Review: The Last of Us: Part II

Na lang wachten mogen wij jou eindelijk vertellen hoe The Last of Us: Part II nu echt is. Een game die veel hype, maar ook veel controversiële discussies meebracht. Is de game een waardige sequel tegenover een zo goed als naadloze voorganger? Lees het in onze review!

The Last of Us: Part II is inmiddels een bijna ontelbaar aantal jaartjes in de fabriek en zal op 19 juni 2020 eindelijk uitrollen, exclusief voor Playstation. Deze grootse titel komt tegen het einde van een uiterst toffe generatie nog uit, maar maakt de game ook volledig gebruik van de potentie die de Playstation 4 na jaren nog te bieden heeft? Is de sequel qua verhaal even sterk als al misschien niet sterker dan de eerste? Let’s talk about it!

De cirkel der wraakzucht

Het verhaal van The Last of Us was een verhaal van liefde, acceptatie en het vinden van een levensdoel in een wereld die afbrokkelt. De wereld zat vol met zombies, maar dat waren vaak genoeg niet de meest kwaadaardige levensvormen die je tegenkwam. Je speelde als Joel, als Ellie en vervolgens weer als Joel. Aan het eind van deel 1 zie je hoe Ellie en Joel bij Jackson aankomen. Jackson is dan ook de plek waar The Last of Us: Part II begint. Ellie is inmiddels 19 en dealt met veel problemen, maar heeft ook meer mensen om haar heen dan ooit tevoren. Ditmaal draait het verhaal echter niet om liefde, maar om wraak. De rust voor Ellie zal worden verstoord en zij zal er alles aan doen om de gerechtigheid te krijgen. Zo gaat zij op de meest gevaarlijke reis ooit door Seattle.

Natuurlijk kunnen wij niet teveel over het verhaal vertellen, dat zou de ervaring verpesten! Neil Druckmann’s woorden logen echter niet, want The Last of Us 2 is een game als geen ander. Waar de vorige game vooral leunde op het verhaal, brengt deze game een perfecte balans. Dit begint natuurlijk bij het verhaal, dat zo sterk verteld word dat je er bijna niet omheen kan. Het verhaal heeft impact en zal je dwingen om soms te blijven kijken en spelen terwijl je dat eigenlijk niet wilt. De game maakt je oncomfortabel, maar op een manier waardoor je constant op het puntje van je stoel zit en wilt weten wat er gebeurd.

Maar, buiten alle harde momenten is er ook voldoende humor en luchtigheid in de game. Relaties die personages met elkaar hebben zijn naadloos op het scherm gebracht en je voelt je iedere seconde in het verhaal betrokke. Iedereen kent het giraffe moment van deel 1, daar is ook in dit deel over nagedacht. De balans tussen luchtige momenten en ‘oh nee oh nee’ momenten is fantastisch en ook de algemene balans is uiterst sterk.

Ik steek je lek, gek!

Ellie speelt heel anders dan Joel. Waar Joel een grote, sterke man is die vaker de koppen van Clickers in kon slaan of trappen, is Ellie maar een teder meisje. Maar, dat maakt haar niet minder gevaarlijk. Ellie is slim, snel en atletisch en dat merk je tijdens zowel exploratiemomenten als tijdens gevechten.

Gevechten zijn super responsief en iedere klap die Ellie uitdeel voelt als een rake. Ellie’s vertrouwde vlindermesje is bij iedere slag die zij uitdeelt namelijk in haar hand te vinden. Soms kan het moeilijk zijn om terug te komen van iemand die Ellie in haar gezicht slaat, maar als jij eenmaal de overhand hebt dan voelen ‘vuistgevechten’ fluïde aan. Ellie’s vlindermesje is niet alleen handig tijdens gevechten, maar ook tijdens sluipmomenten.

De game draait dan ook deels op die sluiptactieken, waarbij Ellie haar vijand een keelgat erbij geeft. Deze finishers zijn vaak gruwelijk, gezien je letterlijk iemand vaak nog spastisch naar zijn of haar keel ziet grijpen, terwijl het bloed de vloer al vult met een rode gloed. De game is zo ingedeeld, dat je hem bijna volledig kan spelen zonder ontdekt te worden, op de scripted momenten na. Maar, je kan volledig zelf bepalen hoe jij dit aanpakt. Als jij veel kogels hebt opgespaard uit vorige gevechten, dan kan je best een keertje een volledige shoot-out organiseren. Hoe je de game ook speelt of aanpakt, je dient altijd rekening te houden met het soort vijanden dat tegenover je staat.

