Het universum van Game of Thrones dat is opgezet door George R.R Martin zit boordevol verhalen en lore die genoeg content biedt voor jaren aan verhalen. De potentie van dit universum is opgezet en (al dan met een verschrikkelijk einde) het leven in geroepen met Game of Thrones. Na dat deze serie tot zijn einde is gekomen en de naam van Game of Thrones een waar begrip is geworden in de samenleving gaf HBO het een 2de kans door het verhaal “A Dance with Dragons” visueel tot leven te brengen. Seizoen 1 hiervan wist te verbazen en toonde de wereld dat HBO het nog steeds in zich heeft, en nog lang niet klaar is met dit universum.
De toon is gezet en de oorlog staat op uitbarsten. We verlieten de characters in seizoen 1 na dat we een seizoen lang hebben gezien hoe dit familiedrama tot een kookpunt komt met de uiteindelijke dood van Koning Viserys Targaryen. Viserys was een vredelievende koning die na een tragisch leven de troon zou overgeven aan zijn dochter Rhaenyra, echter gaat er iets fout en momenten voor zijn dood fluistert hij de profetie over “The Prince that was Promised, Aegon”. Dit refereert aan Aegon The Conqueror, echter meent de vrouw van Viserys, Alicent dat hij hun zoon Aegon bedoelt (niet zo slim, zo vaak een naam te herhalen binnen 1 familie). Dit zorgt ervoor dat na zijn dood er onzekerheid bestaat over wie de troon zou horen te erven waardoor een coup ontstaat om Aegon op de troon te plaatsen, en niet Rhaenyra. Zoals je wellicht zou verwachten valt dit niet goed bij de verschillende partijen en zo is de zogenaamde “Dance of Dragons” geboren, echter wordt er weinig gedanst, en vooral zeer veel gemoord in House of the Dragon.
De show zet daarmee 2 verschillende kampen op. Namelijk “Team Green” en “Team Black”.
Het onderscheid tussen Team Green en Team Black is vrij simpel. Aan de ene kant heb je Team Green met Koning Aegon Targaryen die samen met zijn broer Aemond Targaryen, moeder Alicent Hightower en opa Otto Hightower (hand of the king) probeert om Team Black te verslaan. Team Black staat onder leiding van koningin Rhaenyra Targaryen, haar man Daemon Targaryen (ja incest in back), tante Rhaenys Targaryen en haar man Corlys Velaryon. Alsook Jacaerys Velaryon de zoon van Rhaenyra die een grotere rol speelt. Veel namen, I know.
Dit seizoen van House of the Dragon, nog meer als het seizoen hiervoor, plaatst alle karakters op een plaats van introspectie. Rhaenyra ondervind wat het betekent om de eerste vrouwelijke leider te zijn in een volledig door mannen gedomineerde wereld, en moet hier iedereen, waaronder zelfs haar eigen oom/man Daemon overtuigen dat ze het in zich heeft om de hele realm tot zich te krijgen. Dit wordt dit seizoen zo meesterlijk verteld waardoor ik het gevoel had dat ik echt met elk karakter mee leef. Neem bijvoorbeeld Deamon die zijn eigen sidequest krijgt om de Riverlands te unificeren en zich bij Team Black te voegen. Maar is Daemon wel te vertrouwen en zal hij uiteindelijk zich kunnen onderwerpen aan een vrouw? Dit is een vraag die niet alleen bij Daemon zich stelt, maar ook Corlys staat op een keerpunt waarin hij meer dan ooit moet vertrouwen op zijn vrouw en familie.
Aan de andere kant is er Team Green die vastklampt aan de troon die ze hebben gestolen van Rhaenyra waar Aegon geniet van zijn nieuwe macht, weet hij hier niet mee om te gaan tot de grote ergernis van Alicent. Aemond is de vechter in de familie en moet zijn plaats weten te vinden onder zijn broer die hij haat terwijl dat Otto probeert de koning in toom te houden en zich te redden van zichzelf, hetgeen nog het meest uitdagende blijkt te zijn.
Naar mijn mening is Game of Thrones op zijn best wanneer er oorlog wordt gevoerd binnen de muren van kastelen, door het plotten, back stabben en verraden van zelfs je eigen familie. House of the Dragon neemt dit aspect van zijn voorganger over en plaatst dit probleem niet puur gericht op 1 familie en alle aanhang die worden mee getrokken in hun drama. Iedereen speelt zijn rol van introspectie dit seizoen en komt uiteindelijk tot een conclusie die de characters op een duidelijke manier opzet voor het volgende seizoen, wanneer de oorlog losbreekt. En naar mijn mening is dit, zonder al te veel te spoilen, wederom meesterlijk gedaan.
