Review | Digimon Story Time Stranger

Digimon is weer relevant. Digimon Story Time Stranger lanceert gewaagd in dezelfde maand als de nieuwste grote Pokémon game. Een blunderactie, puur toeval, of juist een statement? Ik denk het laatste, want als er één ding is wat deze game enorm goed doet, is het overtuigend de beste mon-game van het jaar veroveren. 

De beste Pokémon game van 2025 is geen Pokémon game, maar een Digimon game. Digimon Story Time Stranger lanceert in dezelfde maand als Pokémon Legends Z-A. Een gewaagde zet. Waar we in de nieuwe Legends game even een pauze nemen van turn-based combat, laat Digimon zien hoe je anno 2025 nog steeds kunt innoveren met turn-based combat. Ook al zie je duidelijk waar ze de inspiratie vandaan hebben gehaald.

Vaarwel Cyber Slop

Digimon Story is een subreeks binnen de franchise die is ontstaan op de Nintendo DS. De voorafgaande Cyber Sleuth games speelde zich net zo goed af binnen de Digimon Story-tijdlijn, maar ondanks dit feit, kun je Digimon Story Time Stranger zonder enige voorkennis opstarten. De game heeft een op zichzelf staand verhaal en is daarmee vergelijkbaar met andere Japanse reeksen zoals Final Fantasy, Dragon Quest en verdomd, zelfs Pokémon. Enkele mechanics en uiteraard Digimon uit eerdere games komen terug, maar alles wordt tijdens het spelen tot in de nopjes uitgelegd. Geen zorgen dus.

De vorige Digimon Story-titels waren eerlijk gezegd niet geweldig. Ze zagen er verouderd uit, waren complex en spraken vooral de echte die-hards aan. Een kleine groep fans bleef ze trouw, maar Digimon wist nooit de brede aantrekkingskracht te bereiken die Pokémon wel had. Buiten de anime om waren de games vaak te ingewikkeld of simpelweg niet boeiend genoeg voor de doorsnee speler. Digimon Story Time Stranger breekt eindelijk met dat verleden en laat zien hoe een moderne Digimon-game hoort te zijn.

Story Time!

We mogen aan het begin van Digimon Story Time Stranger kiezen tussen een mannelijk of vrouwelijk personage. Het verhaal speelt zich gedeeltelijk af in Shinjuku, een district in het Japanse Tokyo. Ze hebben bepaalde gebieden hier ook best wel goed nagemaakt, maar eigenlijk zitten we ook een groot gedeelte van de game in de Digital World. Deze digitale wereld is dit keer ook echt volledig gedefinieerd. Weg zijn de vlakke, blauwgetinte omgevingen uit Cyber Sleuth; die keren alleen nog terug als kleine, compacte challenge dungeons. De nieuwe Digital World is een volwaardige, fantasierijke digitale wereld vol leven. De gebieden zijn stuk voor stuk indrukwekkend vormgegeven. Zo bezoek je een stad met opgestapelde gebouwen die doet denken aan een kleurrijke versie van Midgar uit Final Fantasy 7. Verder komen we ook in een goddelijke tempel, een onderwaterwereld en een woud op de toppen van een reusachtige boom met een mechanische twist.

Wat deze wereld extra bijzonder maakt, zijn de Digimon zelf. Ze zijn niet zomaar vechtmonsters, maar volwaardige personages met eigen persoonlijkheden, stemmen en rollen binnen de wereld. Dankzij de vele voice-acted scènes voelt alles levendig en geloofwaardig aan, alsof de Digimon echt bestaan in deze digitale samenleving.

Het verhaal zelf is niet baanbrekend, maar biedt wel een sterke rode draad die de gameplay goed ondersteunt. Het begint duister, maar blijft verder redelijk ingetogen. Uiteindelijk voelt Digimon Story Time Stranger aan als een toegankelijke, luchtigere variant van een andere JRPG reeks waar het duidelijk inspiratie uit haalt en dat werkt verrassend goed.

Digigami Tensei?

Combat in Digimon Story Time Stranger speelt zich af in beurten. Je hebt als speler een team van drie actieve Digimon en drie Digimon op de reserve bank. Deze kun je tijdens je beurten vrij met elkaar wisselen. Naast je party van zes Digimon, kunnen en zullen er gast Digimon met je meereizen die enerzijds belangrijk zijn in het verhaal, maar je tegelijkertijd ook helpen tijdens combat in de tijd dat ze met je meereizen. Naast je actieve party heb je een grote box aan Digimon die je gedurende het spel kunt bemachtigen die je buiten combat ook kunt wisselen met je actieve party. Een fijne toevoeging is dat alle Digimon ervaring opdoen, ook degenen die niet actief meevechten. Daardoor kun je eenvoudig wisselen tussen teamleden zonder bang te zijn dat iemand achterblijft in level. En dat is handig, want de game moedigt juist aan om regelmatig van samenstelling te wisselen, zeker omdat effectiviteit per gevecht flink kan verschillen.

Time Stranger laat hier duidelijk zien dat ze hebben afgekeken bij misschien wel de beste turn-based combat games makers van deze tijd. Sandfall Interactive? Nee, maar goed punt. Ik bedoel Atlus. De invloed van Shin Megami Tensei en Persona is overduidelijk. Zo is er een elementair weakness-systeem met bekende elementen als vuur, water, ijs, elektriciteit, licht en duisternis. Elke Digimon heeft sterke en zwakke punten tegenover bepaalde elementen, wat direct invloed heeft op de schade die je doet. Een aanval kan bijvoorbeeld maar 50% schade doen tegen een resistente vijand, of juist dubbel zoveel tegen een kwetsbare.

