Review | Ninja Gaiden 4 — Gestroomlijnde combat in ninja flair

Na ongeveer dertien jaar wachten hebben we eindelijk Ninja Gaiden 4 gekregen. Dit keer een nieuw deel met een voortzetting van het verhaal, dus geen remaster.

Ontwikkeld door Team Ninja in samenwerking met Platinum Games, zien we de volgende iteratie van onze bloeddorstige ninja’s op ons scherm. Een game reeks die een lange tijd stil heeft gelegen, maar begin dit jaar een reboot heeft gekregen met de release van Ninja Gaiden 2 Black.

Dankzij beide teams achter de game, voelt Ninja Gaiden 4 écht als successor aan. Team Ninja heeft weer laten zien dat zij het niet verleerd zijn na al die jaren. Ook heeft Platinum Games, bekend van Bayonetta en NieR: Automata, hun geheime sausje kunnen toevoegen aan de game. Door de bijdrage van beide studio’s, voelt Ninja Gaiden 4 niet alleen oud en vertrouwd maar ook gestroomlijnd en modern.

Het kloppend hart van Ninja Gaiden 4

Ninja Gaiden 4 speel je natuurlijk om twee dingen: bloed en fast-paced combat. Platinum Games heeft samen met Team Ninja een combatervaring neergezet die zowel vloeiend als meedogenloos is. Spelers worden constant uitgedaagd om agressief, tactisch en creatief te vechten. De nieuwe protagonist Yakumo beschikt over een scala aan wapens en technieken die strategische keuzes afdwingen. Ook zien we iconische technieken terug uit de serie, zoals de legendarische Izuna Drop maar ook de Flying Swallow aanvallen.

Yakumo kan in combat zijn wapens veranderen dankzij Bloodraven Form. Door deze vorm aan te nemen tijdens combat, kun je niet alleen speciale aanvallen blocken, maar ook vijanden uit hun block-stance slaan. Deze feature deed mij heel erg denken aan Devil May Cry, waarmee je ook met één input mid-combat je arsenaal aan wapens kan vervangen voor een uitgebreidere keuze aan movements om je combo voort te zetten.

Word je in het nauw gedreven en ben je outnumbered; dan kun je altijd nog als last resort toeslaan naar de Beserk Mode. Dit is een “ultimate” vorm die je kunt triggeren door goede combat te vertonen. Bij een goede combo vul je een meter op die je pas kunt activeren zodra die vol is; zodra je hem triggert en een speciale input combinatie vasthoudt, valt alles om je heen dood neer en kleur je de grond rood.

Over het algemeen is de combat snel, stijlvol en visueel spectaculair. Vijanden zijn slim en dwingen je om variatie te gebruiken tijdens het vechten. Onoplettendheid wordt ook direct afgestraft met aanvallen die je wel even wakker schudden. De moeilijkheidsgraad ligt tamelijk hoog, maar biedt ruimte voor zowel hardcore fans als nieuwkomers.

Op Normal Mode heb ik soms toch wel een paar klappen gekregen en het “Game Over” scherm gezien, maar dat deed de pret niet drukken. Er gaat er niets boven het gevoel nadat je eindelijk een stevige uitdaging hebt overwonnen na een aantal keren proberen. Het geven van dat overwinningsgevoel doet Ninja Gaiden 4 precies goed.

Ninja Gaiden 4 is duidelijk een evolutie ten opzichte van Ninja Gaiden 3, dat destijds gemengde reacties kreeg. De samenwerking met Platinum Games heeft geleid tot een meer gestroomlijnde en stijlvolle ervaring, die doet denken aan Metal Gear Rising en de  Devil May Cry series. Toch behoudt de game zijn Ninja Gaiden-identiteit: moeilijk, snel en compromisloos.

Een nieuwe “held”

In het nieuwe deel volgen we de ninja Yakumo, een ninja lid van de Raven Clan. Een persoon die Ryu Hayabusa als zijn voorbeeld zag, desondanks de verschillen in standpunten in meerdere gebieden zoals veiligheid, maar ook leiderschap en morelen. Gedurende het bloederige verhaal zien we niet alleen deze twee ninja’s elkaars pad kruisen, maar krijgen we ook meer te leren over beide personages en hun aanhang.

Yakumo neemt de hoofdrol over van Ryu Hayabusa. Hoewel hij qua gameplay overtuigt, mist hij qua persoonlijkheid de diepgang van zijn voorganger. Hij voelt een beetje als een edgy tiener die nog op de middelbare school zit. Impulsief en zorgeloos in het maken van zijn keuzes, maar ook zijn communicatie is aan de vreemde kant. Door de persoonlijkheid van Yakumo is er wel soms een humoristische toon aanwezig. Zo hoor je je sidekicks gedurende de missies soms hard op denken over zijn keuzes.

Ryu Hayabusa is nog steeds aanwezig, maar speelt in deze game slechts een bijrol. Zijn levels voelen repetitief en minder geïnspireerd aan, wat ergens jammer is. Toch speelt Ryu een hele belangrijke rol gedurende het verhaal, en is hij dus ook belangrijk off-screen.

Interessant verhaal met beperkte diepgang

Het verhaal van Ninja Gaiden 4 is solide en interessant, maar ook weer niet top tier. Het verhaal draait zich voornamelijk om Tokyo die in de ban is van een Dark Dragon. Deze draak komt na een aantal jaar weer tot leven, waarbij weer de hele stad in gevaar is. Om de vloek op te heffen, dient de draak gedood te worden door een bepaald ritueel aan te houden.

