Review: Destiny 2: The Final Shape

The Final Shape is inmiddels al een goede week live en wij hebben we expansion als team intensief gespeeld. Inmiddels is de Raid al door een ijzersterk Fireteam geklaard, waardoor wij het volledige einde van de originele story hebben mogen spelen. Tijd om jullie een goed beeld te geven van de laatste expansion die we waarschijnlijk gaan zien in dit deel!

Een deel van onze redactie speelt Destiny al sinds het begin der tijden, toen Ghost je nog vond tussen een uit de hand gelopen file. Om nu, 10 jaar later, een soort van concluderend verhaal te mogen spelen, voelt magisch. Waar Destiny 2 door de jaren soms de plank missloeg, is het altijd een game geweest waar wij naar terug kwamen, des te meer reden om het samen af te sluiten. Laten we een kijkje nemen in The Final Shape!

Right in the feels

Wij gaan zeer zeker niet in op de daadwerkelijke story elements die in The Final Shape zitten, maar willen uiteraard even onze ongezouten mening geven. Alhoewel, zo ongezout is die mening niet, want het verhaal is bittersweet. In Lightfall en ook stiekem al daarvoor, werd de Witness opgebouwd als een menacing villain, iemand met wie je niet moet sollen, want hij weet precies welke snaar hij moet raken. Eigenlijk is hij een soort psycholoog met sadistische intenties, i guess? Maar goed, om niet te veel in te gaan op de details, The Final Shape is een enorm zenuwslopend, emotioneel en bitterzoet verhaal. Het voelde voor mij als een gezonde dosis van Avengers: Endgame, maar dan nog een stapje vetter. We zien oude bekenden, nieuwe bekenden, bekende bekenden en we staan ook zeer zeker voor moeilijk keuzes. De conclusie van de campaign, die werd afgelopen week vrijgegeven en daar konden 12 mensen onder de naam ‘Excision’ hun concluderende fight samen spelen en daarna genieten van een 10 minuten lange huilbui. Het schrijfwerk, de dialogen, de cinematics, alles is van de bovenste plank en Bungie heeft zich enorm uitgesloofd om ervoor te zorgen dat wij als spelers een einde krijgen waar we met trots op terug kunnen kijken. Wat is het soms toch mooi om gamer te zijn..

”Elk stukje in The Final Shape voelt aan als een unieke solo dungeon of raid, dit biedt naast het meeslepende verhaal ook een keivette gameplay ervaring die soms meer dan uitdagend kan zijn.” – Joel

Atmosfeer in de Traveler

Als The Final Shape ergens naar ruikt, dan is het naar een stevige dosis sfeerbeleving. Destiny 2 is altijd uniek geweest in het neerzetten van settings, gebieden, character designs en UI designs. Daar is deze DLC alles behalve een uitzondering in. The Pale Heart is een enorm tof gebied en dat begint al bij hoe deze op de map getoond wordt. Je ziet de Final Shape en die opent zich wanneer je met je pointer er overheen zweeft. Vervolgens ga je die eindeloos lange map in, waar progressie, vooruitstreven en pushen voorop staat. Gezien je in de Traveler zit, is niks te gek op het gebied van map design en de ontwerpers zijn all-out gegaan. The Pale Heart is het domein van The Witness in The Traveler, deze zit vol met ’trippy’ designs zoals gezichten die uit muren komen, levensgrote Ghosts die een berg vormen, handen die een deur vormen en denk maar zo wild als je kan denken. Iedere 10 meter die je vooruitloopt lig je weer te klapperen met je tanden van enthousiasme, want het is een genot voor het oog om door deze verhaallijn te spelen. Vibrant kleuren, een miljoen verschillende soorten assets, dit is echt top! Door de hele Pale Heart zijn Overthrow events, deze komen in 4 levels, waar ieder level andere uitdagingen door de map heen spawned. Aan het einde van zo’n event is er een boss fight. Deze events zijn leuk om te doen, maar verliezen na een tijdje ook wel ergens hun charme.

