Review: Dead Space

Dead Space is terug en beter dan het ooit was. De cult klassieker uit 2008 heeft de “remake-behandeling” gekregen van Motive. De EA studio is hier zeer nauwkeurig mee om gegaan zodat het originele gevoel niet verloren is gegaan, maar de game toch genoeg verrijkt is. Hoe dat zit, lees je hier.

Dead Space was zijn tijd ver vooruit. Het was Glen Schofield gelukt om de engste game ooit te maken. Niet de op één na engste game, nee. De engste game. De sfeer was on point. Het element van de verrassing was on point en de gameplay was soepel genoeg, maar toch erg gegrond. Bliksem in een flesje zou je het kunnen noemen. Een gewaagd project om zo’n secure titel 15 jaar na dato te voorzien van een “volgens de huidige standaard” jasje. Maar het is EA en Motive gelukt. Het is ze zelfs heel erg goed gelukt. Het is ze zelfs beter gelukt, dan de originele Dead Space bedenker het is ‘gelukt’.

Dead Space

De Space-horror speelt zich af op de USG Ishimura, een ruimteschip die een noodsignaal af heeft gegeven. Bij het nadere van het schip merken Isaac en zijn bemanning al iets vreemds. Ze worden niet naar binnen gewenkt door de ruimtelijke parkeerwacht. Nog voor dat je begint met spelen wordt het gevoel “hier is iets goed mis” al sterk afgegeven. Dat gevoel wordt alsmaar versterkt zodra je schip iets te hard de landingsbaai binnenkomt en je dus niet meer kunt ontsnappen. Er is nog maar één weg: Vooruit. De eerste scene differentieert zich al een beetje van de originele game. We zien namelijk Isaac’s gezicht. En hij praat. Dit is natuurlijk niet zo heel erg gek voor een videogame in 2023, maar veel fans, waaronder ik, voelde dat de sfeer juist zo kil was omdat we Isaac nooit hoorde terug praten. Er was een soort van eenrichtingsverkeer wat toevoegde aan de geïsoleerde sfeer. Ik had het mis. De Dead Space remake veranderd op dat gebied niet het gevoel. Gelukkig.

Verder voelt de trek door de Ishimura eigenlijk grotendeels vertrouwd. En dat is een goed iets. Dead Space had een erg pientere manier van hoofdstukken door je met een metro door het ruimteschip te leiden. Ieder station was een nieuw hoofdstuk en voor sommige hoofdstukken ging je zelfs terug naar eerdere gebieden, maar kon je eerder gesloten gebieden verkennen. In de remake ben je iets vrijer en kan je soms zelfs vrij reizen tussen de verschillende stations. Dat is maar goed ook, want de remake introduceert namelijk iets nieuws, waardoor zelfs de doorgewinterde veteranen een frisse wind tegemoet kunnen gaan.

Clearance Level?

“Is dit nieuw?” Vroeg ik mezelf af toen ik een locker tegenkwam met een rood lampje. “Security Clearance Level 2 required.” Naarmate ik verder doorspeelde werd het steeds duidelijker. Ja. Dit is iets nieuws. De Dead Space remake introduceert een nieuw soort security level voor bepaalde deuren, kluizen en lockers. De drie nieuwe Security levels ontgrendel je tijdens je avontuur door het schip en hiermee kun je backtracken naar eerder verkende gebieden om extra loot op te halen, of meer van het verhaal mee te krijgen. Want er is ook wel iets meer verhaal de remake. Zo zijn er naast de rode draad door de game, of moet ik zeggen… blauwe draad? Ook nog oranjerode draadjes om te volgen in de vorm van side quests. Verwacht hier geen The Witcher achtige taferelen, maar meer kleine interactieve segmenten die je meer Dead Space geven. Ze bestaan veelal uit uitgebreidere segmenten van elementen en gebeurtenissen die ook in 2008 plaatsvonden, al kreeg je er destijds misschien niet veel van mee omdat ze niet of nauwelijks werden toegelicht. Zoals de Church of Unitology.