Ik moet bekennen dat ik enorm moest wennen aan hoe ‘gesloten’ het verhaal van House of the Dragon voelt. Ik was zo gewend en ook gehecht aan de uiteenlopende plot lines van Game of Thrones, dat dit even wat onwennig was. Hier heb ik ook menig discussie met Dave over gevoerd. Misschien had het te maken met de enorm trage start van dit seizoen. Echter vanaf de tweede helft pakte het plot zich echt op. Er kwamen meer characters bij en er vind een power shift plaats. Waar Team Black vorig seizoen enorm veel te verduren had, lijkt er nu voor het eerst een soort balans in kracht te ontstaan. Dit gaf mij hoop voor het verhaal. De nieuwe characters passen perfect in het verhaal en bieden allen hun eigen dynamiek. Er is her en der ook wat meer luchtigheid tussen de personages naarmate dat de cast groeit. Ook bij Team Green, waar er niet per direct nieuwe personages aan bod komen, veranderd de dynamiek tussen deze familie enorm tegenover seizoen 1 en dat is tof om te zien. Daarnaast merk je dat hier bepaalde plot lines hun eigen wending krijgen en veel meer standalone voelen dan voorheen.
Deze zomer hebben we veel grote shows gekregen, waaronder FX die knalt met Shogun seizoen 1 en The Bear seizoen 3. Disney met The Acolyte seizoen 1 en natuurlijk Amazon Prime met The Boys seizoen 4. Wat hebben deze shows allemaal gemeen? Het zijn allemaal shows die tijdens deze seizoenen gefocust zijn op het opzetten van karakters, werelden, verhaallijnen en met name plots die uiteindelijk leiden naar een grote showdown en oorlog. Al deze shows (buiten The Acolyte) nemen zich ruim de tijd om de karakters te leren kennen, wat motiveert hen, waarom doen ze wat te doen? En het zet de karakters op een manier op zo dat er tijdens de oorlog geen enkele vragen meer zijn over wat diegene drijft en wat zijn rol is binnen de oorlog of het verhaal. Dit heeft voor- en nadelen en gezien dit al de zoveelste show is dit jaar die deze kant kiest, viel ons iets op, fans reageren niet bepaald goed op de keuze voor introspectie in plaats van direct een all-out war in te duiken. Hebben mensen geen geduld meer of is dit bad writing? Wij hebben daar onze meningen over.
Waar veel fans hadden verwacht dat dit seizoen veel oorlog, gevechten en mayhem zou bevatten is dit niet per se het geval. De oorlog speelt zich met name af in het familiedrama, het plotten en de chess pieces plaatsen voordat de daadwerkelijke Dance of Dragons losbreekt. Waar Team Black dit seizoen met name bezig is met unificeren en troepen winnen, zijn ze ook gericht op de toekomst. Team Black verkeerd zich in een verzwakte positie. Ze hebben minder draken dan het andere team, ze hebben een vrouw als leider die niet wordt gerespecteerd en het is nog maar de vraag of Daemon zich wel kan onderwerpen aan een vrouw. Dit seizoen zien we hoe Team Black zijn positie van macht verstevigd door gedurfde keuzes te maken die wellicht desastreuze consequenties kunnen hebben. Een ding is echter zeker, dit seizoen komt je maybe te kort aan daadwerkelijke oorlogsvoering, waar je echter niets te kort aan komt, is de draken. En daar zorgt Team Black voor.
De oorlog tussen de Blacks en Greens gaat daarom verder dan mayhem on the battleground. Zo zien we hoe dat beide kampen tot verschillend succes ook de gewone mens “the small folk” tot zich moeten winnen. Maar lukt dit als je in eigen kasteel al niet alles op orde kan krijgen? Dit is de vraag die Team Green zich veelal mag stellen dit seizoen. Ja, ze zijn tot zekere hoogte succesvol in het tegenhouden van team Black, maar waar het schuurt, is de persoonlijke familiedrama. Iedereen binnen Team Green is uit op eigen gewin, en dit gaat voor problemen zorgen.
