Review: Call of Duty: Black Ops 6 – Multiplayer

Call of Duty is één van de weinige games die een dubbele review krijgt, geen speciale treatment, maar past gewoon beter bij de structuur van deze games. Black Ops 6 brengt ons een direct vervolg op Cold War, maar in de jaren 90. Op die single player kijken we later nog terug, maar voor nu kijken we voornamelijk naar de multiplayer. 

Call of Duty: Black Ops 6 is, zoals ik net al benoemde, een direct vervolg op Cold War. Dit maal met een setting die de wat oudere gamers zich maar al te goed kunnen herinneren, de Nineties. De jaren waarin iedereen nog in mega lelijke broeken naar Hardcore raves ging en waar R. Kelly nog in de hitlijsten stond in plaats van achter tralies. Voor velen een mooie tijd, maar voor spionnen en soldaten een tijd van veel onzekerheid en conflict. Oorlogsvoering ging meer richting sneaky missies dan all-out warfare en hier spelen Treyarch en Raven Software goed op in. De setting komt fantastisch tot leven in zowel de presentatie als de gunplay. De grote vraag is: Is Black Ops 6 beter dan Cold War? Let’s dive in!

Online gameplay

Wanneer je Black Ops 6 voor het eerst opstart kom je terecht in een tegel menu en als je een echte veteraan bent, dan is de eerste tegel waar je op klikt die van de multiplayer. Vervolgens vind je alle bekende modi van Team Deathmatch tot aan Headquarters en kan je (met je maten) erop los gaan knallen. Ik hoef verder niet uit te leggen wat de formule van Call of Duty is denk ik, maar er zijn wel wat toffe en opmerkelijke keuzes gemaakt, dus ik wil voornamelijk praten over die bevindingen. Laten we beginnen met de time to kill (TTK). Deze is vrij rap en je ligt vrij snel met je voorgevel op het beton. Iedere COD is hier weer anders in en het is natuurlijk een persoonlijke voorkeur die je kan hebben. Ik persoonlijk vind een snelle TTK niet verkeerd, maar vergelijk je het met Cold War, dan is deze wel even wennen. Na een aantal honderden uren in Modern Warfare 3 besteed te hebben, moet ik echter wel zeggen dat de snelle gameplay die BO6 te bieden heeft mij veel meer aanspreekt voor een Call of Duty game. Ergens vind ik het ook tof om een langzame shooter te spelen, maar daar hebben we er al aardig veel van. Call of Duty shined gewoon als het aankomt op run-and-gun gameplay. Dit keer met een nieuwe feature… Omnimovement!

Omnimovement

Waar ga je nog op innoveren in een fast paced shooter als deze? Dat is een vraag die Treyarch waarschijnlijk op tafel heeft gelegd tijdens de eerste meetings omtrent BO6. De formule opnieuw uitvinden is niet nodig, want mensen kopen het toch wel. Maar, toch willen ze iets doen om te vernieuwen. Dus, dan ga je kijken naar één van de belangrijkste elementen: Movement! Veel spelers willen een boots on the ground COD, anderen genieten van de Apex Legends achtige movement taferelen, Omnimovement biedt een beetje die gulle middenweg. Wat het namelijk doet is zorgen dat jij alle directies vrij op kan bewegen. Je kan achteruit en zijwaarts rennen en duiken, soepeler draaien en voelt je hierdoor echt een superheld met een wapen. Ik was enorm sceptisch over deze feature, maar ben eigenlijk helemaal om na het spelen van de multiplayer. Het voelt zo enorm soepel om volledige vrijheid te hebben in hoe je beweegt, zonder dat je met een jetpack op je rug moet vliegen of iets dergelijks. Het werkt nog niet perfect en kan best clunky zijn in sommige situaties, maar het is een enorme stap in hoe fast paced shooters naar beweging zouden moeten kijken. En, het zorgt voor enorm grappige momenten, al zeg ik het zelf. Dan ren je gewoon ergens en zie je heel willekeurig iemand zijwaarts uit een raam duiken en  dan kan je niks anders doen dan lachen. Of je mateloos frustreren natuurlijk.

Dat is het een beetje met innovaties als deze, you either love it or hate it. Ik vind het in ieder geval fantastisch!

