Review: Sid Meier’s Civilization VII

Na negen jaar wachten en talloze uitbreidingen voor Civilization VI presenteert Firaxis Games ons Sid Meier’s Civilization VII. Een game die vernieuwing wil brengen in een van de meest iconische 4X-strategiereeksen aller tijden. Maar terwijl Firaxis probeert de formule te stroomlijnen en een nieuwe richting in te slaan, voelt Civilization VII meer als een stap terug dan als een evolutionaire vooruitgang.

Een van de meest ingrijpende veranderingen in Civilization VII is de opdeling van het spel in drie afzonderlijke tijdperken: de Oudheid, de Ontdekkingsperiode en de Moderne Tijd. Waar eerdere delen spelers de volledige tijdlijn lieten doorlopen en strategische keuzes over een lange periode beloonden, voelt de geforceerde splitsing in Civilization VII eerder als een beperking dan als een logische evolutie.

Het idee is dat elke tijdsperiode zijn eigen unieke uitdagingen en doelstellingen met zich meebrengt, maar in de praktijk resulteert dit in een spel dat gefragmenteerd aanvoelt. Net wanneer je een stevige economie of militaire machine hebt opgebouwd, eindigt het tijdperk en moet je – afhankelijk van hoe je gespeeld hebt – bijna opnieuw beginnen. Dit haalt een groot deel van de langetermijnplanning en het gevoel van geleidelijke groei weg dat eerdere delen zo verslavend maakte. Hier komt dan ook nog bij dat je bij elke age een nieuwe volk kiest. Met bijbehorende stijl en gebouwen, maar je behoudt wel je leader.

Beperkte vrijheid en geforceerde keuzes

Waar eerdere Civilization games spelers volledige controle gaven over hun strategieën, dwingt Civilization VII spelers in bepaalde richtingen door middel van zogenaamde ‘crisis events’. Deze evenementen treden op aan het einde van elk tijdperk en vereisen dat spelers grote beslissingen nemen over hoe ze hun beschaving in de volgende fase zullen leiden. Hoewel dit een interessante manier had kunnen zijn om de speler voor tactische dilemma’s te zetten, voelt het in de praktijk vaak als een verplichte herstructurering die de vrijheid van keuze beperkt.

Bijvoorbeeld, als je in een militair conflict verwikkeld bent en je crisis event dwingt je om je economie te hervormen, kun je niet doorgaan met je veroveringscampagne zonder grote nadelen. Dit haalt het sandbox-element uit de game en zorgt ervoor dat je vaak strategieën moet volgen die je niet per se had gewild.

Een kleinere, minder grootse wereld

Een ander probleem waar Civilization VII mee kampt, is dat de wereld zelf minder dynamisch aanvoelt. De kaart is kleiner, en de interactie tussen verschillende facties voelt minder grootschalig en impactvol dan in eerdere delen.

Steden voelen minder levendig en de diplomatieke systemen, hoewel op papier verbeterd, bieden in de praktijk weinig verrassingen. Waar Civilization VI en V sterke diplomatieke interacties hadden, voelt VII vaak als een spel waarin andere naties slechts obstakels zijn die je op een voorgeschreven manier moet overwinnen.

Bovendien zijn er minder mogelijkheden voor complexe interacties. Het spionagesysteem is versimpeld en handelsroutes bieden minder controle dan in voorgaande delen. Dit zorgt ervoor dat veel van de micromanagementopties die de serie zo geliefd maakten, verdwenen zijn of gereduceerd zijn tot oppervlakkige mechanieken.

Gebalanceerde, maar weinig vernieuwende combat

Een van de aspecten die wel goed werkt, is het gevechtssysteem. Firaxis heeft een aantal verbeteringen aangebracht aan de manier waarop gevechten plaatsvinden, met meer nadruk op terreinvoordelen en eenheidspositionering. Dit maakt de militaire strategie wat tactischer, maar het is tegelijkertijd niet revolutionair.

De meeste veranderingen in combat voelen als verfijningen van bestaande systemen en niet als grote innovaties. Spelers die genoten van de gevechtssystemen in Civilization VI en V zullen zich hier nog steeds mee vermaken, maar ze zullen ook merken dat er weinig echt nieuwe ideeën worden geïntroduceerd.

Presentatie en performance

Op visueel en auditief vlak levert Civilization VII een gemengd resultaat. De game ziet er strak uit en heeft een verfijnde artstyle, maar tegelijkertijd mist het de grandeur van eerdere delen.

De kaarten voelen minder levendig aan en veel gebouwen en eenheden hebben een wat generieke uitstraling. De gebruikersinterface is ook simpeler gemaakt, wat voor nieuwe spelers een voordeel is, maar voor veteranen juist een gemis. Persoonlijk vond ik de UI echt een grote stap terug en gewoonweg niet leuk om naar te kijken. Waar Civilization VI een kleurrijke en expressieve stijl had, voelt VII minder karaktervol aan.

Qua performance zijn er ook problemen. Op PC draait de game goed op high-end systemen, maar mid-range hardware kan last krijgen van framedrops bij grotere beschavingen in latere stadia van een tijdperk. Dit is vooral een probleem omdat Civilization VII juist kleiner aanvoelt in schaal, waardoor je zou verwachten dat de performance soepeler zou zijn dan bij zijn voorgangers.

