Review: Oninaki, een mooie JRPG

Tokyo RPG Factory brengt een nieuwe actie RPG uit onder Sqaure Enix. Kan deze titel tippen aan andere Japanse rollenspellen? Lees het in onze review over: Oninaki!

Oninaki kwam op 22 augustus uit op de Playstation 4, PC en Nintendo Switch. De concept art voor de titel bracht veel interesse op bij gamers die houden van een Japans rollenspelletje, maar, er zijn zoveel van dit soort games en maar weinig die het goed executeren. Eén ding is zeker, Oninaki is stijlvol en exploreert naar donkere aspecten binnen de wereld. Maar, is dat genoeg om boven de competitie uit te komen?

Story

Reïncarnatie, depressie, de dood, angst, onzekerheid, allemaal aspecten die de wereld teisteren als zijnde een taboe. Voor velen is het moeilijk om over dit onderwerpen te praten. Sommige mensen hebben er zelf nooit in gezeten en velen zijn te bang om erover te spreken. Oninaki is een titel die aspecten als dezen bespreekbaar wilt maken en dat is al een plusje op zichzelf. Waar anderen het licht uit doen, doet de Tokyo RPG Factory het licht weer aan!
Jij speelt als een Watcher, een soort morale ridder die geesten rust wilt geven, in plaats van ze te laten dwalen in een eeuwige schaduw van hen vorige zelf. Geesten moeten in de wereld van Oninaki herboren worden als een nieuw persoon, een nieuw leven waarin je hopelijk niet dezelfde fouten zal maken als voorheen. Soms gaat het verhaal zo ver, dat je een levend iemand moet executeren zodat deze rust kan vinden. Al deze onderwerpen aanraken zal voor veel spelers een grote opluchting kunnen zijn.
De manier waarop het verhaal van Oninaki verteld word is vrij JRPG-achtig, zo lineair als je het zou verwachten. Er zijn veel lange dialogen en sommigen gaan te diep op aspecten in. Maar, ondanks de soms kinderachtig getekende art-style, is het gewoon heel fijn dat een game als deze onderwerpen als depressie aan de haak haalt.

Gameplay

Jij als Watcher krijgt jouw krachten van zogenoemde Daemons., Deze Daemons geven jou een compleet nieuwe speelstijl. Aisha is je eerste Daemon. Aisha is een meester in de katana en kan snelle aanvallen uitvoeren. Zo heb je nog een aantal andere Daemons, waaronder Izana. Izana houdt van het zwaaien met haar grote zeis en ze is erg gefocust op het aanvallen van grote groepen tegelijk. Iedere Daemon werkt met een compleet andere speelstijl en is erg uitbreidbaar. Ondanks dit is de combat zelf aardig snel repetitief. Je doet niet veel meer dan hooguit drie knoppen gebruiken om je vijanden te verpulveren. Dit is jammer gezien de vijanden juist weer aardig goed zijn ontworpen qua mechanics zowel als grafisch.
Gezien de combat in Oninaki een aardig groot gedeelte van de gameplay bepaalt, is de repetitieve kant hiervan niet te missen. Het kan je speelsessie namelijk erg kort maken, puur uit verveling. Dit is in de eerste uurtjes van de game nog niet zo’n groot probleem. Echter merk je halverwege de story wel echt hoe herhalend alles is en is het verhaal ook het enige lichtpuntje in de game op dat moment.

Graphics

Het grafische gedeelte van Oninaki heeft echter geen millimeter meer liefde nodig. De omgeving, de vijanden, de personages en alles erop en eraan klopt gewoon. De tekenstijl is fantastisch en de manier waarop de sfeer naar voren komt is een verademing tegenover zoveel AAA games die tegenwoordig op elkaar lijken. Waar de game vrolijk is, merk je dit ook direct aan de omgeving. Word het allemaal iets donkerder, dan zal je sfeerimpressie veranderen, trust me!
De boss-fights zijn uitermate goed qua design en een esthetische verademing. Ik moest soms denken aan Furi, niet omdat de game er nu zo op lijkt, maar de boss-fights in Furi waren ook een hoogstandje tegenover de rest van de game. De aanval-animaties hadden een bepaald gewicht erachter, wat natuurlijk zorgde voor een bepaalde angst om snel te ontwijken. De boss-fights waren dan ook een vloeiende ervaring, jammer dat de rest van de gameplay hier dan weer op liet liggen.
Ook de muziek in Oninaki zorgde voor een juiste sfeer. Waar je omgeving vreedzaam was, werd de soundtrack op de achtergrond dit ook. Ditzelfde geld ook voor de grimmige stukjes, de zielige stukjes en de spannende stukjes. Op dit gebied viel er weinig te klagen!

Verdict

Oninaki is een esthetische en geweldig mooie ervaring, maar word helaas tegengehouden door repetitieve combat en gameplay. Het verhaal betreft bepaalde sociale taboes die niet iedere uitgever zou willen aanraken, maar ook hier is de game het slachtoffer van lineaire vertalingen in de generieke JRPG stijl die iedereen inmiddels wel kent. Er zit veel potentie in de titel en een tweede deel met betere gameplay en een dynamischere manier van storytelling zal zeker een 9 van de 10 kunnen worden, maar helaas is dit nu niet het geval. De game is zeker een aanrader als je houdt van exploreren, doordachte personages en een adembenemende tekenstijl, maar laat op sommige aspecten helaas iets te veel liggen.
Hey, vergeet niet ons YouTube kanaal te checken voor meer content en events!