Een gebroken wereld

Seattle is een stad verdeeld in tweeën. Waar bepaalde gebieden onder controle liggen van de Seraphites (Scars), is het grootste gebied verdeeld onder de crews binnen het Washington Liberation Front (WLF, Wolves). De Wolves vechten met militaire wapens en speurhonden, waar de Scars vooral gebruik maken van pijl-en-boog. De Scars communiceren overigens door te fluiten, iets wat ze vrij eng maakt. Ze zijn ook vaak erg stil en pas te horen als ze in een bosje naast je sluipen. Beiden fracties hebben toffe mechanics om voor uit te kijken. Zo al je als Ellie speurhonden moeten vermeiden en pijlen uit je borst moeten trekken.

Wat ditmaal het beste element in de game is, is niet alleen het verhaal of de gameplay. Nee, het level design zorgde voor een flink applaus op sommige momenten. Seattle is adembenemend en meer open dan ooit. Je hebt je exploratiegebieden, waar je kan genieten van adembenemende scenes en goeie loot kan zoeken. En je hebt je verhaalzones waar veel actie plaats zal vinden. In ieder gebied sta je als speler weer opnieuw te kijken naar de manier waarop Seattle ontworpen is. De stad zit vol met geheime gebieden, gebouwen, grotten, tunnels en ga zo maar door. Je denkt dat je alles gezien hebt, tot je de game opnieuw speelt en weer iets nieuws vind. Maar ook de synergie binnen gebieden is een applaus waard. Sommige momenten zit je gewoon met je kaak op de grond en kan je niets anders doen dan waarderen hoe gebieden in elkaar steken. Iedere keer als je een gesloten deur tegenkomt, dan wil je gewoon al een manier vinden om toch achter die deur te komen. Dat brengt ons op het volgende stuk!

Oog voor detail

The Last of Us: Part II zit vol met details die zorgen voor die net iets naadlozere ervaring. De manier waarop vijanden reageren als je gezien word of als je ze vastgrijpt is iedere keer anders, liggende aan de situatie. De manier waarop gras beweegt, de manier waarop zombies reageren en zo kan ik nog wel even doorgaan. Dit merk je ook in de de kluizen. Er staan verschillende kluizen verspreid over de game. Dit zijn leuke kleine puzzels die je op kan lossen om de code te vinden. Op sommige momenten voel jij je als speler ook echt de slimste mens na het kraken van zo’n kluiscode. Dit zijn de dingen die de game gewoon net weer iets leuker en uitdagender maken op stillere momenten.

Waar je ook het detail merkt is op de werkbanken. Deze staan net als de kluizen verspreid over de game. Hier kan je wapens uitbreiden. Als Ellie een scope op een wapen zet, dan zet zij deze ook daadwerkelijk in elkaar en wapens veranderen hier immens door, qua design zowel als speelstijl. Ellie zal door de game heen boekjes vinden die haar een nieuwe skill-line geven. Met die skills kan je bijvoorbeeld sneller craften of meer craften. Maar ook kan je zo bijvoorbeeld vijanden van verderaf spotten in Listening Mode, waar je luistert naar vijandelijke stemmen of voetstappen.

Graphics en geluid

The Last of Us: part II is een adembenemend mooie game. Buiten dat loopt de game soepel, zelfs op de normale PS4. Personages zien er realistisch uit en hun lichamen reageren ook zo. Gezichten zijn realistisch en emotie is op ieder personage in de game duidelijk zichtbaar. Maar, de gebieden stelen de show ook weer in dit aspect van de game. Qua geluid kan ik ook weer niet veel aanmerken op de game. Wat hier vooral eruit sprong, zijn de geluiden die vijanden of vijandelijke honden maken bij het doodgaan op verschillende manieren. Geluiden die jij in je slaapt nog hoort van stikkende mensen, verbrandende honden en ga zo maar door.

Verdict

The Last of Us: Part II is een game waar ik nog uren over door kan gaan. Maar, het is aan jullie om alle details zelf te ontdekken. De game bied nagenoeg een naadloze ervaring waar vrij weinig negatiefs over valt te zeggen. Ook heeft dit deel misschien wel meer impact op mij gehad dan de eerste. Ik kan Part II dan ook aan iedereen aanraden, zelfs als je de eerste nog niet hebt gespeeld. Het is een systeemseller die helaas te laat uitkomt om systemen te verkopen en waardig aan een verdict dat een game als Uncharted 4 ook heeft gekregen.