Review: Throne & Liberty

Throne & Liberty is een Koreaanse MMORPG vanuit NCSoft, uitgebracht door Amazon Games. De game liet een goede impressie achter tijdens de beta. Maar, nu ik de volledige game heb gespeeld, kan ik natuurlijk een betere mening aan jullie geven. Dus, is het een MMORPG die nog wel eens een gezonde playerbase kan ophoesten, of wordt het een overhyped flop?

Het MMORPG genre is al lang niet meer wat het is geweest. Nieuwe MMO’s worden nog steeds gemaakt en uitgebracht (of niet, looking at you Blue Protocol). Maar, de meeste van deze games zijn cashgrabs, bevatten pay-to-win elementen of zijn zielloos. Dit is de grootste redenen dat de top 5 MMORPG titels al zeker 10 jaar dezelfde games benoemd. Zelfs geweldige titels als Black Desert Online en Archeage zijn helaas slachtoffer geworden van de gierigheid binnen de industrie. Dat Throne & Liberty enige vorm van pay-for-convenience heeft, het zij zo, als het hier maar bij blijft. Zo, nu hebben we de olifant in de kamer eruit. Door naar de review!

De wereld van Throne & Liberty

De wereld is niet immens groot, maar wel gevuld met waardevolle content. Zo volg je natuurlijk de story en side quests, maar heeft ook ieder gebied een eigen pakket aan quests, evenals dynamische events of world bosses. Het questen is eigenlijk best leuk, gezien er veel verschillende soorten bestaan en er ook veel unieke mechanics aan te pas komen, zoals het infiltreren van een Goblin kamp, als een Goblin. Door de hele wereld liggen items die je kan vinden, waarmee je een soort knowledge menu kan uitbreiden en hier krijg je ook beloningen voor op de lange termijn. Daarnaast heeft de dag-nacht cyclus effect op hoe gebieden te werk gaan. Sommige delen van de game veranderen zelfs in PvP gebieden. Wat je wel gaat merken in de latere levels is dat de content meer en meer gaat leunen richting PvP. Dit kon je weten door hoe de game zichzelf op de markt plaats, maar houdt hier dus rekening mee! De endgame bestaat voornamelijk uit een combinatie van PvP, dagelijkse dungeons en quests en open world content. Voornamelijk de PvP blijft interessant, maar ik hoop dat NCSoft nog toe zal voegen op de rest in de toekomst.

Gaan we kijken naar hoe de wereld oogt, dan komen we achter wat leuke elementen. De architectuur in T&L is namelijk best aardig gedaan. Alhoewel niet alle gebieden gebouwen hebben waar je zomaar even binnen kan lopen en merchants vaak buiten in een tentje staan, ziet de buitenkant van alles er wel enorm gelikt uit. Wanneer je wel gebouwen in kan, zit er enorm veel detailwerk in, dat is echt tof om te zien gezien veel MMO’s hier in underperformen. De wereld is qua biomes niks speciaals, maar bied voldoende afwisseling om  het nieuw te laten voelen. Door de wereld reizen wordt leuk gemaakt door dat je kan transformeren in verschillende traversal forms, zoals een otter om te zwemmen.

Story

Wanneer je de game voor het eerst boot en in de character creation terecht komt, wordt je al snel verrast met een diepgaand systeem, waar je echt volledig vrij bent in het maken van je personage. Het is echt leuk om te zien hoe online games hier steeds beter in worden, je wilt immers je eigen held(in) maken. Vervolgens wordt je in een verhaal gedropt waar je eigenlijk geen flauw benul hebt met betrekking tot wat het allemaal betekend. Alhoewel het verhaal op deze manier een vrij gemengde eerste indruk maakt, ook in combinatie met de soms verschrikkelijke voice-acting, pakt het verhaal zich uiteindelijk goed op. Ik begon te merken dat ik cinematics interessant ging vinden en ook steeds meer van de dialogen ging lezen. Dit is ook niet afgezwakt tot nog toe, dus ik ben benieuwd hoe DLC hierop gaan uitbreiden.

De game heeft open wereld segmenten waar je de wereld leert kennen, personages spreekt en ermee op avontuur gaat. Buiten dat kent het verhaal ook een boel instanced stukjes. Hier volg je een verhaal met volledige voice-acting en in die segmenten maakt ’t verhaal ook de grootste stappen en impact. Dit zijn leuke stukjes content om doorheen te spelen en ze geven het verhaal meer diepgang. De lore van de game lijkt een beetje all over the place, maar je leert snel om door de lijntjes heen te lezen en het overkoepelende verhaal te volgen. Het grootste nadeel hieraan is dat die instanced segmenten alleen solo te spelen zijn, in ieder geval voor het grootste deel.

