Review: Exographer

Exographerrapher  begint snel. Héél snel. Na zo’n tien seconden ben je al aan de gang. Weinig uitleg, veel zelf uitzoeken en vooral ontdekken. Exographers gooit je in het diepe en is dan ook een ontzettend diepe game. 

In Exographer speel je, niet geheel onverwacht, een Exographer. Je bent dan ook op een rescue missie. Wat daar precies de bedoeling van is weet je niet. Je loopt namelijk na een korte cutscene waarin wat computer beelden rood flitsen, door een portal en gaat gelijk aan de slag op een alien planeet die jouw hulp nodig heeft. Met de technologie die de Exographers tot hun beschikking hebben ga je uitzoeken wat er precies aan de hand is en hoe je het probleem kan oplossen.

Mechanics

Exographer is een puzzel platformer. De twist is echter dat je aan het begin een camera krijgt. Met de camera kun je beelden opslaan van puzzels, daar naartoe terug teleporteren, hints opslaan en onzichtbare elementen zien. De camera is dus min of meer waar je alles in Exographers mee gaat doen. Mocht je een ravijn zijn gepasseerd en moet je terug naar een eerdere puzzel, dan gebruik je de camera om te teleporteren. Moet je een puzzel met een onzichtbare laser oplossen, dan laat de camera je de richting van de laser zien. Het is een ontzettend slimme mechanic die in de handen van slimme spelers ook heel veel gemak weet te bieden. Enige wetenschappelijke kennis is dan ook niet weggegooid bij het spelen van Exographers. Mensen die zoeken naar een laid-back puzzel platformer zijn hier echt aan het verkeerde address. Dit is een enorm uitdagende game die zo nu en dan heel veel denkvermogen vraagt.

Zo zul je soms foto’s moeten maken van bepaalde energie bronnen om die vervolgens te analyseren zodat je er achter kunt komen welke enegrie/deeltjes het zijn. Om dit te doen zul je verschillende type lijnen moeten verbinden om te zien welke een relatie hebben met de vakken in je scherm. Naarmate je verder komt in de game zul je meer tools unlocken die je daarin zullen helpen. Zo krijg je tools die je laten zien welke lijnen recht, of welke een bocht hebben of kun je in een later stadium zoomen om nog meer lijnen te ontdekken. Deze mechanics zijn veelal gebaseerd op hoe deeltjes in de wetenschap worden onderzocht. Het zijn echter nog steeds enorm goede mechanics voor in een video game. Het zijn dan ook allemaal mechanics die hun roots vinden in science fiction en fysica. De gluon boots zorgen er voor dat je aan oppervlakten plakt en je op nieuwe manieren kan verplaatsen.  De photon sphere stelt je in staat om licht te manipuleren en je door bepaalde objecten heen te verplaatsen. Dat geeft niet alleen nieuwe mogelijkheden in puzzels ,die dan ook weer op nieuwe manieren moeilijk worden, maar geven ook nieuwe twists aan de exploration. Daar draait een metroidvani game natuurlijk meestal om.

Moeilijkheid

Sommige delen van Exographer vereisen veel logisch denk vermogen. De exploration stukken zijn echter wat makkelijker. Het is namelijk een vrij simpele metroidvania met nieuwe powers die je naarmate je verder komt zult unlocken. Met die nieuwe mogelijkheden kun je vervolgens backtracken om nieuwe gebieden en items te ontdekken. Zo kun je force fields, boot upgrades, en mogelijkheden om materialen te verplaatsen unlocken. Deze abilities samen gebruiken geeft dan ook veel interessante mogelijkheden die de (toch wel enorm mooi ogende) pixel art wereld nog een stuk leuker maken.

Exographer is in zijn geheel dan ook een ontzettend mooie game die een liefde voor wetenschap laat zien. Dat wil niet zeggen dat er geen struikelblokken zijn. De game heeft namelijk een best hoge learning curve. Het duurde dan ook even voor ik me op mijn gemak voelde met de game en wist waar ik mee bezig was. Er is veel text en lore met een wetenschappelijke ondertoon die voor veel mensen redelijk moeilijk te begrijpen zal zijn. Dit maakt de game dan ook een stuk moeilijker. De game voelt zo nu en dan als natuurkunde huiswerk. Laat het dan net zo zijn dat ik natuurkunde in de middelbare school heb laten vallen en de helft van de tijd geen flauw idee had wat er gebeurde. Toch heb ik veel geleerd van de game ( en tussendoor hier en daar een wikipedia bezoekje).

Het spel is opgebouwd uit 20 verschillende levels met 6 verschillende biomes. Dit klinkt redelijk typisch, maar dat is het niet. Zo zijn er ijzige gebieden, gloeiende grotten maar ook gebieden die gebaseerd zijn op een microscoop. Je ontmoet in deze levels ook verschillende andere wezens die je zullen begeleiden in jouw ontdekkingsreis. Deze wezens zijn vaak gebaseerd op echte wegenschappers en hebben hun eigen specialiteiten.

Verdict

Heb je affiniteit met natuurkunde, dan is dit ongetwijfeld een game voor jou. Heb je dat niet, bereid je dan voor om zo nu en dan iets te moeten opzoeken maar ook wel iets te leren. Dat maakt Exographer uitdagend op een manier die we tegenwoordig een games niet meer veel zien. Exographer is een game die duidelijk met veel liefde, kennis en passie is gemaakt. Gelukkig voel je dat. Helaas is de game niet voor iedereen even toegankelijk en kunnen sommige puzzels al snel een beetje frustrerend zijn. Heb je echter de tijd en het doorzettingsvermogen om veel te leren en lezen in deze game, dan moet het goed komen. Ik zie in het huidige gaming klimaat, waarin bijna elke maand wel weer grote nieuwe titels uitkomen, dat niet snel gebeuren. Toch zijn een groot deel van de wetenschappelijke aspecten zo met de game verworven dat het niet denigrerend voelt als je iets niet snapt. Je leert meestal vanzelf wel hoe dingen werken.

Let echter wel op het feit dat er geen combat in het spel zit. Dit zal voor sommige spelers misschien als saai worden gezien. Ik wil een ieder de game echter toch aanraden. Het is tenslotte een unieke ervaring die misschien wel in de smaak valt als je er met open geest in gaat. De speelduur ligt tussen de 15 en 20 uur.