Review: South of Midnight

South of Midnight neemt je mee naar het diepe zuiden van Amerika, een regio doordrenkt met mythologie, folklore en mysterie. De game begint met een stormachtige nacht waarin Hazel’s moeder op onverklaarbare wijze verdwijnt. Als speler neem je de rol aan van Hazel, een jonge vrouw die vastbesloten is om de waarheid te achterhalen. Maar hoe dieper ze graaft, hoe vreemder en duisterder de wereld om haar heen wordt.

Hazel woont met haar moeder in een klein trailerpark aan de rand van de stad Prospero. Haar vader is overleden en de enige andere familie die ze heeft, is haar grootmoeder aan vaderskant, een vrouw met een mysterieuze connectie tot de bovennatuurlijke gebeurtenissen die Hazel onderweg tegenkomt. Dit familieconflict wordt op subtiele wijze verweven met de bredere mythologische thema’s van de game.

Wat South of Midnight zo uniek maakt, is hoe het oude zuidelijke legendes tot leven brengt. Hazel ontdekt al snel dat ze een Weaver is, een persoon met de zeldzame gave om echo’s van het verleden te zien. Deze echo’s – verhalen en herinneringen van vroegere Weavers – helpen haar haar doel te bereiken en geven een diepere context aan de zuidelijke mythologie. Hierdoor voelt het verhaal niet alleen als een persoonlijke zoektocht, maar ook als een reis door een cultureel erfgoed dat vaak onderbelicht blijft in games.

De wereld zit vol met intrigerende figuren en mythische wezens, en hoewel het verhaal grotendeels lineair is, zorgt de sterke atmosfeer ervoor dat je volledig wordt meegenomen in Hazel’s reis door the “Deep South”. De rol van haar grootmoeder, en de manier waarop haar familiegeschiedenis verweven is met de bovennatuurlijke gebeurtenissen, voegt een emotionele laag toe die het verhaal nog krachtiger maakt.

Old-school platforming met magische krachten

South of Midnight combineert platforming met lichte combat en puzzels. De game voelt ergens als een eerbetoon aan klassieke lineaire platformers, zonder de open-wereld trends die tegenwoordig zo populair zijn. Dit werkte voor mij als een voordeel, vooral omdat ik dit jaar al een paar massive open world games erop heb zitten. Het gaf de game een duidelijke focus en zorgt ervoor dat elk level strak ontworpen aanvoelt, en ondanks je veel door de swamps van The Deep South rondtrekt, is elk level wel weer net iets anders qua look en feel.

De wereld zit vol met platformuitdagingen waarbij je Hazel’s speciale krachten moet gebruiken om obstakels te overwinnen. Als Weaver kan Hazel bepaalde objecten tijdelijk solid maken of juist laten verdwijnen, wat creatieve platformsecties oplevert. Denk aan onzichtbare bruggen die je kunt oproepen, of rotsblokken die je uit de weg moet duwen om verder te komen.

Een hoogtepunt is een segment waarin je een enorme boom moet beklimmen, uiteindelijk kom je erachter dat de grote boom gedeelte is van een man die erin vast zit, het hele verhaal van dit level is om deze man heen gebouwd. Tijdens het klimmen hoor je op de achtergrond een speciaal voor de game gecomponeerd lied, wat het moment een extra lading geeft. De game zit er vol mee en om de haverklap hoor je gezang of muziek door de spiekers galmen die de sfeer van de game uitermate versterkt.

Arena combat die snel verveeld

Gevechten vinden plaats in afgesloten arena’s en vereisen een combinatie van aanval en verdediging. Hazel beschikt over een aantal magische krachten, die je gedurende de game langzaam vrij speelt. Denk hierbij aan een aanval om vijanden van je af te weren of ze juist naar je toe te trekken. Of bijvoorbeeld een aanval waardoor je tijdelijk een vijand vast kan zetten of kan overnemen zodat die voor je werkt.

De combat kan pittig zijn, vooral omdat Hazel niet veel schade kan verdragen. Je hebt echter altijd toegang tot één health boost tijdens gevechten, wat betekent dat je zorgvuldig moet kiezen wanneer je deze gebruikt. Dit voegt een extra laag strategie toe, vooral tijdens intense gevechten. Met name op hogere difficulties kan de game tijdens gevechten echt genadeloos zijn, persoonlijk speelde ik op medium difficulty en kon ik vrijwel elk gevecht zonder al teveel moeite klaarspelen, zelfs de unieke boss fights die altijd 3 stages hebben.

Over het algemeen vond ik de combat niet bepaald het leukste gedeelte van het spel. Terwijl je door de levels gaat zijn er alleen ontploffende paddenstoelen, water of afronden waar je je zorgen over hoeft te maken waardoor de game erg gesegmenteerd voelt. Je weet precies wanneer combat komt, want je stopt een visuele arena in. Wat mij betreft, had de game dit beter met elkaar mogen samenbrengen. Voeg daarbij toe dat de enemy variatie niet supergroot is en je vecht eigenlijk over en over tegen dezelfde enemies, die niet zeer veel van elkaar variëren.