Combat

Ook hier maakt de game geen geweldige eerste indruk. De eerste 20-25 levels is de combat best wel ‘mwah’. Maar, naar mate je meer skills vrijspeelt, builds door begint te krijgen en je wapens echt goed gekozen hebt, ga je merken dat er enorm veel diepgang te halen is. De combat wordt vloeiend en je speelstijl wordt eigen. Er zijn enorm veel soorten builds om mee te spelen, maar houdt er rekening mee dat de game je aardig limiteert in je achteraf bedenken. Zoek dus vroeg uit welke kant je op wilt gaan om een boel tijd te besparen. Dit heeft vooral te maken met het upgraden waar ik later op terug kom. In de essentie heb je 2 wapens, waar je een tiental skills verdeelt over 1 bar. Je personage wisselt zelf van wapen, gebaseerd op de skill die je gebruikt, maar je kan ook zelf wisselen tussen auto-attack wapen. Dit werkt bijna hetzelfde als in Guild Wars 2 of New World, alleen bepaal je hier zelf welke skills in je bar komen te staan. Ik moest hier enorm aan wennen, maar hoe beter je jouw gekozen skills op elkaar aan laat sluiten, hoe beter de combat gaat voelen. In zowel PvE als PvP zijn bijna alle builds speelbaar, maar wees je bewust van het feit dat de game hier enorm op leunt. Dus, tactische keuzes maken voor het soort content dat je voornamelijk wilt spelen is enorm belangrijk. PvP bestaat uit verschillende modi. Je kan duelen, guilds uitdagen, small-scaled en large-scaled PvP aangaan. Al die systemen werken top, gezien de game hierop gebouwd is. Maar, PvP kan in het begin frustrerend zijn. Leer dus echt jouw build spelen en leer ook zeker wat anderen potentieel op je af kunnen smijten, zo kom je niet voor verrassingen te staan.

Crafting & upgrading

Je personage uitbouwen bestaat voornamelijk uit het upgraden van armor, wapens en accessoires. Dit doe je tot je meer blueprints vindt voor betere gear, die je dan weer kan craften. Het upgrade systeem is aardig vrijgevig en bestaat niet uit heftige RNG, zoals in Black Desert Online wel het geval is. Het is dus niet onmogelijk om je personage een beetje leuk uit te bouwen, maar dit begint wel pas interessant te worden op hogere levels. Het upgraden van je personage bestaat uit het kiezen van 4 stats, waar ik zelf veel in Strength heb zitten vanwege mijn Greatsword, kan het zijn dat jij hele andere keuzes maakt. Maar, het systeem is enorm simpel in de basis, gezien het builden van de juiste gear van meer belang is in PvP en endgame. Anderzijds bestaat het bouwen van jouw personage uit het investeren van skill points. Iedere skill heeft manieren om deze beter te maken, te veranderen of er passives aan toe te voegen. Dit is een systeem waar ik enorm fan van ben en het zorgt voor veel vrijheid!

Onoverzichtelijk en druk

Wat ik persoonlijk echt verschrikkelijk vind aan Koreaanse MMO’s is de veel te drukke UI. Daar is Throne & Liberty geen uitzondering in. Overal waar je kijkt staan wel elementen waarvan je geen idee hebt wat ze doen. Menu’s zijn onnodig uitgebreid, diep en onoverzichtelijk en ook nog eens enorm lelijk. Ik weet niet wat het is met UI designers in dit soort games, maar testen met hun doelgroep lijkt ver te zoeken. Daarnaast zit ook de game zelf vol met prompts, visual clutter en weet ik ’t wat. Echt, oprecht, het meest vervelende aan de hele game. Alles oogt daardoor veel goedkoper dan nodig en het lijkt hierdoor zelfs op een mobile game, wat echt een dealbreaker gaat zijn voor mensen. Ik kan er op zich na een aantal uren wel doorheen kijken, maar dan kom je weer bij het volgende punt.

Dat alle menu’s onoverzichtelijk zijn is één ding, maar het feit dat in al die menu’s ook rewards te halen zijn is nog irritanter. Er is een menu voor je battle pass, level pass, achievements/ appandex systeem en dan heb je nog de overige menu’s waar ik letterlijk alleen kom om op ‘Claim Rewards’ te drukken. Daarnaast is dit ook zo’n game waar items lastig van elkaar te onderscheiden zijn en je vind zoveel verschillende soorten upgrade items, dat je op begeven moment helemaal de weg kwijt bent. Ik kan nog makkelijk een uur door zeuren over hoe vermoeiend dit de game maakt, maar ik denk dat ik mijn punt wel over heb gebracht.

Graphics & performance

T&L heeft ontzettend veel grafische opties ter beschikking, inclusief DLSS en HDR. Al die ondersteuningen werken fantastisch en met DLSS aan loopt de game echt naadloos. Waar echter wat problemen optreden, is in drukke steden, vooral nu de game nog vol loopt met spelers. Hier wilt mijn PC in ieder geval nog wel eens gaan stotteren. Daarnaast verbruikt Throne & Liberty aardig veel van je werkgeheugen. Mijn 16GB zat constant boven de 90% te schommelen. De game is enorm CPU heavy, maar kan ook best een lading op je grafische kaart geven wanneer je alles op quality zet. Maar, de game is volledig aan te passen op jouw PC en door de goed werkende DLSS voor iedereen met een RTX kaart zeker weten goed te runnen.

