Review: The Bear seizoen 3

Zo nu en dan verschijnt er een serie die je bij de keel grijpt en niet meer los laat, voor Dave was dit Breaking Bad en voor Daniel was dat Attack on Titan. Maar sinds ze samen The Bear hebben ontdekt hebben ze een nieuwe liefde gevonden. Waar Dave verliefd werd op de manier hoe The Bear is gemaakt en wordt verteld, viel Daniel voor de charmes van de characters. Seizoen 1 en 2 wist dan ook volledig hun harten te winnen, maar lukt het FX om deze liefde te behouden met seizoen 3? Aan de hand van een aantal statements gaan we hier achter komen

The Bear is een Amerikaanse comedydrama serie dat zich afspeelt in Chicago. Het verhaal volgt Carmen (“Carmy”) Berzatto, gespeeld door Jeremy Allen White die de Italian Beef Sandwich shop van zijn broer overneemt na zijn tragische zelfmoord. In seizoen 1 en 2 volgde we de wederopbouw van dit restaurant naar een waar restaurant die zich moet gaan meten met de grote sterren restaurants in de wereld. Maar dat gaat natuurlijk niet zonder tegenslagen.

The Bear is een verhaal over familie, vrienden, relaties, ondernemerschap, restaurants en de gehele (vaak toxic) cultuur die zich binnen de muren van restaurants afspeelt. We eindigden seizoen 2 met de opening van het restaurant The Bear waar Carmy op tragische wijze zichzelf opsloot in de vrieskast en al zijn demonen en issues naar de voorgrond kwamen. Lukt het Carmy om The Bear om te toveren naar een sterrenrestaurant?

The Bear draait om de characters en cameo’s

Dave: 

Vanaf het eerste seizoen zet The Bear zo’n ontzettend sterke cast aan characters neer. Van de messed up Carmy tot de ambitieuze maar onzekerder Sydney. De gekke Fak familie of de meegaande Natalie met koosnaam Sugar. De tegenpool en grof bekte Richie.  Wat The Bear doet zoals geen andere show dat ooit heeft gedaan voor mij is characters die vanaf het begin eigenlijk totaal niet likeable zijn, zoveel karakter meegeven dat je echt gaat meeleven wie deze mensen zijn, waarom ze zijn zoals ze zijn en welke potentie iedereen in zich heeft.

Nog meer als ooit tevoren wordt er in dit seizoen gekeken naar de extreem slechte, maar ook extreem goeie kanten van deze character. Wat mij met name is bijgebleven is de parallellen die dit seizoen opzet.

De kokswereld kan toxic zijn, het is niet voor iedereen weg gelegd en de grote hectiek kun je veranderen als mens, zo ook bij Carmy. Dit seizoen gaat hij een reis door waar hij extreem gefocust is op het behalen van een Michelin-ster. Om dit te bereiken moet hij iedereen om zich heen naar een bepaalde standaard duwen, maar hierbij verliest Carmy het zicht op de persoonlijkheden en schade die hij kan aanrichten met zijn keuzes.

Het seizoen liet me achter met een gevoel van schok, is Carmy wel een character waar je voor moet juichen? Of wordt hij precies dezelfde beul als de chefs voor hem. Dit effect is met name goed te zien bij Sydney die dit seizoen voor moeilijke keuzes komt te staan waarin haar loyaliteit in kwestie wordt getrokken.

Maar het hart van The Bear en met name van dit seizoen zit hem in de cameo performances. Van de amazing Jon Bernthal die zijn rol als Michael Berzatto opnieuw vervult met zoveel charme en inhoud in een geweldige flashback scene tot mamma Donna gespeeld door Jamie-Lee Curtis die een hele andere kant van haar persoonlijkheid laat zien wanneer Sugar op het punt staat te bevallen. Meer dan welke show dan ooit draait The Bear om de characters en ook in seizoen 3 werd dit wederom meesterlijk ingezet.

