Review: Warhammer Chaosbane

Warhammer Chaosbane is de nieuwste game binnen de Warhammer Fantasy franchise en het is ook de aller eerste ARPG (Action Role Playing Game) binnen deze franchise. Hoe verhoud deze nieuwe titel zich tot onder andere Diablo 3 of Grim Dawn? Wij nemen een kijkje.

Een zeer niche franchise en een zeer niche genre betreft game. Er zijn al een aantal steengoede ARPG’s op de markt. Kijkend naar Diablo en Grim Dawn wordt het een zware klus om hier tegenop te boksen. Gelukkig weet Chaosbane het goed uit te pakken in bepaalde elementen, maar helaas geldt dit niet voor het grootste deel van de game.

De chaosbaan

Waar de game me vanaf het beginpunt al liet vallen was het verhaal. Een goedmakertje voor het oninteressante geneuzel is de voice-acting die voor bijna het hele spel wel is geregeld. De voice-acting is niet van een cultureel hoogstandje, maar het maakt de langdradige conversaties tussen de missies door enigszins verdraaglijk.

Je speelt als één van de vier classes tegen het kwaad dat de ‘Chaos’ genoemd wordt. Je kunt in de huid kruipen van een soldaat, magiër, slayer of boogschutter en deze vier classes zijn eigenlijk het enige echte hoogtepunt van de gehele game. Het is niet per se zo dat de rest van de game bar slecht is, maar het is een gevalletje kan er mee door, of net niet. Het is in ieder geval aan jouw om de chaos terug te dringen en om de orde te herstellen. Dit doe je verspreid over vier hoofdstukken waarbij je te maken krijgt met vier verschillende eindbazen. Opnieuw zijn deze eindbazen een pluspuntje, maar aan de andere kant ook weer niet, want het zijn er…vier?

Bodycount! Ik ben de tel kwijt

Het slachten van hordes aan vijanden is iets wat in het begin van de game enorm goed aanvoelt. De combat in deze game is ontzettend goed zelfs. Iedere class voelt zeer uniek aan met allemaal een eigen speelstijl en speciale abilities. Er zit een soort van gewicht achter iedere aanval en over het algemeen heb je zelf in de handen hoe je een bepaalde situatie aanpakt. Persoonlijk ligt de boogschutter mij het meest. Ze gebruikt dodgerolls om gevaarlijke situaties te mijden en gif om haar aanvallen te versterken en vijanden de voorzien van een langzame dood.
Tijdens het kiezen van je abilities heb je de keuze om ze te upgraden als je punten investeert. Uniek aan deze ARPG is dat je geïnvesteerde punten kosteloos kunt switchen tussen andere abilities zowel passief als actief. Hierdoor heb je de mogelijkheid om on the fly je strategie aan te passen of te veranderen van speelstijl. Het mogen experimenteren en de vrijheid hierin is een beetje de redder in nood geweest tijdens de game want ondanks de classes zeer fijn spelen wordt het na niet al te lang al erg langdradig.

Simpele vijanden zijn niet gevaarlijk tot je halverwege hoofdstuk 3 komt waarbij je pas moet gaan uitkijken. Deze beginnen ook al snel te wennen waardoor je heel gemakkelijk overal doorheen walst totdat je bij de volgende bossfight komt. In totaal zijn er vier bossfights en deze zijn stuk voor stuk enorm cool gemaakt. Ze zijn uitdagend, zo uitdagend dat ik de eerste bossfight tot wel 15 keer opnieuw heb moeten doen op de ‘normal’ moeilijkheidsgraad. De bosses maken gebruik van drie levensbalken waarna je na iedere balk een nieuwe ‘phase’ ingaat met bijkomende gevaren. Deze zijn verschillend per boss fight. Helaas valt ditzelfde niet te zeggen over de standaard monsters die je op je pad tegen komt.

Loop ik rondjes?

Over paden gesproken.. Level design in Warhammer Chaosbane is op een dergelijk niveau wat eigenlijk niet meer toegestaan mag zijn in 2019. Je hebt zo’n ontzettend toffe franchise om te exploreren, maar er wordt letterlijk helemaal niets mee gedaan. Dit is zo jammer! Ieder level is ontzettend lineair waarbij je nog geen 10 stappen in een andere richting kunt zetten tot je een doodlopend eind bereikt. Soms wordt je daar beloond met een kistje vol troep, maar ja, niets spannends. Voor de rest kan je enkel de kant uit lopen die je richting het einde brengt van dat level. Af en toe zit er een lus als zijpad, wat ook niet heel spannend is aangezien de lus zo’n 10 meter verderop begonnen is en je in feiten een rondje hebt gelopen.
Er zijn geen side quests of iets dergelijks. Nou ja, ze zijn er wel, maar pas als je het verhaal uit hebt gespeeld, of een bepaald hoofdstuk hebt afgerond. Dan mag je terug om de bossfight opnieuw te doen of een willekeurig level opnieuw spelen. Als klap op de vuurpijl zijn alle levels binnen één hoofdstuk bijna identiek aan elkaar. de map in de ene missie is een bijna een-op-een kopie van de vorige.
Gelukkig ziet het er allemaal wel heel erg gelikt uit. Van animaties, tot speciale effecten, tot de wereld om je heen. Het mag dan vrij eentonig zijn, maar qua uitstraling is er niet veel op aan te merken. Enkel de map uit het laatste hoofdstuk is aan de mindere kant met weinig tot nul inspiratie.

Verdict

Warhammer Chaosbane is geen slechte game, maar het had veel beter gekund. De speelbare classes en de uitvoering van deze classes en de manier waarop combat werkt is hetgeen wat deze game interessant houdt. Voornamelijk tijdens de bossfights, want eigenlijk speel je de hele hoofdstukken door, benieuwd hoe de volgende bossfight zou zijn. Want deze waren erg goed. Helaas valt hetzelfde niet te zeggen over de rest. Het verhaal in oninteressant, de game is vrij kort. Je speelt binnen 10 tot 15 uur het verhaal door met één personage en daarna kan je opnieuw beginnen met een andere class.
Daarnaast is er vrij weinig te doen nadat je het verhaal hebt doorgespeeld. Je kunt boss-rushes doen, willekeurige levels overdoen of zogenaamde relic hunts, wat precies hetzelfde is als een level overdoen, maar dan met een bepaalde handicap. Zelfs de loot waar de hele game om draait voelt totaal niet relevant. Er zijn geen belangrijke keuzes die je moet maken tijdens het uitrusten van je character.
Warhammer Chaosbane is niet de ARPG waar we op gewacht hebben, maar het is er wel een die de fundering legt voor een hopelijk rijker gevulde toekomst betreft content. Een mode waarin je verschillende bosses af zou gaan zou deze game enorm goed doen. Dan moeten er wel een aantal bosses worden toegevoegd. Tot het zo ver is, zal je na de eerste 10 uur het meeste van de game al gezien hebben.
Pluspunten

• Bossfights
• Classes en manier van spelen

Minpunten

• • Story
  • Leveldesign
  • Weinig content