Review: Lies of P

Neem de gameplay en de sfeer van Bloodborne, combineer het met een Firelink Shrine achtige hub uit Dark Souls 3 en gooi er een duister verhaal over Pinokkio overheen. Het resultaat? Een uiterst fijne en soms pittige Action RPG met de naam Lies of P van Round8 Studio en Neowiz.

Twee jaar Gamescom en een demo thuis op de bank konden mijn honger voor Lies of P niet stillen. Vanaf het eerste moment keek ik erg uit naar deze ‘Pinokkio Souls’. Met name de enorme knipoog naar Bloodborne zorgde er voor dat deze soulslike vanaf de onthulling mijn lijstje topte. Ik kan dan ook zeggen dat Lies of P niet teleurstelt en bijna alle juiste snaren weet te raken. Voor ruim 2 weken werd ik bespeeld door Lies P alsof ik de marionet was.

Gepetto’s Puppet

Wie denkt aan Pinokkio denkt al snel aan de Disney animatie uit de vorige eeuw. Ongetwijfeld het bekendste verhaal van Pinokkio, maar niet de enige. Het originele verhaal van Pinokkio is nog iets ouder en iets donkerder. Alhoewel Lies of P losjes is gebaseerd op Pinokkio is het verhaal in deze game volledig losstaand en volgt het een nóg fantasievoller avontuur van de pop in een nóg duistere setting met de nodige twists en turns.

In Lies of P kruipen we in de huid, of moeten we zeggen, schors? Van Pinokkio, Gepetto’s marionet. We zien er levensecht uit. Ongetwijfeld het beste werk dat de Master of Puppets ooit heeft gemaakt. We starten direct op een tragisch moment in de tijdlijn. De Puppet Frenzy is namelijk in volle gang. Jarenlang worden marionetten, die zelf kunnen bewegen zonder touwtjes, ingezet om de mensheid te helpen. Deze marionetten nemen verschillende rollen aan zoals conducteurs, butlers, circusentertainment, bewakers en noem maar op. Je kunt het een beetje vergelijken met de iRobot film met Will Smith. Op een gegeven moment zijn deze marionetten op hol geslagen. Ze hebben een eigen leven en luisteren niet meer naar commando’s. En het ergste: Ze zijn kwaadaardig en bloedlustig.

Het is aan ons om uit te vinden wat er precies aan de hand is. Waarom gedragen de puppets zich zo? Wat heeft de Ergo, de levensenergie in deze game, hier mee te maken en waarom moet uitgerekend ik, Pinokkio, deze taak vervullen? Al deze vragen spoken rond in je harde schijf en langzaam maar zeker wordt duidelijk welke duistere geheimen liggen verborgen in, rondom en onder Krat, de stad waar de game zich in afspeelt.

A real boy?

In Lies of P staan we voortdurend voor keuzes. Alhoewel we een lineair verhaal volgen in een lineaire wereld, vertakt de wereld zich op minimale vlakken. Puppets kunnen niet liegen. Zij kennen enkel de waarheid en zijn niet in staat menselijke karakteristieken te tonen. Pinokkio wel.

“Hoe meer je liegt, hoe meer “mens” je bent. Alhoewel je hiervoor beloond wordt, wat betaal je er uiteindelijk voor terug?”

Kies je in het spel voor de harde waarheid, of kies je voor de zoete of verzachtende leugen? Meermaals kom je voor deze keuze te staan die de wending van het verhaal bepaalt, jouw ontwikkeling en de manier waarop de individuele verhaallijnen van personages zich ontrafelen. Voor het uitvoeren van menselijke dingen zoals het tonen van emoties en liegen krijg je onzichtbare punten die bepalen hoe “mens” je bent. Hoe verder je komt in het spel hoe meer dit aspect een rol gaat spelen in het verhaal en uiteindelijk de wending en het einde. Op een gegeven moment kun je zelfs als je levens omtoveren tot een fysiek wapen.

Actie voorop

Terwijl je liegend, of niet, het verhaal doorkomt ben je voornamelijk aan het vechten met de puppets die Krat teisteren. De game speelt zich af in en rondom de stad Krat. De stad bestaat uit wijken met smalle steegjes, grote pleinen, maar ook een treinstation, een kathedraal, bebossing, schrootplaats, een theater en nog veel meer. Er zijn ongeveer 10 losstaande gebieden waar je doorheen trekt waarbij ieder gebied qua thema verschillend is, nieuwe vijanden, geheimen en personages met zich meebrengt. Het enige wat gaat opvallen is dat bepaalde assets vaker opnieuw worden gebruikt, maar over het algemeen is dit niet storend. Er zit meer dan genoeg karakter en verhaal in ieder hoekje van de game.

In deze gebieden staat de combat natuurlijk voorop. En deze is kort gezegd heel erg fijn te noemen. Je hebt in Lies of P enorm veel vrijheid als het aankomt op wapens. Deze wapens doen meer damage op basis van jouw stats waarbij Motivity (Strength), Technique (Dexterity) en Advance (Magic) bepalend zijn voor hoeveel extra schade je wapen toedient. Ieder wapen schaalt beter met bepaalde stats. Grote en langzame wapens schalen beter met Motivity dan met Technique en wapens met stroom, vuur of gif-effecten schalen het beste met Advance. We kennen het riedeltje wel.