Gunplay en de meta

Het belangrijkste element in een shooter is natuurlijk de gunplay. Daar kan ik eigenlijk heel kort over zijn, deze voelt fantastisch. Ze weten het, net zoals in Cold War, goed in balans te brengen. Tuurlijk, de meta bestaat uit een handjevol wapens, maar eigenlijk is bijna ieder wapen wel bruikbaar dit maal. Dit is iets waar de laatste paar titels, vooral door de multiverse die COD inmiddels heeft, enorm meer fakkelde. Gezien Black Ops 6 grotendeels los staat van dat alles, is er veel meer ruimte om guns te balanceren. Ik heb enorm veel plezier in het testen van zo goed als alle wapens, juist omdat de gunplay zo naadloos is. Er zijn veel verschillende soorten wapens en het vrijspelen van skins en attachments is een vrij lineaire ervaring, wat het gewoon veel tastbaarder maakt. Hierdoor krijg je vrij rap genoeg attachments om je wapens mee aan te passen.

Wat de gun- en gameplay nog leuker maakt, is hoe perks werken. Perks hebben namelijk verschillende categorieën, maar wanneer jij 3 perks van dezelfde categorie in je loadout zet, krijg je er een vierde perk bij. Je hebt natuurlijk volledige vrijheid om te doen wat je wilt, maar dit kan je een tactisch voordeel geven! Daarnaast kan je natuurlijk een wilcard toevoegen aan je loadout, waar je met Overkill zoals gewoonlijk 2 primary wapens kan dragen en met Gunfighter 8 attachments op je wapen kan knallen. De samenkomst van een persoonlijke en sterke loadout in combinatie met de naadloze gameplay zorgt gewoon voor een fantastische gameplay ervaring dit keer.

Progressie

Waar Modern Warfare 2 en 3 vrij frustrerend waren op het gebied van progression, is Black Ops 6 een stuk meer lineair. Om skins vrij te spelen voor je wapens voltooi je dezelfde soort tasks, zoals het geven van headshots. Om attachments vrij te spelen, level je gewoon verschillende wapens of voltooi je tasks met specifieke attachments. Het is lang niet zo ingewikkeld en frustrerend als de laatste paar titels in ieder geval, heerlijk.

Waar progressie echt tot leven komt is in het Prestige systeem. Dit is een combinatie van het oude prestige systeem waar fans zo van hielden en een soort battle pass idee. Je leveled gewoon je personage en kan daily tasks voltooien voor meer experience punten. Na level 55 krijg je de mogelijkheid om naar een nieuwe prestige te gaan. Hier ga je terug naar level 1 en zal je alle wapens weer vrij moeten spelen. De game geeft je wel 1 token om een wapen naar keuze vrij te spelen op level 1, dus dan kan je jouw favoriete wapen in ieder geval altijd gebruiken. Er zijn 10 Prestiges en er is een Master Prestige. Iedere Prestige kan je nieuwe cosmetics, attachments en andere leuke dingen vrijspelen, wat een beetje vervangend is voor de battle pass. Exp is gedeeld tussen alle game modi, dus doe er je voordeel mee. Ik vind dit een fantastische manier van progressie voor een shooter in ieder geval.

Map design

Hmm, dit vind ik een lastige. Black Ops 6 lanceert met 16 volledig nieuwe maps. Dit is op zichzelf al een groot pluspunt zou je zeggen. Maar, er zitten wat haken en ogen aan. Ga je kijken naar setting, dan zijn de verschillende maps tof uitgewerkt en hebben ze allemaal hun eigen unieke look en feel. Ga je kijken naar gameplay, dan zijn veel maps gewoon enorm vervelend. De nieuwe movement en snelle TTK zorgt namelijk voor snelle en doorlopende gameplay. Dan zou je verwachten dat er wat meer middelgrote maps in de game zitten. Echter zijn er aardig wat kleine maps aanwezig. Het is niet dat ik geen fan ben van kleine maps, maar ze voelen overgedoseerd dit keer. Vooral gezien we deze vrijdag ook nog eens Nuketown erbij krijgen. Ik vind het best leuk om soms Babylon, Skyline, Subsonic of Payback als map te krijgen, maar ze overheersen momenteel enorm. Ik geniet veel meer van middelgrote maps als SCUD en Vorkuta. Dit is natuurlijk wederom een persoonlijke kwestie, maar ga ik het vergelijken met Cold War, dan vond ik de maps daar veel toffer.