Skill Tree en upgrades

Tijdens je avontuur kun je Floofs verzamelen, kleine magische deeltjes die je kunt gebruiken om nieuwe krachten vrij te spelen. Deze voegen extra diepgang toe aan de gameplay en maken Hazel geleidelijk sterker. Hierdoor wordt het verkennen van de wereld beloond, omdat je met elke upgrade meer mogelijkheden krijgt om platformsecties en gevechten op andere manieren aan te pakken. Je voelt Hazel gedurende de game hierdoor wel sterker en meer bekwaam worden. Het zorgt er ook voor dat je alle levels helemaal uit kampt zodat je alle Floofs kan vinden.

Stop-motion magie en een fenomenale soundtrack

South of Midnight onderscheidt zich met zijn unieke visuele stijl. De game heeft een handgemaakte, stop-motion-achtige animatie, wat de sfeer een sprookjesachtig en surrealistisch gevoel geeft. Dit wordt vooral duidelijk in de cutscenes, waarin bewegingen expres iets ‘schokkeriger’ aanvoelen, alsof je naar een old-school geanimeerde film kijkt.

In de gameplay zelf kan dit soms wat choppy ogen, maar het lijkt een bewuste artistieke keuze te zijn. De wereld is prachtig vormgegeven, met mistige moerassen, uitgestrekte velden en mysterieuze ruïnes die stuk voor stuk een verhaal lijken te vertellen.

Maar waar de game echt in uitblinkt, is de soundtrack en het sounddesign. De muziek grijpt je vanaf het begin en past perfect bij de sfeer van de game. Van subtiele natuurgeluiden tot volledig gezongen chants die tijdens bepaalde momenten worden ingezet, de audio draagt enorm bij aan de immersie. Het hoogtepunt is misschien wel de volledig gesproken en gezongen liedjes die speciaal voor de game zijn gecomponeerd. Dit geeft South of Midnight een unieke identiteit en tilt de ervaring naar een hoger niveau. De voice-acting is ook uitstekend. Hazel en de andere personages zijn met veel gevoel ingesproken, wat ervoor zorgt dat de dialogen natuurlijk aanvoelen. Dit is vooral belangrijk omdat het verhaal en de personages een grote rol spelen in de beleving van de game.

De performance van South of Midnight

Op de PC presteert South of Midnight grotendeels goed. De framerate blijft stabiel en de game draait soepel, maar er zijn momenten waarop het beeld iets schokkerig aanvoelt. Dit lijkt deels te komen door de stop-motion animatiestijl, maar het kan ook zijn dat de optimalisatie niet helemaal perfect is. Cutscenes lopen niet altijd even vloeiend en soms voelt de overgang tussen gameplay en filmpjes wat abrupt. Dit zijn geen dealbreakers, maar het zijn kleine puntjes die opvallen tijdens het spelen.

Ik speelde de game op de PC in UltraWide resolutie namelijk 5120x1440p en de game maakt prachtig gebruik van de wide resoluties, behalve tijdens cutscenes, hier verschijnen dan toch weer de zwarte balken. Ook speelde ik de game op een OLED TV waar met name de HDR en hogere 4K-resolutie tot zijn recht komen.

Verdict

South of Midnight is een game die vooral uitblinkt in sfeer, storytelling en muziek. De manier waarop Deep South folklore wordt verweven in een emotioneel familieverhaal is bijzonder goed gedaan. De platforming en combat bieden een solide ervaring, hoewel sommige animaties en de algehele soepelheid van de game net wat beter hadden gekund, ook voelt de combat en normale gameplay erg gesegmenteerd, wat jammer is.

De unieke audiovisuele stijl en de fenomenale soundtrack zorgen ervoor dat de game een blijvende indruk achterlaat. Het is geen open-wereld game met eindeloze zijmissies, maar juist die focus op een lineair en verhalend avontuur maakt het zo’n bijzondere ervaring.

Voor liefhebbers van narratieve games en sfeervolle avonturen is South of Midnight absoluut een aanrader. Het is een game die je meeneemt naar een wereld die je niet vaak tegenkomt in videogames, en alleen al daarvoor verdient het lof. Is het de First Party klapper die Xbox hard nodig heeft? Nee, dat niet. Maar South of Midnight is wel een perfecte GamePass game die je een paar avonden zoet zal houden.

South of Midnight is vanaf donderdag 3 april te spelen in early access. Vind je het niet erg om te wachten tot de volledige release? Dan moet je tot 8 April wachten. De game is te koop voor PC (Steam en Xbox app), Xbox Series X en S. En natuurlijk te spelen via GamePass.