Daniel:

Voor mij is het meest belangrijk in media dat de personages mij raken. De special effects en grootheid van een serie zijn leuk, maar als de karakters mij niet aangrijpen zou het nooit een fenomenale serie worden. The Bear valt gelukkig in de categorie waar de cast het hoogtepunt is. In de eerdere seizoenen hebben we dit al gezien en de mensen die in het restaurant werken hebben allemaal een eigen verhaal.

Persoonlijk vind ik ook dat karakters diepgang moeten hebben. In het echte leven is namelijk ook niet altijd alles perfect. The Bear doet dit ook erg goed, kijk bijvoorbeeld naar Carmy. Hij is niet perfect, verre van zelfs. Eigenlijk gaat dit op voor alle karakters in de show. Ze hebben allemaal hun positieve en negatieve punten en het is leuk om dat te zien draaien hoe meer het verhaal vordert. Er is geen goed en kwaad maar eigenlijk ook een middenweg die de show bewandeld.

In seizoen 3 is het hoogtepunt voor mij een cameo, Jamie Lee Curtis. Waar de show veelal om koken en hectiek draait is de spannendste aflevering van het seizoen een bevalling in het ziekenhuis waar moeder en dochter samen komen na een lastig verleden. Er wordt zo ontzettend veel gezegd zonder woorden in de scenes. Van een problematieke moeder die zich aan het beteren is tot de bevallende dochter die de trauma van het verleden een plek moet gaan geven.

Media draait om haar karakters en the Bear seizoen 3 doet dit weer geweldig.

Het verhaal, ditmaal een slag rustiger

Dave: 

Waar het verhaal van The Bear altijd als een sneltrein voorbij gaat met fast cuts, unieke camera standpunten en dramatische snelle muziek neemt seizoen 3 (meer dan voorheen) een rustigere aanpak. Het seizoen trapt af met een 30 minute lange episode die volledig is geëdit op muziek, met amper tekst en het verteld zowel een opzet, recap van seizoen 2 en innerlijke introspectie van onze geliefde characters in 1. Deze aflevering is zo ontzettend meesterlijk opgezet dat The Bear wederom laat zien dat het niet alleen een shock value show is die inwerkt op je eigen anxiety, maar ook inhaakt op je gevoel en drama perfect weet neer te zetten in de bewerking.

Deze wat rustigere aanpak die zorgt er dan ook voor dat seizoen 3 direct uniek voelt tegenover andere seizoenen. Onze geliefde characters krijgen veel voor hun kiezen en de drama en fast cuts zitten hem met name dan ook in de diepere inkijk op de toxic manier hoe dat Carmy zijn keuken regelt. De manier hoe dat dit mensen weg duwt en waarom hij zijn persoonlijke demonen geen plaats kan geven.

Wat mij betreft, heeft The Bear zichzelf wederom bewezen dat de showrunners, schrijvers, editors en de gehele cast op een meesterlijke manier weten te vangen hoe je een drama/comedy show maakt waar je vrij unlikeable characters zo tot je laat doordringen dat je ze het beste gunt. En dit lukt ze keer op keer door op je gevoel in te spelen, zowel in de snelle, als rustige momenten. Als ik 1 minpunt zou moeten noemen is de manier hoe dat de Carmy en Claire storyline uit het vorige seizoen deze keer naar mijn mening te zeer wordt genegeerd en aan de kant geschoven.

Daniel:

Toen ik het seizoen had afgekeken en online een beetje impressies ging lezen viel mij op dat mensen dit seizoen als de mindere van de drie zagen. Dit is niet zo ontzettend raar, mensen willen graag snelle pay-offs tegenwoordig waar veel gebeurd. In dat opzicht is dit seizoen misschien wat minder dan de eerste twee.

Voor mij is deze rustigere voortgang eigenlijk wel belangrijker. We hebben net twee seizoenen chaos gezien en zien nu de nasleep van de zaden die gepland zijn. We zien hoe Carmy om gaat met het verlies van zijn Claire, al wordt dit niet heel veel naar voren gebracht. Live goes on.