De plot van de game is voorspelbaar en mist emotionele impact. De personages, Yakumo en zijn team, krijgen niet echt ontwikkeling of back story. Dialogen zijn vaak cliché, zo lijkt het wel alsof de karakters in-game niet weten waarover gepraat moet worden, en belandden ze maar weer op het gedrag en de keuzes die Yakumo maakt. Gesprekken die je tijdens de missies hoort, beginnen al snel niets meer te dienen dan als brug tussen level- en gevechtssegmenten.

Visueel sterk, inhoudelijk wisselvallig

Ninja Gaiden 4 draagt een duistere setting met zich mee die door elk level goed te voelen is. De cyberpunk-setting van Tokyo is visueel indrukwekkend: neonlichten, regen en demonische invloeden zorgen voor een sfeervolle backdrop. Ook de gebieden buiten Tokyo, zoals de gebergten en bamboe bossen, hebben echt een unieke feeling. Toch is het level design niet altijd even sterk, en voelt het soms inspiratieloos en repetitief aan.

We weten allemaal dat de Ninja Gaiden games vrij lineair zijn en altijd de nadruk leggen op het verhaal. Toch voelt het in Ninja Gaiden 4 soms iets té lineair. Veel levels zijn veelal hetzelfde opgemaakt: ren door deze gang, vermoord hier wat vijanden, ren door de volgende gang, wall-run en wéér combat. Ook de platforming segmenten, zoals railgrinding, gliden, wall-running en het gebruik van de grapple hook is leuk in het begin, maar wordt heel snel eentonig.

In sommige levels wordt er wél ruimte gemaakt voor enige verkenning. Zo heb je soms paden die een totaal andere kant opgaan dan waar de objective heen wijst. Heel toevallig zijn dit locaties die je moet bezoeken voor sidequests, een Purgatory-challenge of een collectible. Een open-wereld is in deze game zeker niet te vinden, maar dat vind ik persoonlijk bij een verhaal gedreven game ook niet erg.

Structuur en content: solide maar niet baanbrekend

Ninja Gaiden 4 kun je ongeveer uitspelen in 10 tot 12 uur, afhankelijk van moeilijkheidsgraad en speelstijl. Naast het hoofdverhaal zijn er verschillende sidequests tijdens de main missies die zorgen voor wat afwisseling. Deze sidequests zijn simpele taken waarbij je de ene keer een groep rogue samurai’s moet uitmoorden en de andere keer een item moet vinden die verstopt zit.

Ook zijn er verschillende uitdagingen die ook een leaderboard hebben, mocht je je willen opmeten tegen je vrienden.

De upgrade-economie is wederom gebaseerd op Ninja Coins en Weapon EXP. Zo kun je verschillende combat technieken vrijspelen bij Tyran, ook een lid van de Raven Clan, die vaker in het level te vinden is. Je wapens kun je levelen wanneer jij dat wilt door simpelweg naar het startmenu te gaan, natuurlijk moet je wel genoeg currency hebben om nieuwe moves te leren voor je wapens.

Presentatie en performance

Grafisch is Ninja Gaiden 4 een parel. De animaties zijn vloeiend, de effecten spectaculair en de framerate stabiel. Vooral de combat komt visueel tot leven met flitsende combo’s, bloedspetters en dynamische cameravoering. Zo heb je bij verschillende combo’s, maar ook finishers en speciale moves een unieke camera die je eventjes bij je strot grijpt en je het geweld van dichtbij laat zien. Gelukkig gebeurt het alleen aan het einde van een lange combo en niet bij elke move, zo blijft de flow van de game goed en constant zonder dat je onderbroken wordt.

De soundtrack is een goede match voor de game en past zich dynamisch aan op de situatie op beeld. Van een duistere ambience tot een energieke metalcore mix met invloeden uit elektronische muziek als dubstep en drum and bass. Zwaaien met een dodelijk zwaard wordt zo alleen maar nog leuker, en die paar keer dat je opnieuw moet beginnen worden opeens niet meer zo erg.

De game draait soepel op consoles, waarbij je kunt kiezen uit drie grafische settings. De “optimize graphics” mode geeft je 30fps op een resolutie van 1440p (met upscaling naar 4K door FSR technologie), de “optimize framerate” geeft je een stabiele 60fps met een resolutie van 1000p (en upscaling naar 4k door FSR Technologie). Ook is er een 120FPS mode die de game helemaal naar beneden voor je draait om de maximale framerate te behalen, wél neemt dit veel weg van het grafische aspect van de game.

Persoonlijk heb ik de game gespeeld op “optimize framerate” op een 1440p monitor, zonder de 4k upscaling resolutie. Hier zag de game er goed uit en speelde vloeiend. Zo adviseer ik ook om de 60fps mode te gebruiken om zowel scherp te blijven in combat, maar tegelijkertijd ook de grafische fideliteit te behouden om mee te gaan in het verhaal.

Ook ben ik in het bezit van een PS Portal en heb ik de game daarop geprobeert. Omdat dit een fast-paced action game is, raad ik niet aan om de game te spelen via de PS Portal vanwege de input delay. Zo krijg je namelijk nóg vaker klappen dan als je op je gewone output apparaat doet.

Verdict

Ninja Gaiden 4 is een geslaagde revival van een legendarische franchise. De combat is subliem, de presentatie strak en de uitdaging authentiek. De game heeft wat zwakke puntjes in verschillende categorieën, maar weet die te compenseren met pure adrenaline en stijl.

Het doel om Ninja Gaiden weer relevant en toegankelijk te maken in het moderne actiegenre, is met vlag en wimpel gelukt.