar op zoek!

Fashion Nova

Je voelt je in Ghost of Tsushima een ware fashionista. Er zijn genoeg outfits en skins om vrij te spelen in de game. Deze skins zijn vooral kleurenschema’s voor je outfits. Je wapens kunnen echter vettere looks krijgen. Veel van deze ‘skins’ zal je vrij spelen, krijgen via het Gift systeem of ontdekken in de wereld. De outfits die gevonden zijn aan je missies kan je op de map zien. Als je over een quest gaat zie je namelijk wat de beloningen zullen zijn. Maar, outfits zijn niet alleen bedoelt voor de looks. Sterker nog, iedere outfit heeft zijn voordelen. Zo ben ik een groot fan van de Traveller’s Attire. Deze zal jouw controller laten vibreren wanneer je dichtbij een collectible komt. Er zijn outfits die voordelen geven voor Archery, Combat, Armor en ga zo maar door! Dit maakt combat dynamischer dan gedacht.

Combat

Iets waar de meesten zorg over hadden, was de combat. Ik kan je zeggen, deze is ge-wel-dig. Er is erg veel om over te praten in dit aspect. Wanneer de open wereld me soms verveelde, was het juist de gevechten die het interessant hielden. Je kan de game spelen als Ghost, Samurai of een combinatie van beiden. De Ghost manieren is uiteraard je sluiproute. Hier maak je gebruik van gadgets zoals rookbommen, Kunai en kleverige bommen. Ook kan je hier stealth kills maken, die lekker bruut zijn. Sluipen in deze game voelt fantastisch in combinatie met het klimmen. Het klimmen is namelijk erg soepel, iets wat bij een game als Assassin’s Creed nog wel eens zijn flaws had.

De Samurai manier is het head-on uitdagen van je vijanden. Er zijn twee manieren om dit te doen. De eerste is een standoff. Hier krijgt jouw scherm cinema bars en ga je in een soort cutscene spelen. Jij gaat tegenover jouw vijand staan in een duel. Heb geduld, want wanneer jouw vijand zijn arm beweegt, snij jij hem in twee stukken Mongools vlees. De tweede manier is gewoon naar binnen rennen. De head-on combat voelt uitermate vloeiend en heeft mij nog nooit verveeld. Deze manier van vechten voelt al als een mini-game op zichzelf. Je kan parryen, head-on aanvallen, blocken of dodgen en counteren. Maar, vijanden wachten niet om de beurt om je aan te vallen, dus je zal snel moeten reageren.

Er zijn meerdere enemy types en Jin heeft zo zijn manieren om deze te counteren. Zo speel je door de game heen 4 stances vrij, die ieder een positief effect hebben tegenover de zwakten van sommige vijanden. Ook spelen deze stances allemaal anders. Er zijn erg veel skills en speciale aanvallen om vrij te spelen. Ik laat je natuurlijk niet iedere skill weten, dat zou de ervaring verpesten! De game is ook echt geen makkie en zal je constant uitdagen. Ook in de Duels die je door de verhaallijn zal tegenkomen zijn erg pittig! Ik durf te zeggen dat ik deze combat toffer vind dan die in God of War, iets wat ik niet snel zou denken. Maar ook hier is het weer zo uitgebreid. Je ziet Jin met zichzelf struggelen als hij kills maakt die dishonorable zijn, zo krijg je ook een diepere band met Jin als protagonist.

Je pijl-en-boog kan vijandelijke kampen goed op stelten jagen, zo kan je bijennesten activeren door er een pijl door te jassen, of een fakkel op het gras laten vallen, dat alles in de fik steekt. Maar, dit hoge gras kan jij ook voor sluiproutes gebruiken, gezien je hier niet in gezien zal worden. Ieder fort heeft haar zwaktes. Een steen die over de muur loopt? Een gat in een houten muur? Geen probleem, Jin kan hier uitermate goed gebruik van maken. Achterstallig onderhoud kan dus wel degelijk voordelen hebben, voor ons dan! Gebruik je omgeving in ieder geval goed. Jij bent niet alleen een wapen, maar kan ook tactisch spelen. Soms moet je hiervoor geduld hebben.

De wereld bevat veel merchants en armorers, om Jin te voorzien van de beste equipment. Ik dacht eerst dat er maar 5 outfits waren, tot ik steeds meer merchants vond en missies tegenkwam. Je kan deze outfits, evenals je wapens, allemaal upgraden bij de desbetreffende NPC’s in ieder dorp, kamp of tempel. De combat is misschien wel het tofste in de hele game en op momenten dat ik me even verveelde, was het juist de combat die de game interessant hield! Ook vind je een soort reizende verkopers, die jouw skins aanbieden tegenover klavertjes vier.

Jin is een goede reiziger, want deze man kan klimmen als geen ander. Met de juiste tools, zoals een grappling hook, is geen berg te hoog voor deze Ghost. Iedere shrine die je omhoog klimt en ieder gebouw dat je overheen springt voelt gewoon erg tof. 

Graphics en performance

Ghost of Tsushima is een geweldig mooie game. De wereld is echt adembenemend. Ieder gebied, dorpje of kampje heeft zijn eigen unieke setting. Ondanks dat voelt het toch als een grote wereld met een stevige lijdraad. Het rennen door bloemenvelden, het paardrijden door gouden bossen en het klimmen langs steile bergen is fantastisch en hier kan ik wederom niks op aanmerken. Het is een game waar iedere hoek wel iets tofs te zien heeft. De performance was ook soepel. Zelfs op de gewone PS4 is het precies zoals je zou verwachten.

Stijlvol

Ghost of Tsushima is niet alleen een mooie game, maar ook een stijlvolle titel. Van de outfits en character designs tot de manier van design in menu’s. Deze menu’s zijn super overzichtelijk en draaien nergens omheen. Ook heeft een game toffe cinematics, die soms gebruik maken van cinema bars om je echt het gevoel van een klassieke Samurai film te geven. De game weet precies wanneer het dit wel of niet moet doen. Maar, het grafische design past in deze game perfect bij het gezette thema en dat zorgt ook weer voor die naadloze ervaring. Tuurlijk, de game heeft her en der wat bugs, maar zelfs hier moest ik vaak gewoon om lachen. Het is een immens grote wereld en een erg lange game die veel aandacht heeft gekregen, een kinderziekte zal je dus soms wel eens tegen gaan komen.

Deze thematisering is ook terug te zien in de foto modi. Hier kan je een scene volledig bewerken van de particles tot het weer en de belichting. Deze foto modi zijn altijd welkom, evenals in games als Spider-Man en The Last of Us: Part II. Over die particles nog, deze zal je in-game vaak tegenkomen. Door het gouden bos rijden op jouw vertrouwde paard voelt altijd als een esthetische ervaring met vallende bladeren en soms erg dichte mistbanken.

Verdict

Nou. Het moge duidelijk zijn dat Ghost of Tsushima een geweldige afsluiter van deze generatie is voor Sucker Punch, zowel als voor Sony’s exclusieve line-up. Het is een knap staaltje werk van een studio die dit soort games nog nooit zo groots heeft kunnen maken. Er is veel tijd, aandacht en liefde in deze game gestoken en dat merk je met iedere seconde aan speeltijd. Ik raad deze game dan ook aan iedere PS4 speler aan! De game is stijlvol, speelt soepel en ziet er geweldig uit. Nee, het is geen baanbrekende open world game die de hele formule overhoop gooit. Maar, het doet wat een open world game moet doen, met minimale verbeterpunten. Ik had nooit durven dromen dat deze game zo sterk zo gaan worden.