Review: Effie – Effie terug naar de Playstation 2

Effie is een indie titel die de avontuur-genre terug de tijd in neemt naar het Playstation 1 en Playstation 2 tijdperk. De game voelt vanouds en vertrouwd met moderne snufjes qua techniek en scherpe visuals. De geest van de game is een oudje, maar niet in slechte zin.

Galand, een oude man moet het koninkrijk beschermen tegen een kwade heks die een vloek over hem heeft uitgesproken. Je doet dit door een zegel te verbreken en voor eens en altijd de vloek te stoppen in een tempel. Om deze zegel te verbreken heb je stukjes van een relikwie nodig. Deze relikwie is verspreid in drie delen. Eén deel per ‘level’. Bewapend met een schild neem je het op tegen de kwade monsters die de wereld om je heen hebben bezet. Het is aan jou om de vestigingen te ontdoen van deze monsters.

Setting

De game begint met een korte introductie in een ruïne. Door middel van platforming speel je je weg door de ruïne en kijk je uiteindelijk uit over een landschap met een aantal vestigingen. Windmolens, een wijngaard, een houtzagerij en de uiteindelijke tempel. Deze locaties worden omringt door een compacte overworld waarin verschillende neven-activiteiten te ondernemen zijn. Het reizen door de overworld kan je doen door te surfen op je schild. Je kunt ook aan de wandel gaan, maar dan ben je iets langer onderweg.

Zodra je overworld in gaat heb je de keuze om de game aan te pakken op je eigen tempo. Je kunt de verschillende levels op je eigen volgorde spelen en in de tussentijd op verkenning uit gaan in de wereld om je heen. Hier liggen ook kistjes verstopt met verzamelitems die je uiteindelijk nodig hebt indien je doel het behalen van een platinum trofee is. Ze bieden verder geen meerwaarde voor het spel, waardoor de hele overworld (buiten extra XP) niet veel meer toevoegt aan de game. Je kunt een race tegen de tijd doen door met je schild te surfen. Een arena betreden om het op te nemen tegen monsters. Kleine vijandelijke kampjes uitroeien en tot slot een kleine toren beklimmen door middel van platformen. Sommige locaties leveren een verzamelitem kistje op, andere een XP-kist.

Gameplay

In de overworld ben je snel klaar en de echte game zit ‘m dan ook echt in de drie grotere levels en de finale in de grote tempel. Eerder zei ik al dat de game een oude geest heeft. Dat zit hem vooral in het gevoel dat je een Playstation 1 of 2 platformer aan het spelen bent. De game voelt erg aan als een combinatie tussen Ratchet and Clank, MediEvil en Spyro. De artstyle, de muziek en de manier waarop je de game speelt beamen deze ervaring volledig. Dat is overigens helemaal geen slecht iets. Af en toe heb je gewoon eens zin in zo’n ouderwetse avontuur game waarin niet alles om je heen per se ‘logisch’ hoeft te zijn. Cirkelzagen die verschijnen uit lava, een onlogisch ingerichte houtzagerij, puur om het lastiger te maken voor de speler? Allemaal geen probleem.

De uitdaging zit hem dan ook niet in..

Het spelen van de game an sich. Zoals we gewend zijn van games vergelijkbaar met Spyro, Ratchet and Clank etc zijn ze niet bepaald uitdagend om uitzonderlijke levels na. Hetzelfde geldt precies voor Effie. Over het algemeen is het een wandeling door het park, op enkele momenten na. Sommige momenten zijn simpelweg ook frustrerend. Niet per se omdat het lastig is, maar door de manier waarop checkpoints werken in deze action-platformer.
Vechten tegen vijanden is geen probleem, zelfs als je een paar flinke stoten krijgt is er niets aan de hand. Zodra je echter op vuur gaat staan, of wordt geraakt door bepaalde objecten ben je in één keer dood. Sommige checkpoints zorgen er voor dat je bepaalde gedeeltes opnieuw moet spelen en zelfs de verzamelitems opnieuw moet oprapen. Deze worden niet opgeslagen. Dit is ook een belangrijk puntje om in gedachte te houden indien je op jacht bent naar die platinum trofee.
Buiten de meer onhandige moeilijkheid van de game zijn er weinig momenten waar de game daadwerkelijk uitdagend is. Het enige moment waarop ik zweterige handjes kreeg en op het puntje van mijn stoel zat was bij het eindgevecht. Op dit moment is het volledig er op of er onder. Het is een best lang gevecht, met vele tussen-stages, maar waar je ook maar de fout in gaat zal er voor zorgen dat je het hele gevecht opnieuw moet starten. Geduld, precisie en vooral rustig blijven zijn hier sterk van belang.

Voor de trofeejagers

Effie is een mooie voor alle ’trophyhunters’ in ons midden. De game is tamelijk kort, met een 8 uurtjes ben je er doorheen en heb je een platinum trofee in de wacht gesleept. Het is een zeer eenvoudige game voor alle trofeeën, maar er is één catch. Je mag geen enkel verzamelitem tijdens het spelen missen. Gebeurt dit wel? Dan moet je de HELE game opnieuw spelen. Kijk ook goed of je je verzamelitem al hebt indien je dood bent gegaan kort na het oppakken van zo’n item. Soms hou je hem wel, de andere keer niet. De game is niet betreft consistent en dit geldt voor meerdere dingen dan alleen de verzamelobjecten. Het is dus vrij eenvoudig, maar blijf vooral heel goed opletten. Meer dan zoveel mogelijk XP kistjes oprapen en alle verzamelitems oprapen hoef je niet te doen. De rest van de trofeeën krijg je vanzelf door het verhaal van Effie door te spelen.

Verdict

Effie is een vermakelijk maar korte platformer die me erg doet denken aan het gouden tijdperk van deze game genre. De game brengt geen verrassend nieuwe mechanieken naar de genre, maar dat geeft ook niet. Het is een vanouds vertrouwde game die je in een paar uurtjes door kunt spelen en ook nog een mooie platinum trofee kunt scoren indien je deze graag verzameld. Het is een typische game om de rustigere periodes te voorzien van een aantal vermakelijke uurtjes tot de next-big-thing voor de deur staat.
Ben je dus op zoek naar een vermakelijke platformer in de stijl van eerder genoemde titels? Dan is Effie zeker het proberen waard. De game is dan wel kort, maar ook helemaal niet aan de prijzige kant. Voor twee tientjes kan je al aan de slag.