Review: Mario Kart World

Mario Kart World mag dan de enige launch titel van de Nintendo Switch 2 zijn, maar heeft al meerdere sales records verbroken en verslaat zelfs The Legend of Zelda. Is de game het ook echt waard?

Een Mario Kart waarbij een open wereld met free roam mogelijkheden zijn, is al iets waar heel veel mensen op wachten. In Mario Kart World worden deze dromen gerealiseerd, maar tot in hoeverre voldoen ze behoeften? Het rond sjezen tussen de koeien van Moo Moo Meadows is leuk en al, maar heeft het meerwaarde?

Buiten dat er een free roam aspect in het spel zit, waar we later op terugkomen, is deze vriendschap killende game weer back van weg geweest. De game is vriendelijker gemaakt voor de gebruiker om je sneller aan het racen te krijgen en je te weerhouden van de menu’s. Zo is de Kart customization teruggeschroefd en kun je alleen nog uit een Kart kiezen met zijn bijbehorende stats. Wel hebben sommige karakters nu outfits, zo kun je toch nog even jouw stijl laten zien op het circuit.

De game is een leuke combinatie van een moderne Mario Kart waarbij toch hommage wordt gemaakt naar oudere games. Zo zien we een aantal tracks en locaties in de game die herinneringen naar boven halen van een Mario Kart game die je vroeger hebt gespeeld. Zelfs de soundtrack is een leuke reïmagining van oudere titels. Oude deuntjes kun je direct eruit plukken, ook al zitten ze in een nieuw jasje.

Iets nieuws proberen

In Mario Kart World heeft Nintendo gekozen voor een aantal grote veranderingen in hoe wij de geliefde racer kennen. Blue shells die een aanslag op je plegen kort voor de finish lijn zijn gelukkig niet veranderd. Waar we wel de grote veranderingen tegenkomen, zijn in de races zelf. Traditionele circuits worden ingeruild voor een road trip style. Geïnspireerd uit levels die we voor het eerst in Mario Kart 8 zagen, komen lineaire levels terug. Hierbij race je dus door de “world” met je favoriete karakter en ontwijk je dus alle chaos die je vrienden of CPU op je los laten.

Ook nieuw zijn de knock-out races, waarbij je wederom een lineair level afrijdt waar bij iedere checkpoint de laatste paar racers afvallen. Aan jou de uitdaging om niet uit te vallen. Op 50cc zijn deze races prima te doen, hierbij geeft de CPU een prima weerstand waarbij je niet overladen bent en je nog met simpele kunstjes een overwinning kan pakken. 150cc is echter andere koek. Zodra je de race begint is het gelijk all-out warfare, van red shells die om je oren vliegen tot een mega Toad die langsscheurt. 100cc is dan eigenlijk de “medium” mode, waarbij je toch wel af en toe getest wordt, maar er ook ruimte is voor dominantie.

Persoonlijk vind ik de liniaire maps een leuke touch, waardoor het racen niet meer bestaat uit dezelfde rondjes over en over te rijden. Je ziet zo meer van de hele “world” die elke 2 minuten verandert van thema. Dit geeft de game minder snel een herhalende feel en zo sta je op ieder stuk iets nieuws te wachten. Wel is het jammer dat de focus alleen ligt op liniaire maps, zo miste ik wel het traditionele rondjes rijden. Zo zijn er wel circuits, maar deze zijn dynamisch ontworpen waarbij je bij elk rondje over een nieuw pad rijdt en op een nieuwe plek uitkomt. Het enige dat hetzelfde blijft, is dan de start-finish lijn.

Via een omweg is het wel mogelijk om één specifiek circuit over en over te rijden, maar dit gaat via een manier die goed verstopt zit. De game maakt het dan ook niet duidelijk dat de traditionele manier van racen wél nog aanwezig is in Mario Kart World.

Open world.. zonder incentive

Ik hoor jullie al schreeuwen, maar hear me out.. de free roam in Mario Kart World is een hele leuke toevoeging, maar is het toch een gemiste kans. Als we naar andere racers kijken, is het duidelijk dat men het leuk vindt om rond te rijden. Dit is ook zo in deze game maar de free roam, voelt, buiten de paar collectibles en challenges die je kan doen, heel leeg. De enige incentive om de mode op te starten is om je karakters nieuwe outfits te geven of om een paar challenges te doen om Mirror Mode te unlocken.

Als ik denk aan een open world, denk ik direct aan een game zoals Forza Horizon. Hierbij maak je kennis met de wereld en zijn geheimen door de luchtige campaign te volgen, die je vervolgens door de wereld heen trekt om verschillende gebieden maar ook challenges te laten zien. Dit is juist wat volledig mist in Mario Kart World. Er is géén verhaallijn, de free roam optie zat eerst een beetje verstopt en het voegt helaas niets toe aan de game.

Persoonlijk had ik graag willen zien dat de open world meer werd gebruikt. Daarmee bedoel ik dat men naar bepaalde plekken moet om van karts te veranderen of om een Grand Prix te starten. Ook is er geen HUD aanwezig, wat eigenlijk ergens wel logisch is, maar een compass of de mogelijkheid om waypoints neer te zetten zou bijvoorbeeld een goede Quality of Life update zijn.

Tot Slot

Mario Kart World is een prima launch titel die wat gewaagde stappen durft te maken. Van het introduceren van een open wereld met kleine challenges tot het richten op een nieuw format qua racen. De game doet het allemaal goed en krijg je niet snel een gevoel dat de game “klein” is door de hoeveelheid herhaling die je doet op één circuit.

Wel is het een gemiste kans als we kijken naar de open wereld, omdat er simpelweg geen incentive aan zit om dit te spelen buiten outfits. Hier had veel meer mee gekund zoals het introduceren van een hele simpele story mode, om de speler wat op weg te helpen. Wel is het leuk om circuits en gebieden te ontdekken wat je in de races niet kan doen.

Al om al is het een prima game, en een goede launch titel om de Nintendo Switch 2 te verkopen aan de menigte. Mario Kart wordt door jong én oud gespeeld, waarbij de skew toch langzaam iets meer gaat naar de “oudere” kant.

Is Mario Kart World zijn prijskaartje van €80/90,- waard? In mijn ogen niet helemaal, mits Nintendo nog van plan is om solo gameplay nóg leuker te maken door middel van updates.