Review: One Piece: World Seeker

One Piece is één van de langstlopende manga’s ooit, als de franchise ondertussen al niet op nummer 1 staat. Het is moeilijk om een game te maken met een origineel verhaal, is het Bandai Namco gelukt om er een succes van te maken? Lees het in onze review!

One Piece is heeft al meerdere games gezien, waaronder Burning Blood en de Pirate Warriors reeks. Al die titels waren dan ook vrij succesvol. Meerdere One Piece personages maakten verschijningen in games als Jump Force en J-Stars. World Seeker daarentegen, zal een origineel verhaal vertellen in een open wereld. Maar hoe pakt dit uit? Bekijk allereerst even de trailer!

Een eigen verhaal

World Seeker begint goed. De opening cinematic die hierboven te zien was bracht een goede eerste indruk. De cinematics zien er gedurende de gehele game eigenlijk wel fantastisch uit. Het verhaal speelt zich af op Jail Island, waar Luffy gevangen werd genomen. Al snel weet hij te ontsnappen en zo komt hij erachter dat dit eiland meer geheimen meedraagt dan dat hij ooit kon anticiperen. Zoals wij Luffy allemaal kennen, is het rescue time! Zo begint het verhaal om alle geheimen bloot te stellen en de macht van de schurk te ontkrachten.
Het verhaal is dan ook één van de betere aspecten. Het is leuk om bekende personages te zien, de scenes en dialogen werken goed en verder is er een hoog gehalte aan One Piece humor. Deze humor komt niet altijd even goed over, je moet wel echt te personages kennen om bepaalde insiders te begrijpen. Ditzelfde geld ook voor de rest van het spel. Personages als Zoro, Nami en Chopper zijn in de anime zelf helemaal gegroeid tot hoe zij nu in de game eruitzien. Het gewicht erachter zit dus verborgen voor de nieuwkomers.

Een ‘open’ wereld?

De game introduceert voor het eerst een open wereld voor Luffy om volledig te exploreren. Maar daar begint het eerste probleem al. Je kan helaas alleen als Luffy spelen en er is totaal geen optie om je nog te verdiepen in de andere personages en hun potentiële speelstijlen. De wereld ziet er daarentegen wonderbaarlijk goed uit. De wereld is gevuld met unieke gebouwen, marine torens en ga zo nog maar even door. Grafisch is de game top, maar dan ook echt top. Helaas word dit aspect weer volledig de grond ingeboord als je kijkt naar hoe levend de wereld aanvoelt.
Dit zeg ik, omdat de wereld nog doder aanvoelt dan de Zwarte Zee. Je komt bijna geen mensen tegen, er zijn geen lopende NPC’s of ook maar iets om voor een ademende, levendige en vrolijke wereld te zorgen. NPC’s staan niet alleen stil, maar bijna iedereen heeft hetzelfde design. Deze mensen hebben hooguit andere haarkleuren. Alle vrouwen hebben hetzelfde design en hetzelfde geld voor de mannen, evenals de Marines. Dit is zo jammer, gezien de wereld zoveel potentie laat zien op grafisch gebied. Waarom dan alsnog lui zijn om het gebied van leven brengen in een open wereld?

Kan de combat het redden?

Het snelle antwoord hierop is al direct ‘nee’. De combat bestaat uit drie knoppen. Slaan, mikken en ‘schieten’. Er zijn speciale aanvallen om uit te voeren en vrij te spelen, deze maken het wel leuker maar er valt veel meer uit te halen. Ditzelfde geld voor het verkennen door de wereld. Je kan, net als bij Spider-Man, naar gebouwen slingeren. Waar dit bij Spider-Man aanvoelt als een mini-game opzich vol vrijheid en therapeutisch slingeren, is het bij One Piece helaas op één knopje duwen en steeds dezelfde bewegingen maken. Het voelt gewoonweg lomp en overjarig. Ik had gehoopt dat dit meer zou lijken op onze spinnen-vriend, maar helaas. Je kan ook niet naar iedere greppel slingeren. Je kan naar sommige richels en bomen gaan en naar een aantal gebouwen, voor de rest voelt het rondvliegen niet echt als vliegen.

Potentie

Net als met alle anime titels die voor het eerst hun debuut maken, is World Seeker geen uitzondering van het luie-ontwikkelaarssyndroom. Maar, er is potentie. Ondanks het feit dat World Seeker geen succesverhaal is, is er wel een basis gelegd voor een sequel, hopelijk dan! De game ziet er fantastisch uit, evenals de cinematics en de voice-acting, waar er niks te klagen valt. Helaas laat de game liggen op een boel andere aspecten. Laten we hopen dat als er een vervolg komt, dat Namco deze dingen voor de ontwikkelaars laat oppikken om te zorgen voor de complete open wereld One Piece ervaring! Voor nu kan ik de gamen nog niet aanraden en zou ik wachten tot hij in een sale te vinden is. Laten we hopen dat een mogelijke sequel deze minpunten aanpakt!
Pluspunten

• • Geweldige graphics
  • Sterke verhaallijn met rijke personages

Minpunten

• • • Wereld voelt leeg
    • Luie ontwikkeling
    • Lompe speelstijl