Is het dan een slecht ding dat House of the Dragon seizoen 2, net zoals andere shows deze zomer, vooral in het teken staat van plotten? Nee, dat vind ik niet. Er is dit seizoen momenten van spektakel die makkelijk afleveringen lang geduurd konden hebben, maar er wordt in House of the Dragon seizoen 2 gekozen om de focus op de karakters te houden. Hierdoor snap ik van elk karakter wat hun drijfveer is, waarom ze doen wat ze doen, en heb ik bij elk karakter een gevoel wat mij is bijgebleven. Een gevoel dat er voor zal zorgen dat wanneer de Grote Oorlog losbreekt, en geloof me die komt eraan. Dat ik met nog meer spanning en stakes zit te kijken wat er gebeurt met al deze geweldige karakters.
Zoals ik eerder al benoemde moest ik wennen aan de pacing van House of the Dragon. Dit geldt echter vooral voor de eerste helft. Tijdens de tweede helft pakt de pace enorm op. Bepaalde personages krijgen nu al het slechtste van de oorlog mee en dat zorgt voor een gevoel van gevaar, iets dat ik in het eerste seizoen enorm vond ontbreken. En terugkijkend op het seizoen gebeurde er genoeg spectaculairs om het boeiend te houden. Waar ik wel even enorm veel moeite het met de Daemon verhaallijn en hoe traag en repetitief dit voelde. Maar zelfs dat verhaal leidde tot een conclusie die juist het ‘groter geheel’ gevoel aan me gaf en dat was een fijne verrassing.
Waar seizoen 2 in uitblinkt is het uitbreiden van de wereld, van de Watch tot aan Essos. We zien weer die toffe continenten die we zo vet vonden in Game of Thrones. Daarnaast bracht dit seizoen voor het eerst weer het hele verraad en geplot dat ik in ieder geval wilde zien. Waar mijn enige mankement dus eigenlijk vooral blijft bij de pacing van de eerste helft van dit seizoen. Ook de gevechten die wel plaats vinden zijn een genot voor het oog. Wat ik vooral tof vind is dat de verschillende culturen, net als in Game of Thrones, ook hier weer clashen met elkaar. Daarnaast is consistentie in world building een hoogtepuntje van de tweede helft van dit seizoen!
Visueel valt er niet te twisten aan wat HBO keer op keer weet neer te zetten. Wanneer je House of the Dragon zou afspelen binnen een bioscoopzaal zou het niet te onderscheiden zijn van een film. De draken vliegen je om de oren, er wordt veelvuldig gebruik gemaakt van prachtige locaties en de set designs verbluffend. Wat sprong er voor ons uit dit seizoen?
Bij het vorige statement gaf ik al aan dat dit seizoen meer dan ooit de focus left op de draken. Elke draak in House of the Dragon heeft zijn eigen look en feel, van de lange en sneaky Caraxes, de elegante Syrax of de grote oude en logge Vhagar. Elke draak heeft zijn eigen persoonlijkheid en zien er visueel zo sterk uit dat wanneer de draken uiteindelijk met elkaar in gevecht gaat je met een beklemd gevoel zit te kijken. In deze wereld zijn draken het equivalent van nucleaire wapens, maar uiteindelijk zijn het ook allemaal dieren, die niet per se kwaad in de zin hebben en puur zijn overgeleverd aan de wil van hun drakenrijder, tot zover ze hier naar luisteren, tenminste. Deze visuele effecten kan ik over blijven doorgaan maar mijn take-away van dit seizoen is dat Westeros nog nooit zo mooi, groots, rauw en echt uit heeft gezien, en dat wil wat zeggen aangezien HBO altijd al top-notch visuals heeft gehad.
Alles omtrent de draken is sowieso enorm goed gedaan, de choreografie, de CGI, alles ziet er top uit. Als ik dan zou mogen mieren#@!* dan is het dat de scenes waar personages op de draak zitten soms wat raar kunnen ogen. Verder vind je niet snel een serie met zo’n immens hoog budget. Veel grote partijen proberen het, maar weinig doen het zo goed als House of the Dragon en Game of Thrones. Van de details van iedere draak tot aan de grote gevechten. Ik ben benieuwd naar het volgend seizoen, want waar Game of Thrones veel off-screen gevechten had, is het bij House of the Dragon juist belangrijk om veel van die gevechten te laten zien, gezien de kleinere scale van de cast.
HBO is niet meer te stoppen. De aankondiging van een spin-off serie genaamd House of the Dragon opende de deuren voor een waar universum. Zo mogen we volgend jaar de volgende spin-off verwachten met de naam “A Knight of the Seven Kingdoms” en zijn er verschillende projecten in ontwikkeling waaronder Aegon’s Conquest van Westeros en de Doom of Valyria een show over Corlys en zijn zee voyages, alsook verschillende animatie projecten die de wereld nog meer gaan uitdiepen. Zitten wij the wachten op een waar GOT-Universum?