De game is op de hoogste instellingen echt adembenemend mooi. Het is zeer zeker een MMO die qua graphics in de top 10 kan belanden. Ik moet daarbij wel opbiechten, dat ik persoonlijk niet te spreken ben over de art style zelf. Weinig aan de game oogt echt uniek en het geeft vaak qua armor sets juist die mobile vibe, wat ik persoonlijk enorm jammer vind. Maar goed, naarmate je vordert in de story kom je wel interessant uitziende personages tegen en ook wapen skins en armor skins worden geleidelijk toffer. Verder is de game gewoon echt mooi, particle effects zien er sprankelend uit en ook de omgevingen waarin je terecht komt mogen er wezen. De high fantasy elementen vliegen je om de oren en i love to see it! Daarnaast zijn de laadtijden subliem. Ik heb de game op zowel een SATA SSD, als een snellere M.2 SSD laten inladen en er is gewoon geen laadscherm aanwezig, zelfs niet bij het fast travelen. Pluspuntje voor jullie, NCSoft! Ook co-op dungeons en andere modi hebben matchmaking ingebouwd, zodat je nooit uren zoekt naar een groep die jou wilt meebrengen.

Samen spelen

Waar ik enorm naar uitkeek tijdens het opstarten van de game, was het samen spelen met vrienden, mijn partner en eventueel nieuwe mensen. Dit maakt de game je niet heel makkelijk. Zo werkt het party systeem niet optimaal en is het door de visual clutter enorm lastig om je teammaten goed te zien en vinden. Daarnaast is de co-op ervaring tijdens het levelen echt een ramp. Je kan story missies niet samen spelen, gezien deze solo instanced zijn. Daarnaast zijn ook de story related dungeons alleen solo te spelen. Zelfs bounties die je oppakt verschillen per persoon, ook als je in een party zit. Je zal dus pas echt samen komen te spelen wanneer je jezelf gaat onderdompelen in open dungeons en PvP. De endgame is eigenlijk pas wanneer samen spelen enorm gestimuleerd wordt door de game. Dit vond ik persoonlijk heel jammer, gezien ik games als The Elder Scrolls Online, Guild Wars 2 en World of Warcraft altijd juist met plezier samen speel. Ik gok dat ik niet de enige ben die dit jammer gaat vinden. Wanneer je uiteindelijk samen kan gaan spelen, is die ervaring echter vrij soepel, dungeons zijn enorm leuk om te doen, evenals PvP (niet altijd, maar hé).

Guilds zijn enorm leuk in Throne & Liberty. Je kan zelf vragen om een guild te joinen en zelfs zoeken naar guilds gebaseerd op wat je graag speelt. Op deze manier hoef jij als guild leader niet constant je guild te promoten, maar doet de game dat voor je. Daarnaast zijn er toffe guild activities en zijn er ook veel PvP en PvE mechanics rondom guilds. Zo kan je bijvoorbeeld andere guilds uitdagen, of samen achievements halen. Het is dan ook een community gedreven MMO, dus des te beter dat dit systeem zo goed werkt. Op het moment dat ik deze review schrijf is het friends systeem nog niet helemaal werkend, maar hier zijn ze druk mee bezig.

Verdict

Zoals iedere MMORPG in de laatste jaren, heeft ook Throne & Liberty de potentie om enorm goed te zijn, maar wordt het tegen gehouden door hinderlijke menu’s en systemen en mobile game elementen. De game doet daarnaast veel elementen juist weer heel goed. PvP is tof, shapeshiften is goed geïmplementeerd, de combat is vet en ook de manieren om je character te builden is echt diepgaand. Zelfs de story is helemaal niet zo slecht. Maar, de game verliest een boel karakter door de standaard praktijken die we in de huidige MMO industrie helaas te vaak terug zien komen: hebberigheid. Kan ik de game aanraden? Ja, dat zeker. Het is een free-to-play game, dus hem uitproberen is nooit slecht. Daarnaast heb ik mij tijdens het levelen enorm vermaakt, vooral toen ik eenmaal door bepaalde elementen heen kon kijken. Het is enorm laagdrempelig om de game gewoon eens op te pakken en de ontwikkelaars hebben aangegeven bereid te zijn om echt te luisteren naar feedback, dat element moeten we wel nog gaan ondervinden. Hoe de game zich in de toekomst gaat uitbreiden, gaat bepalen of mijn interesse blijft hangen of af gaat zwakken.

En om ‘m af te sluiten, de game heeft betaalde elementen die ervoor zorgen dat je minder tijd nodig hebt om bepaalde doelen te bereiken, maar is niet meer pay-to-win dan de meeste betaalde MMO’s. Het is meer een pay-for-convenience, dan betalen om te winnen. Hopelijk blijft dit zo. Dit geld overigens ook voor de skins, je kan enorm veel toffe shit vrijspelen door gewoon te spelen, de beurs trekken is ook hierin niet nodig om er een beetje leuk uit te zien!