Review: Soulstice

Devil May Cry, Bayonetta, noem een willekeurige over-de-top action game en je noemt wel een titel waar Soulstice inspiratie van heeft genomen. Maar, is Soulstice daarmee ook een unieke titel die zichzelf in die lijst mag zetten?

Toen Soulstice aan werd gekondigd, ging bij het woord ‘Souls’ een belletje rinkelen. Echter heeft deze naam meer toepassing op de lore van het verhaal, dan dat het een souls-like zou zijn. Het is namelijk een action game. Jij? Jij speelt als Briar, een krijger die op missie is om een scheur in de lucht te sealen, deze is namelijk geopend en daardoor komen er Wraiths naar binnen. Briar is een chimera en zij draagt een soort spirit van haar overleden zus mee, die haar helpt in gevechten. Over Briar, haar zus en de wereld leer je genoeg tijdens het spelen van de game. Verrassend genoeg is de lore, world-building en ook het verhaal niet half zo slecht. Het heeft hoge fantasie elementen met een aardige dosis bovengemiddeld  schrijfwerk. Briar en Lute (de zus) gaan samen alle gevaren aan om het Keidas koninkrijk te redden.

Iets dat mij vanaf het eerste moment stoorde is het camerawerk in veel gebieden. De game werkt met een soort Bayonetta/ DmC-achtige camerastandpunten, waar je vaak weinig tot geen controle hebt over de camera. Omdat de movement vrij lomp voelt, zorgde dit in het begin voor veel ongemakkelijke momenten of moeite met exploreren. Het voelt voor mij vrij outdated, ondanks dat het concept van vaste camerastandpunten niet per sé een slecht aspect hoeft te zijn. Het voordeel hieraan is echter, dat de standpunten vaak zorgen voor een mooie vista. Later in de game lijken die camerastandpunten echter veel en veel beter gecoördineerd, buiten dat ben ik er nu inmiddels wel aan gewend.

Zwaardje gaat woosh

Eén van de grootste focuspunten voor Soulstice is natuurlijk de combat. Deze is verrassend fijn, ondanks de soms wat outdated en lompe movement. Je start de game met een groot zwaard en krijgt door de game heen steeds meer en meer wapens en skills om te benutten. Het zwaard is eigenlijk meer een wapen dat je altijd wel kan gebruiken, terwijl de andere wapens aardig kenmerkende voor-/ nadelen hebben. Elementen als chain attacks zal je door de game heen vrij spelen. Je kan Lute inzetten om aanvallen te blokkeren of counteren en ze zal je door fde gevechten zelf ook helpen. Er komen verscheidene soorten vijanden op je pad en die zal je allemaal op een andere manier moeten benaderen. De game heeft puzzelelementen, zoals je wel kan verwachten van een action game, echter waren deze niet altijd even leuk om te spelen en soms zelfs een beetje moeizaam, veelal werden deze elementen op andere manieren hergebruikt. Dan zit je zo voor je TV van ‘ja, nu weet ik het wel…’

De wereld om je heen zit soms aardig goed in elkaar en er is genoeg interactie met omgevingen, de manier van exploreren is weinig op aan te maken. De game is soms meedogenloos, want als jij boven aan het level naar beneden kukelt, dan zal je ook beneden weer beginnen. Dit voelt als een Souls fan en als iemand die van een roguelike titel houdt als een leuke toevoeging, al kan ik me voorstellen dat dit niet voor iedereen is.

Graphics

De game is op grafisch gebied geen enorm hoogstandje, maar is vanuit artistiek standpunt dan weer van hoog niveau. Vergelijk het met een Souls titel, waar de sfeer en art direction veel meer wegen aan de ervaring dan grafisch budget. De game voelt gewoon zoals het moet voelen; donker, grimmig en meedogenloos, met een hoge dosis fantasie. Cinematics zijn helaas maar in 30fps te zien, de game daarentegen heeft op de PS5 in ieder geval een stabiele framerate met 60fps, of 30fps met 4k mode. De algehele stijl van de game is wat het een unieke ervaring maakt!

Verdict

In een wereld met veel action games, is Soulstice niet overal on-par met andere franchises. Maar, het is een enigszins unieke take op het genre en heeft zeker genoeg elementen voor een sequel/ uitbreiding op. Met enige tweaks, vloeiendere movement, betere camera angles en misschien een kleine grafische update kan de game een sterk tweede deel hebben. Soulstice zoals het nu is, is zeker een leuke game om te spelen, vooral voor een eerlijke prijs van 40 Euro.