Nee, seizoen 3 is veel belangrijker dan mensen denken. Zaadjes die zijn gepland voor het volgende seizoen waaronder de werkrelatie van Carmy en zijn medewerkers en de familiebanden. Daarnaast hebben alle karakters ook nog hun eigen verhaallijn te bewandelen.

Carmy lijkt te zijn geworden in wat hij zelf zo erg haatte. Maar is het te laat om dit terug te draaien of kan hij toch nog zijn manieren aanpassen?

Geniet van de tocht, ook al is dit seizoen wat langzamer. Want alles wat nu opgezet wordt zien we in het nieuwe seizoen uitbloeien.

Een ware ode aan het vak, of een toxische inkijk?

Dave: 

The Bear is een show over het leven als chef-kok, een leven van lange werkdagen, veel hectiek en hoge standaarden. Een leven waarin (sommige) chef-koks op een zeer grove en harde wijze omgaan met het regelen van hun keuken. Zo ook in The Bear. Meer als tevoren zien we hoe dat Carmy is opgeleid tot kok, wat hij heeft moeten doorstaan, wat dit met hem als persoon doet en wellicht belangrijker wat dit met de mensen om hem heen doet.

Het neerzetten van een geweldige ervaring voor gasten staat altijd centraal, en een vlekkeloze samenwerking van Carmy, Sydney en Rickie is daarom ook key, maar wanneer deze samenwerking schommelt dan schommelt het hele restaurant. Een mooi contrast hieraan is de keuken waar Carmy is opgeleid, die in de huidige tijd werkt als een geoliede machine.

Lukt het Carmy om dit na te bootsen? Die ster te bemachtigen, maar ook zijn werknemers te behouden? Dat zijn vragen die dit seizoen stelt, en zonder te veel te verklappen zijn het vragen die impact hebben niet alleen op de characters, maar ook op mij als kijken. Wellicht belangrijker heeft het me doen stilstaan bij het vak, zijn tekortkomingen, maar ook de ontzettend mooie dingen aan het vak.

Daniel:

Iedereen kent de Hell’s Kitchen shows wel waarin Gordon Ramsey zijn deelnemers tot het bot toe af brand. Maar the Bear zit hier niet ver van af. Zelf merk je het waarschijnlijk nooit aan de voorkant maar de show lijkt een realistisch beeld neer te zetten van het restaurantleven. De show doet dit op een manier wat er realistisch aanvoelt. Op de werkplek is het niet altijd koek en ei en zijn er meningsverschillen, vooral bij kleinere bedrijven als dit waar iedereen elkaar kent.

Het is duidelijk dat ze allemaal elkaar nodig hebben om dit tot een succes te brengen. Maar is het wel mogelijk om met zoveel verschillende mensen samen te werken? Met allemaal hun eigen persoonlijkheid en negativiteiten? The Bear zet goed neer dat iedereen iets moet geven en nemen om iets moois op te zetten en laat hierbij ook nog eens de mooiere kanten van het vak zien!

Verdict

Daniel en Dave zijn het niet altijd eens over alles, zo nu en dan gaan er vitte discussies te ronde in onze groepsapps over bijvoorbeeld One Piece, The Boys, House of the Dragon, Marvel, noem het maar op. Maar we kunnen niet anders stellen dan dat wij het unaniem eens zijn over The Bear. Seizoen 3 is wederom een masterpiece die (vrijwel alle, looking at you Claire) storylines op een meesterlijke, diepe en rauwe wijze weet vooruit te duwen. Het duwt onze geliefde characters werkelijk tot het uiterste en laat ons achter met de vraag, waar ligt de grens? Daar gaan we hoe dan ook achter komen in het volgende seizoen, voor nu heeft de wat rustigere en diepe reis van season 3 zijn indruk achter gelaten. Op zo’n manier dat wie hier het komende jaar, tot season 4 uit is, nog veel over verder kunnen praten.

The Bear Season 3 is te steamen op Disney+