De combat zelf is vervolgens enorm vloeiend en vergelijkbaar met Bloodborne. Zelfs de “Attack to regain life” mechaniek is overgenomen. Al werkt dit iets anders in Lies of P. Je kunt in deze game aanvallen ontwijken met een dodge, parryen en blokkeren. Als je aanvallen blokkeert raak je minder levens kwijt dan wanneer je ze volledig incasseert. Nadat je een aanval hebt geblokkeerd is een gedeelte van je HP balk lichtrood ingekleurd. Als je terwijl deze balk lichtrood is ingekleurd terug aanvalt, kan je je “verloren” HP terug winnen. Een agressieve speelstijl wordt dus enorm beloond.

Armed and Dangerous

Pinokkio is lopend arsenaal. We hebben een enorm breed aanbod aan wapens in Lies of P. Veel van deze wapens bestaan uit twee delen, een blade en een handvat. Deze kan je op enig moment van elkaar loshalen om blades en handvaten te mix and matchen. Het voordeel hieraan is dat je de speciale en heavy aanvallen van je favoriete wapen en handvat zo kunt combineren om je speelstijl aan te passen. Ook kan je zo nog meer schade uitdelen door bijvoorbeeld een handvat te combineren die even goed schaalt op jouw favoriete stat. Zo combineerde ik een handvat en blade met A scaling op Motivity om mijn damage output te maximaliseren. Dit kan je vervolgens bij bijna ieder wapen doen. Er zijn een aantal uitzonderingen. Speciale wapens kan je bijvoorbeeld niet aanpassen, enkel krachtiger maken met upgrade stenen.

Naast een breed scala aan wapens hebben we ook bijna twee handen vol aan mechanische armen. Wederom hebben we hier vrij spel en kunnen we kiezen uit een arm die een unieke aanval toevoegt aan ons arsenaal. We kunnen kiezen voor een arm die mijnen plant, elektrische schokken geeft, vlammen werpt, vijanden naar je toe trekt en nog een aantal. Ook deze armen kan je sterker maken waardoor je meer mogelijkheden krijgt om er mee om te gaan. Net als met wapens, scalen ook deze armen met jouw stats. Deze combineren met je slagwapen zorgt voor hele brute combinatie aanvallen die vijanden volledig kunnen overmeesteren. Zo combineerde ik drie mijnen en heavy weapon attacks om een speciale vijand waar ik eerder moeite mee had volledig te slopen binnen enkele seconden. Heerlijk.

‘Souls’-waardig

Lies of P speelt in dit plaatje wat we tot nu toe hebben opgenoemd heerlijk. De veel soorten opties in wapens en speelstijl en de enorme hoeveelheid aan verschillende soorten vijanden, dus niet alleen puppets, zorgt voor een heerlijke rit van ongeveer 30 uur. Wil je alles zien wat de game te bieden heeft? Dan kijk naar ongeveer 3 playthroughs en in totaal 90 uur speeltijd. De credits rolde de eerste keer voor mij na 35 uur waarbij ik uiteraard de tijd heb genomen om geheimen en optionele verhaallijnen uit te zoeken. En dat zijn er best veel. Ieder personage in het spel heeft een eigen verhaallijn die je al spelend kunt volgen. Na eigenlijk ieder groot gevecht met een boss kun je bepaalde verhaallijnen verder volgen en komen er nieuwe dialogen vrij in het hotel (de veilige hub van deze game). Het hotel kan je het beste vergelijken met Firelink Shrine uit Dark Souls 3. Het hotel is gelinkt aan de speelwereld, maar je kunt via de Stargazer (Bonfire) teleporteren naar alle levels en checkpoints.

Gedurende je rit vind je dus personages die je kunt helpen, verzamelobjecten zoals vinyl LP’s, handelaren enzovoorts. De verzamelde LP’s kun je vervolgens in het hotel afspelen en doe dit dan ook! voor iedere plaat die je luistert tot het einde krijg je dus van die Humanity Points. Daarnaast zijn de liedjes op deze LP’s echt fenomenaal. Een genot om naar te luisteren en dat geldt eigenlijk wel voor de hele soundtrack van Lies of P. De muziek is heel erg Souls-achtig en enorm vet. Vooral tijdens de bossfights!

Over Bossfights gesproken, ook hier geldt dat door en door voelt als Bloodborne. Van muziek tot gameplay en zelfs mechanics met vaker dan je aan kunt een tweede phase. Het hele gevecht is als een dans van zwaarden met combinaties waarbij agressie beloond wordt. Zo kunnen vijanden hun posture breken als ze binnen een bepaalde tijd genoeg damage ontvangen of veel heavy attacks incasseren. Hierdoor staan ze open voor een punishing attack die nooit niet satisfying is.

Verdict

Lies of P is Bloodborne met Firelink Shrine uit Dark Souls 3 en een hele wrede en duistere Pinokkio skin. Klinkt dat van zichzelf al niet als een must have voor alle fans van de genre? Dan kan ik bij deze ook vertellen dat het hele plaatje enorm fijn speelt. Lekker uitdagend is en je als speler enorm, maar echt enorm veel opties krijgt om je eigen speelstijl toe te passen. De optionele verhaallijnen zijn interessant en hebben stuk voor stuk een enorm toffe uitwerking en wending. Het mysterie rondom de Ergo en de vele personages is nagelbijtend tot de absolutie conclusie aan het einde van de game. Lies of P is een enorm goede game en een ijzersterke Soulslike.