Prismatic Fantastic

Iedere class krijgt natuurlijk weer de optie om, buiten de nieuwe gear en wapens, nieuwe skills te proberen. Dit keer zit dat net iets anders. The Final Shape is namelijk niet alleen maar een fan service op gebied van verhaal en atmosfeer, maar stimuleert ook dat jij alle skills die je altijd al tof vond, nog beter kan benutten. Met die gedachte in het achterhoofd, ontplooi jij jezelf tot Prismatic Guardian. De Prismatic subclass geeft jou de mogelijkheid om de favoriete abilities uit alle andere subclasses (zelfs Strand) te combineren. Dit geld voor alles van je Grenade tot aan je Super! Daarnaast heb je nu de mogelijkheid om Transcendence te gebruiken. Dit is een balk die je kan zien beneden die van je Super. Zodra deze gevuld is, kan je hem activeren voor een snellere regeneration van je grenade en melee, daarnaast zijn deze ook sterker. Je voelt je eigenlijk een beetje alsof dat vitamine tabletten die je vanochtend hebt genomen ineens beginnen te werken. Al met al zijn beide toevoegingen helemaal top en zorgen ze voor een goede mix van vrijheid en visuals. Prismatic volledig vrijspelen is helemaal verbonden aan de story en open world content!

Mechanics galore

Iets dat iedereen in de redactie opviel, is hoe veel The Final Shape gebruik maakt van dungeon en raid mechanics, zowat bij iedere boss fight in de hele expansion. Ook in de storyline is er geen tekort aan nieuwe en gerecyclede mechanics. Over het algemeen vonden we dat dit zorgde voor een ervaring waar je niet breindood aan het schieten bent, maar daadwerkelijk na moet denken over wat je doet. Dit gelde ook voor de Overthrow events, maar voornamelijk in de missions. Daarnaast is Destiny dit keer een stuk uitdagender, zelfs op normal mode zorgde de story missions voor aardig wat zweethandjes binnen de redactie.

Suit up, Guardian

Net als in iedere Destiny 2 uitbreiding, is het aanvullen van je arsenaal en het verhogen van je Light Level een must. Ook in deze uitbreiding zijn daar nieuwe en toffe manieren voor. Je hebt uiteraard nieuwe Red Border wapens die je kan verzamelen zodat je ze uiteindelijk kan craften, waar er een aantal favorieten zijn onder onze redactie, waaronder The Call (Sidearm) en No Hesitation (Auto Rifle). Naast de Pale Heart wapens, zijn er ook nieuwe exotics om te verkrijgen, waar ik persoonlijk enorm fan ben van de Microcosm (Trace Rifle) zijn er ook aardig wat fans van de Khvostov 7G-0X (Auto Rifle). Die laatste, die is wat lastiger te krijgen, dus daag jezelf uit om iedere hoek van de Pale Heart uit te wonen. Legendary Shards zijn weg en Xür heeft een re-work gekregen, waardoor hij nu meerdere opties heeft om aan Exotics en Legendaries te komen, waaronder Strange Coins. Deze Strange Coins krijg je van onder andere Vanguard playlists en Overthrow events in de Pale Heart. Wat ik van de Xür re-work vind, weet ik nog niet zeker, daarnaast moet ik ook wennen aan de material distribution, nu er meer nadruk ligt op Glimmer. Dit is niet per direct iets negatiefs, soms moet je even je draai vinden na veranderingen! Daarnaast wordt door middel van de seasonal content meer belang gegeven aan oude content, oude gebieden en oude enemy types. Iedere planeet heeft last van The Witness, dus je bent ook overal nodig!

Verdict

Destiny 2 is geen perfect game, kijk maar naar Lightfall, maar The Final Shape is een perfecte ervaring voor Destiny fans. Het heeft de nostalgie, het heeft de vette visuals, het heeft de fantastische gunplay, goed geschreven verhaallijn en nog zo veel meer. Er is weinig aan te merken op wat Bungie gedaan heeft dit keer en wij als redactie raden iedereen aan die ook meer iets van Destiny 2 tof vind, om dit verhaal samen met ons af te sluiten, samen met de hele Destiny community! Bungie is dit maal nog transparanter over hun visie met de game, in de komende seizoenen. Wij kijken er dan ook naar uit om jullie up-to-date te houden met alles dat komen gaat!

“Waar fantastische gunplay een gegeven is bij Bungie, is de rest dat niet. The Final Shape heeft niet alleen fantastische gunplay, maar ook een fantastisch verhaal, setting en een vermakelijke gameplay loop.” – Jordy