De soundtrack is dan weer een van de positieve punten. Net als in eerdere Civilization-games bevat de game prachtige orkestrale stukken die zich dynamisch aanpassen aan het tijdperk waarin je speelt. Dit helpt om de sfeer van de game levendig te houden, zelfs als de gameplay dat niet altijd doet, en je gewoon ronde na ronde door de motions gaat, is de muziek er wel altijd om je in de vibe te brengen.

Een mislukte poging tot streamlining

Een van de grootste problemen met Civilization VII is dat Firaxis duidelijk heeft geprobeerd de serie toegankelijker te maken voor nieuwe spelers, maar dit heeft gedaan door essentiële complexiteit en diepgang te verwijderen. Waardoor je als fan van de serie je eigenlijk een beetje in de steek gelaten voelt. Tuurlijk je kunt de vorige delen spelen, maar dit lijkt me niet de bedoeling van een franchise die groeit en evolueert.

De opdeling in tijdperken, het gebrek aan langetermijnplanning en de vereenvoudigde diplomatie zorgen ervoor dat de game makkelijker te begrijpen is, maar minder interessant om meerdere keren te spelen. De herspeelbaarheid, altijd een van de grootste troeven van Civilization, lijdt hier enorm onder. Waar ik bij vorige delen totaal de tijd kon verliezen, met de gedachte van nog 1 rondje (en dit worden er dan 100) had ik dit bij Civilization VII veel minder, al helemaal omdat de game is opgedeeld in 3 stukken. Bij het omswitchen naar een nieuwe age sloot ik dan ook meestal de game om er later op terug te komen.

Spelers die gewend zijn aan het diepgaande micromanagement van eerdere delen zullen Civilization VII waarschijnlijk snel als te oppervlakkig ervaren. Het voelt alsof Firaxis een hybride heeft geprobeerd te maken tussen Civilization en een meer casual strategiespel, en dat werkt gewoon niet zoals het zou moeten.

Civilization is perfect voor de Steam Deck

Hoewel Civilization VII op PC gemengde gevoelens oproept, is er één platform waarop de game verrassend goed tot zijn recht komt: de Steam Deck. Volgens onze eigen tests en ervaringen draait de game soepel op Valve’s handheld, met een stabiele framerate en soepele bediening. Firaxis heeft duidelijk extra moeite gestoken in de ondersteuning voor draagbare hardware, waardoor Civilization VII on-the-go te spelen is.

Dankzij de compacte en turn-based aard van de game, en de snellere manier hoe potjes door ages heen gaat, werkt de gameplay-loop beter op het kleinere scherm van de Steam Deck. De game ondersteunt touchscreenbediening, trackpads en een controller, waardoor spelers meerdere manieren hebben om hun beschaving te managen zonder concessies te doen aan precisie. Bovendien lijkt de game een stuk beter geoptimaliseerd voor de Steam Deck dan op veel mid-range PC’s, waar performanceproblemen kunnen optreden.

Als je een casual of ontspannen Civilization-ervaring zoekt, is de Steam Deck misschien wel de beste manier om Civilization VII te spelen. Echter, de kernproblemen van de game – zoals de gesegmenteerde tijdperken en beperkte diplomatieke opties – blijven natuurlijk ook hier van kracht. Maar als je het ziet als een lichtere Civilization-ervaring die je overal mee naartoe kunt nemen, dan is het op dit platform absoluut een aantrekkelijkere optie dan de grote time consuming potjes die je kent van Civ 5 en 6.

Steam Deck settings voor de beste perfomance:

• Low Settings: ~50-70 FPS
• Medium Settings: ~40-60 FPS
• High Settings: ~35-50 FPS
• Battery life: 4-5 uur in het begin van een potje, 2-2.5 uur in een late game potje.

Mijn persoonlijk advies is de game te spelen op medium settings, totdat je een empire hebt die dermate groot is dat je een impact merkt op de performance, vanaf dat moment kun je de settings het beste op low zetten.

Verdict – nog 1 rondje dan?

Sid Meier’s Civilization VII is een poging om de serie te vernieuwen, maar slaagt daar niet in. De game voelt kleiner en minder indrukwekkend dan zijn voorgangers; de geforceerde segmentatie in tijdperken beperkt de vrijheid van de speler, en de diplomatieke en economische systemen zijn te simplistisch geworden. Hoewel er nog steeds plezier te halen is uit de combat en de solide soundtrack, voelt de game als een stap terug voor de serie. Fans van Civilization VI en V zullen moeite hebben om zich in deze nieuwe iteratie thuis te voelen, en voor nieuwkomers is dit simpelweg niet de beste introductie tot de franchise.

Er is echter één platform waar Civilization VII wél tot zijn recht komt: de Steam Deck. De game draait verrassend goed op Valve’s handheld, met soepele performance en geoptimaliseerde besturing. De turn-based aard van Civilization leent zich perfect voor draagbaar gamen, en de ondersteuning voor touchscreen, trackpads en controllers maakt het een van de fijnere 4X-games voor onderweg. Maar zelfs met deze goed geoptimaliseerde versie blijven de kernproblemen van de game bestaan, en dat blijft zonde voor de hardcore fans.

Uiteindelijk voelt Civilization VII als een minder ambitieus experiment dat niet weet te overtuigen. Voorlopig keer ik dan ook met een gevoel van teleurstelling terug naar Civilization VI—voor nog één laatste rondje… of misschien wel honderd.

Civ 7 komt 11 februari uit op PlayStation 4 en 5, Xbox Series X en S, Xbox One, Nintendo Switch, PC en is zelfs te spelen op MacOS.