Het helpt enorm de plek meer leven in te blazen. Of eigenlijk, om te laten zien dat het schip ooit een bruisende community had met wat er dan ook allemaal gaande was voordat er eigenlijk niks meer was. tot wanneer precies zoals we het schip aantreffen. Dood en verderf. Maar wat leidde tot dit moment? Daar hebben we nu een veel betere kijk op gekregen. We worden dus uitgedaagd om het schip vaker door te rennen en dat blijft de 5e keer net zo spannend als de eerste keer. Want iets dat onveranderd is gebleven in de remake is de onvoorspelbaarheid van de vijanden.

Gameplay is still king

Combat in Dead Space is onveranderd. Nog steeds schiet je ledematen van de necromorphs kapot, maar dit keer zie je ook dat je stukken huid letterlijk van ze af schiet. Waar en wanneer je de vijanden tegenkomt is en blijft een verrassing. Je kunt je misschien herinneren van de 2008 game dat je in gang X 3 vijanden tegenkomt. Maar nu zijn het er maar bijvoorbeeld 2. Heeft Motive dat dan aangepast? Nee. Niet per se. Want de originele Dead Space speelde al met je door de vijanden zo te plaatsen dat je nooit echt kunt voorspellen wat en wanneer er iets staat te gebeuren. Je kunt 6 keer door dezelfde gang lopen, maar de 7e keer word je misschien pas begroet door een necromorph die uit een ventilatieschacht komt gekropen. En zelfs na het ruimen van bepaalde gangen en ruimtes kunnen er nog steeds vijanden spawnen. Ook met backtracken wordt het dus geen cakewalk. Je blijft voortdurend alert en het gebruiken van je wapens om de vijanden te ontleden wordt eigenlijk ook gewoon nooit saai.

Visueel plaatje

De Remake ziet er schitterend uit op de PlayStation5. Het lijkt natuurlijk sprekend op de bron, maar dan met veel meer detail. Er wordt zelfs gedacht aan ruimtelijke storytelling door geschriften op de muren in zo goed als het hele schip. Je kunt door gekraste teksten of teksten in krijt, verf en bloed zien dat de mensen steeds verder werden teruggedrongen door de kwaadaardige schepsels. Verschillende kamers worden gemarkeerd als “niet veilig”. Ziekenboegen worden gemarkeerd met extra bordjes en teksten “Sorry, wij zitten vol!” Je ziet gewoon dat er een zekere paniek heerste en dat verschillende medewerkers op de Ishimura op verschillende momenten het schip door hebben geakkerd op zoek naar een veilige schuilplek. “Is this place safe?” Uit wanhoop probeerde sommigen zelfs terug te vechten en terwijl ze teruggedrongen werden lieten ze hints achter voor anderen om toch een kleine kans te maken op overleving. “Cut off their limbs”. En dat allemaal met gereedschap. Want echte wapens waren niet veel aan boord. Bijna alle “wapens” in Dead Space zijn eigenlijk gereedschap om mee te snijden of boren.

Verdict

Dead Space Remake is net als zijn voorganger uit 2008 was, een must play. Dit is dé ultieme versie van Dead Space. Het voelt dan ook aan alsof dit het altijd al had moeten zijn, was de game oorspronkelijk in 2023 uitgekomen. Dead Space worstelde in 2008 enorm met de technische limieten van die tijd. Zonder al die limieten in 2023 is er veel meer mogelijk, en die ruimte is benut, terwijl er ook niet te veel aan toe gevoegd is om de focus te verliezen. Van voor tot eind speelt het enorm lekker weg. Zit de vibe goed en is de sfeer net zo gruwelijk als 15 jaar geleden. Tijdens mijn hele speelsessie ben ik één keer tegen een bug aan gelopen waardoor ik een eerdere safe had moeten aanroepen. Buiten dat was het een vloeiende en opnieuw zeer vermakelijke ervaring. Laten we hopen dat ook de volgende Dead Space titels dezelfde soort liefde krijgen van EA en Motive. Want hier willen we gewoon meer van.