Review: Destiny 2: The Witch Queen

The Witch Queen is er. De game die onderhand al jaren een stabiele player base heeft, krijgt telkens weer de opgave zichzelf opnieuw uit te vinden. Hoewel dat ook deze keer weer gelukt is, zijn min of meer alle aspecten van de game al een keer opnieuw opgebouwd. Destiny 2 is terug, en weer net niet goed genoeg.

We zagen het tijdens Forsaken, tijdens new light en zien het nu weer in The Witch Queen. Nieuwe wapens, armors, abilities en features brengen telkens weer nieuwe problemen met zich mee. Destiny 2 zit al jaren vast in deze loop.

The Witch Queen geeft ons echter een hoop goeds. De nieuwe features die deze keer aangebracht zijn, zijn allemaal verbeteringen op voorgaande toevoegingen. Er is dus een basis van stabiliteit en bekendheid. Dat maakt dat je makkelijk oppikt wat de bedoeling is en verder gaat waar je gebleven was in de vorige seasons.

Campaign

Dit is natuurlijk waar het allemaal om ging. Dit is dan ook misschien wel de eerste keer dat de campaign zelf de reden is om een DLC aan te bevelen. Campaigns zijn in het verleden altijd een korte run aan missies geweest met daarin taken die vaak meer busywork dan interessant waren. Dat is op bepaalde punten in de story hier ook wel weer het geval, maar het overgrote deel van de campaign is toch echt waar deze DLC tot zijn recht komt. Wie begint, gaat al snel naar The Witch Queen’s schip toe. Daar kom je een portal naar de Throne World toe. Dit is een soort dimensie die tot een fysieke vorm is gemaakt uit de persoonlijkheid van de eigenaar.

De Hive God of cunning natuurlijk. Dat wil zeggen dat we moerassen, grote kastelen en Hive architectuur tegenkomen. Savathûn heeft er voor gezorgd dat jij je niet op bekend terrein begeeft. Dit is een nieuwe wereld met nieuwe enemies die weer nieuwe abilities hebben.  Zo heeft Savathûn Light weten te bemachtigen. Waar het vroeger zo was dat als jij dood ging, vrolijk terug kwam en oppakte waar je was, doen de enemies dat nu ook. De Hive heeft nu ook guardians, met hun eigen ghosts. Slaag jij er niet in om de ghosts te vernietigen, dan komen de Hive guardians gewoon weer terug. Dit zijn vaak pittige tegenstanders.

Terugkerende thema’s en features die voortbouwen op al bestaande features maken wel dat dit een enorm slechte ervaring zal zijn voor nieuwe Destiny 2 spelers. Daarbij komt natuurlijk dat Bungie heeft besloten oude content te verwijderen. Nieuwkomers zullen dus een onvolledige ervaring krijgen. Daarnaast werkt de quest system goed als je bekend bent met de game. Wie Destiny 2 echter enige tijd achter zich heeft laten liggen merkt al snel dat de quest system een enorm lastige taak heeft aan jou vertellen waar je heen moet. Ook The Witch Queen doet hier niets aan. Hoewel de campaign je toch redelijk de goede kant op wijst, is er geen makkelijke weg naar de story of het ritme van de endgame. Zo voelt de game al snel als een sleur.

Het beste aan de campaign is misschien wel de uitdaging. Hoewel de normal difficulty al geen twee vingers in de neus verhaal is, zorgt de legendary difficulty mode voor een echte uitdaging. Deze zorgt er dan ook voor dat jouw power level een cap krijgt die onder de missie requirement ligt. Daarbij krijg je nieuwe modifyiers en challenge elements. Voor mensen die een volle vault hebben, bekend zijn met de werking van armor mods en de game beheersen is dit een mooie feature. De moeilijke encounters dwingen je haast om je bezig te houden met de buildcrafting mechanics.

Classes

Dit is eigenlijk waar alles fout gaat. Waar de nieuwe difficulty en features je aanmodigen om flink te investeren in builds, zorgt Void 3.0, de rework van de void class, er voor dat je al snel alle andere classes links laat liggen. Void heeft een paar features als Aspects en Fragments gekregen die we inmiddels een tijde voor de Stasis subclass gebruikten. Dat zorgde er destijds voor dat Stasis een enorme voorsprong had. Dat is nu weer het geval met Void 3.0. Void is beter telegraphed, heeft meer customization dan Stasis en voelt een stuk beter aan dan de andere subclasses. Daarnaast is de gedachte dat Destiny 2 nog steeds geen loadout saving feature heeft enorm pijnlijk.

Dit moet je helaas via third-party sites blijven doen. Met het wisselen tussen subclasses, tweaks en builds is dit een enorm vermoeiende taak.

Na de campaign

Na de campaign trapt Destiny 2 weer op de rem, schakelt terug en valt weer terug in de cyclus van herhaling en het jagen op loot. De pinnacle activities die nodig zijn om tot max level te grinden zitten nu locked achter de reputation system van een nieuwe NPC, Fynch. Je hebt Throne World ranks nodig om de weekly campaign challenge te spelen en de master difficulty Wellspring te doen. De pinnacle engrams die je daarvan krijgt zijn dus moeilijk te krijgen. Dat is jammer gezien Iron Banner en Trials er al weer aankomen bij de Grandmaster Nightfall. Veel spelers zullen dus, in deze drukke maanden, zo snel mogelijk de power cap willen bereiken.

Hoewel het jammer is dat het weer zo’n langzame en moeilijke grind is, lijkt Bungie wel een ritme te hebben gevonden dat werkt. De seasons bevinden zich weer in The Helm. Zo krijg je ook weer een wekelijkse storyline met wekelijkse upgrades. Dat maakt dat de kwaliteit van elke nieuwe season op 2 dingen aankomt. Namelijk welke activities deze toevoegt en welke loot je kunt krijgen.

Season of the Risen, die samen met The Witch Queen uitkwam, is dan ook een van de betere seasons. De wapens die je van de, niet heel indrukwekkende, activities krijgt zijn goed.

De beste nieuwe feature is natuurlijk de crafting mechanic. Je kunt bepaalde weapons vinden waar je uiteindelijk een perk van kunt gebruiken in de crafting. Hoe deze weapons het in de meta gaan doen, en hoe bruikbaar ze uiteindelijk gaan zijn is nog niet duidelijk. Ik heb het vermoeden dat dit in de huidige DLC geen populaire feature gaat zijn. De meta lijkt nu al helemaal gebouwd rondom de nieuwe void 3.0 class en de race naar de endgame content (die nodig is omdat je anders achter raakt en het moet opnemen tegen veel sterkere opponents in modes als iron banner en trials) maakt dat je niet heel veel tijd hebt om te kijken naar dit soort grinds.