Een ander probleem is dat de middelgrote maps niet allemaal even sterk zijn. Zo heeft Red Card 3 grote looproutes die veel te open zijn en is Rewind gewoon 2 lange open stukken en een winkel met enorm veel visuele clutter. Toch zijn er wel maps die enorm sterk zijn in design, waaronder Vorkuta, Lowtown, Derelict en Vault. Al deze maps hebben een bepaalde diepgang, leuke gangetjes en meerdere lagen. Ik ben niet volledig ontevreden met de maps, maar wel heel benieuwd welke maps we nog gaan krijgen. Hier vind ik dat Cold War beter was in kwaliteit.

Zombies

Aan zombies kan je bijna een hele review wijden, maar wij kaderen het binnen de multiplayer review. Zombies in Modern Warfare 3 was een mix van DMZ en zombies. Dit maal gaan we meer terug naar de oude gameplay. Zombies komen in waves en je bevind je in 2 progress based maps waarin je objective kan doen, easter eggs kan behalen en eindeloos kan knallen. Je vind alle perks die je gewend bent om je personage sterker te maken, kan wapens upgraden en perks op je kogels zetten. Daarnaast heb je automaten waarmee je overkoepelende perks kan scoren. Je zal weer deuren moeten openen om meerdere looproutes te krijgen en zoveel mogelijk waves moeten overleven terwijl je werkt aan jouw objectives. Je hebt dus een groot deel van de vrijheid die je had in de Modern Warfare 3 zombies, maar met de mechanics van de oudere titels. Deze combinatie is bijna perfect, alhoewel beiden maps enorm uitdagend zijn rond de 20ste wave. Ben je klaar met jouw objectives en wil je vluchten van alle herres? Dan kan je een heli inroepen die je komt ophalen. Zowel Liberty Falls als Terminus voelen enorm tof en zijn beiden uniek in gameplay. Enemy designs zijn afwisselend en worden op hogere gradaties ook een stuk lastiger om mee te dealen. Het voelt tof om uren rond te dwalen en alles te ontdekken dat deze maps te bieden hebben en zombies is bijna precies wat het moet zijn.

Combineer alles hierboven met de nieuwe movement en soepele gunplay en je hebt een volwaardige zombie titel in je handen. Progressie in zombies is een beetje gemengd met jouw algehele character progressie, wat zorgt voor een groot geheel. Wat mijn enige minpunt zou zijn, is hoe de zombies storyline aan wordt gepakt. Deze story is een vervolg op die van Cold War’s zombie mode. Maar, de focus ligt dit keer veel meer op de gameplay en minder op de story. Dus, zoek je een story based zombie mode, dan is dit niet de beste die we ooit gezien hebben!

Graphics en performance

Black Ops 6 is een hele mooie game die ook nog eens soepel loopt op de Playstation 5. Je hebt, ook op console, genoeg instellingen om de game eigen te maken. Daarnaast loopt de game op een soepele framerate. De multiplayer is niet altijd even consistent als het op graphics aan komt en je ziet dat grotere maps die inconsistenties meer laten zien, maar over het algemeen ziet de game er echt goed uit. Combineer dit alles met een unieke setting en je hebt een sterke presentatie. Menu’s zijn overzichtelijker dan in de laatste paar games en er is meer nadruk gelegd op minimalisme in deze menu’s.

Ga je kijken naar sound design, dan merk je al snel dat deze overeenkomt met de laatste paar titels en vooral Cold War. Je kan, met de juiste headset, goed inschatten waar vijanden zitten, ongeacht of dit op andere verdiepingen is. De muziek blijft ook weer lekker hangen, maar bestaat niet uit mijn favoriete tracks. Er zitten nog wat sound bugs in de multiplayer, waar je soms voetstappen niet hoort of visuele hints kan missen, zoals granaten die naast je landen. Maar, over het algemeen loopt Black Ops 6 heel goed.

Verdict

Call of Duty: Black Ops 6 is één van de eerste delen in jaren waar ik weer enorm uitkijk naar mijn volgende speelsessie. Het is een afgezonderde multiplayer met een sterke balans, naadloze gunplay en soepele movement. De maps vind ik persoonlijk wat minder, maar daar kan ik overheen komen door alle andere megasterke elementen. Progressie en zombies zijn als vanouds, met wat kleine tweaks voor modernisatie. Er is weinig aan te merken over de multiplayer, wat inhoud dat ik de game zeer zeker kan aanraden, meer dan Modern Warfare 2 en 3. Met een kleine edge boven Cold War, krijgt Black Ops 6 een hoog cijfer van ons!