Dit is een interessant punt. Alhoewel ik ergens klaar ben met cinematic universes die je de oren om vliegen. Hou ik er ergens ook intens van. Marvel mag dan wel zijn weg verloren hebben met de MCU, en de DCU kwam nooit van de grond. Elk jaar of zelfs elke paar maanden vliegen de nieuwe projecten je om de oren waardoor ik mijzelf met name tijdens deze show, en de aankondiging van meerdere projecten de vraag heb gesteld of ik het wel vet vind. Na lang denken is het antwoord dan toch ja. Waarom? Het is HBO. Nu weet ik dat Game of Thrones een zeer slecht einde had en HBO niet foutloos is. Maar ik ben er ook heilig van overtuigd dat ze hun fout hebben geleerd. Dit universum is zo meesterlijk opgezet, en House of the Dragon laat mij zien hoeveel potentie er nog zit. Dat ik niet kan wachten op meer verhalen binnen dit universum, met mijn absolute hoogtepunt Aegon’s Conquest. Wanneer deze show daadwerkelijk uit komt zit ik aan het beeld geluisterd.
De aangekondigde spin-offs maken mij van de ene kant heel enthousiast, maar ergens ook heel sceptisch. Zoals Dave zelf al aangeeft vliegen je de cinematic universes om de oren. Star Wars hun nieuwste series lijken voor mij gewoon op het uitmelken van een universum. Ditzelfde geldt voor Marvel, DC en alle andere universes die allemaal maar uitgebreid worden om naar mijn idee zoveel mogelijk geld te harken. Dus waar voornamelijk Disney mij een negatief smaakje geeft omtrent cinematic universes, hoop ik dat HBO dit goed aan kan pakken.
Game of Thrones heeft een wereld en een lore die dit toelaat en het is allemaal binnen dezelfde geschiedenis. Geen rare andere universums of iets in die trant, gewoon een line of history en daar de verhalen uitgenomen. Dit geeft mij ergens hoop dat het zomaar eens zou kunnen werken. Anderzijds hoop ik dan uiteraard wel dat niet iedere serie een volledig andere tone-of-voice gaat krijgen. GoT is geen universum dat uitgemolken moet worden, dus de tijd zal ons laten zien of HBO weet waar de grens ligt.
Season 2 begint wat traag, we moeten wederom de characters en waar ze staan in Westeros weer even leren kennen. Maar zodra het verhaal tractie begint te krijgen is er geen stoppen meer aan. Zowel Dave als Malvin hebben week op week weer genoten van de draken, actie, politieke spelletjes en wtf momenten. In een wereld waar high-budget televisie series niet meer zo uniek zijn weer HBO toch keer op keer de lat hoger te leggen waardoor je 99% van de tijd het gevoel hebt dat je gewoon naar een high-budget film zit te kijken. Behalve als onze geliefde drakenrijders dan daadwerkelijk op een draak zitten (althans, dat vindt Malvin).
Als je het ons vraagt, is HBO still king. Ze snappen het televisiemedium zo goed dat ze keer op keer weer weten te verbazen. Van producties die groots voelen tot storylines die boeien. Dat niet alleen alle content zoals The House that Dragons Built, YouTubefilmpjes die dieper induikt op de productie en een gehele podcast reeks die week na week nog dieper in de show duikt met guest appearances van actors uit de show zorgt HBO ervoor dat elke week dat er een aflevering uit komt je helemaal in Westeros wordt gezogen, en het laat je gedurende de gehele runtime niet meer los. Natuurlijk is geen enkele show zonder problemen en voelt HotD seizoen 2 soms als een tussenseizoen, maar dat mag wat ons betreft de pret niet drukken. Laat season 3 maar komen! En al die spin-offs? Wij hebben er zin in!
Binnen de bloeiende omgeving van elektronisch entertainment is intheGame een waardevolle entiteit en een integraal onderdeel van het dynamische ecosysteem van iTGmedia. Sinds zijn oprichting heeft intheGame zich gevestigd als een toonaangevende gemeenschap binnen de wereld van gaming en elektronisch amusement, gedreven door een passie voor het delen van actueel nieuws en boeiende content.
Ben jij geïnteresseerd in het versterken van ons team?
Dan zijn we op zoek naar jou!
Hostingbeheer & sponsor:
Please login or subscribe to continue.
No account? Register | Lost password
✖Are you sure you want to cancel your subscription? You will lose your Premium access and stored playlists.
✖
Be the first to leave a comment