Elke Digimon, heeft naast elementen, ook nog een type, zijnde Vaccine, Virus en Data. Dit werkt vervolgens precies zoals steen-papier-schaar. Vaccine is sterker tegen Virus, maar zwak tegen Data. Dit komt bovenop de elementen, dus als je een Digimon aanvalt die zwak is tegen jouw element, maar ook zwak tegen jouw type Digimon, krijgt je tegenstander 200% schade. Is je tegenstander sterk tegen jouw element en type? Dan doe je misschien maar 30% schade. Deze getallen kunnen ontzettend uiteenlopen, want een derde variabel: De persoonlijkheid van een Digimon kan ook nog een rol spelen in combat. Hierdoor kom je geregeld in situaties terecht waarin je tussen de 30% en 450% schade kunt veroorzaken. Het kan lager en hoger, maar tussen deze range is het meest voorkomend.

Toch blijft het geheel toegankelijk. Op de standaard moeilijkheidsgraad hoef je niet tot in detail te rekenen; zolang je team een goede balans heeft, kom je meestal prima uit de voeten. In tegenstelling tot de meedogenloze Shin Megami Tensei-reeks, kent Time Stranger geen “One More”-systeem dat vijanden oneindige beurten kan geven. Het resultaat is een strategisch, maar vergevingsgezind vechtsysteem dat slim leent van de groten, zonder zijn eigen identiteit te verliezen.

Ontzettend veel Digimon!

Stoppen de gelijkenissen met Persona en Shin Megami hier? Nee, niet helemaal. Je zou het bijna een kruising tussen Pokémon en Shin Megami kunnen noemen als het aankomt op het Digivolven van je Digimon. Je krijgt nieuwe Digimon door ze te scannen tijdens je avontuur. Dit gaat vanzelf als je met Digimon vecht. Nadat je ze verslaat krijg je procentuele scandata van de verslagen Digimon. Meer zeldzame en sterke Digimon geven je minder scandata, waardoor je ze vaker moet verslaan tot je ze kunt oproepen. Bij 100% scandata, mag je de Digimon oproepen en toevoegen aan je party, maar je kunt nog doorgaan tot 200% scandata, waardoor de stats van de Digimon hoger worden. Dit kan heel belangrijk zijn als je de Digimon later wilt gaan Digivolven.

Digivolven is geen lineair proces. Een Digimon kan soms wel vier of zes verschillende evoluties hebben. Je kunt Digimon ook veel vaker evolueren dan in bijvoorbeeld Pokémon. Je kunt Digimon ook De-Digivolven, waarbij je ze terugbrengt naar een eerdere fase in de uitgebreide Digivolution Tree. Om een Digimon te Digivolven heb je niet per se een bepaald level nodig, maar eigenlijk altijd een bepaalde Agent Rank. Dit is je eigen rank die stijgt door punten uit te geven die je krijgt van de hoofdmissies en de nevenmissies. Je Digimon heeft ook bepaalde stats op een bepaald niveau nodig. Deze krijg je uiteraard van levels, maar je kunt ze ook krijgen via speciale trainingen in de Digi-Farm. Dit is een soort optionele hub waar je Digimon kunt opslaan en ze buiten combat kunt trainen.

Het mooiste aan dit systeem is de vrijheid die het biedt. Evolutiepaden kruisen elkaar, waardoor meerdere Digimon naar dezelfde eindvorm kunnen leiden. Vanaf Agent Rank 5 kom je zelfs evoluties tegen waarvoor je meerdere Digimon nodig hebt om één nieuwe te creëren, iets wat sterk doet denken aan Persona-fusies. En met meer dan 450 Digimon om te verzamelen, is het vullen van je database een flinke, maar verslavend leuke uitdaging.

Omdat het systeem zo uitgebreid is, kun je het zo diep of oppervlakkig benaderen als je zelf wilt. Persoonlijk heb ik me niet te veel laten meeslepen door de complexiteit; ik koos er simpelweg voor om telkens te evolueren naar een nieuwe, onbekende Digimon, puur om te zien wat er zou ontstaan. En eerlijk? Dat maakte het verrassend spannend en ongelofelijk leuk.

Verdict

Digimon Story Time Stranger is met gemak de beste Digimon-game die je vandaag de dag kunt spelen. Het barst van de persoonlijkheid, zit vol liefdevolle knipogen naar de fans, en weet tegelijkertijd toegankelijk te blijven voor nieuwkomers, of voor spelers die puur uit nostalgie nog eens willen terugkeren naar de wereld van de Digimon. Deze titel is een volwaardige RPG die zich moeiteloos kan meten met de groten van het genre. De game biedt niet alleen een plezierig, maar ook wel oppervlakkig hoofdverhaal, maar ook tal van optionele zijmissies en minigames, waaronder een slim kaartspel en een moderne interpretatie van de klassieke Digimon Tamagotchi’s uit de jaren 90 en 2000.

Er is simpelweg zoveel te ontdekken en te waarderen dat het moeilijk is om niet enthousiast te worden. Digimon Story: Time Stranger is een liefdevolle ode aan de franchise en een game die bewijst dat Digimon anno nu nog altijd relevant is. Een absolute aanrader, voor fans, én voor iedereen die dat wil worden.