Review: Dragon Quest III HD-2D Remake

Dragon Quest is al jaren een mega geliefde franchise onder de JRPG fans. Dat is uiteraard voor een goede reden! Dragon Quest III was het narratief begin van de Erdrick trilogie en is dus een fantastische game om deze remake reeks mee te beginnen. Laten we de quest van Ortega samen aangaan!

Verhaal

Ortega is de aanstichter van dit verhaal. Dragon Quest III draait volledig om de gefaalde quest die Ortega aan is gegaan om te proberen de Archfiend Baramos te slopen. Baramos is echter geen grap en Ortega werd nooit meer gezien. Jouw verhaal begint op je 16e verjaardag. Oud genoeg om op pad te gaan, roept de koning jou in zijn troonkamer. Jouw quest? Doen wat jouw vader niet kon. Tijdens jouw reis ontmoet je mensen die met jou mee reizen, bouw je jouw party uit en ga je dit avontuur samen aan. In het begin geeft de game jou al een aantal party members, maar uiteindelijk kom je erachter dat er nog veel meer personages mee te sprokkelen zijn. Wat ik persoonlijk een toffe vond, was een stadje gevuld met Elven die niks met het menselijk ras te maken willen hebben. Steek hier een beetje moeite in, ontdekt wat geheimen en voor je het weet heb je nieuwe dialogen en mogelijkheden vrijgespeeld. Dit is waar het verhaal ook mega sterk is, de side quests en secrets die je kan ontdekken zijn echt heel leuk om te doen.

Combineer dat met voice-acting die verre van slecht is in zowel het Engels als Japans en dit is de beste manier om een retro game opnieuw leven in te blazen. Er zit op deze manier veel meer emotie in het verhaal en ook de grapjes her en der komen beter over dan in het origineel. Er zitten wat simpele elementen in het verhaal, het is en blijft natuurlijk een retro game. Een koning heeft ook gewoon ‘King’, hier kiest de game echt specifiek uit wanneer iemand belangrijk genoeg voor het verhaal is om een naam te krijgen. Ik persoonlijk vind dit altijd wel een leuk element in retro games.

Gameplay

In deze remake zal je, net zoals in de originele game, op pad gaan in een overworld. Vanaf deze world bezoek je verschillende dungeons, stadjes en geheime plekken. De combat is turn-based en echt een ode aan het origineel. Verwacht hier dus enorm outdated mechanics. Naar mijn mening is het feit dat ze dit  zo gehouden hebben juist fanastisch. Er is namelijk genoeg vraag naar retro games in een nieuw jasje, maar met dezelfde moeilijkheidsgraad. Laten we iets dieper op deze facetten in gaan!

Combat

De combat is zoals je gewend bent van Dragon Quest games: Tactisch!  Jouw party members en jij gaan samen ieder gevecht aan, dat te zien is vanuit een soort first-person perspectief. Dit maal kan je de combat tweaken zoals jij het wilt. Je kan de snelheid aanpassen, party members aansturen of juist alles uit handen geven. Je hebt volledige vrijheid in de combat. Maar, houdt er rekening mee dat je soms wel echt de controle over al je party members nodig zult hebben om een gevecht te redden, voornamelijk de mini bosses en boss fights. Ik had in het begin een beetje moeite met de combat, maar toen ik alle opties ontdekte kwam ik er juist achter dat dit enorm verslavend is en het en sterk ode aan het origineel is. Jouw personage en party members hebben hun eigen skills en spells, allemaal uniek en met een eigen tact eraan. Het dragen van verschillende soorten wapens zorgt er ook voor dat je basic attacks veranderen. Zo doet een boomerang juist damage op meerdere enemies. Een juiste combinatie hebben van spells, skills en gear zorgt voor succes, met wat tact erbij gegoten natuurlijk. Dit maal kan je jouw party members zelf ontwerpen en hernoemen als je dat wilt. Dit kan via een clerk en is best een fijne toevoeging om te hebben. Hier kan je ook wisselen tussen de verschillende party members en rollen die zij vervullen. Party members kunnen in combat zelf keuzes maken, maar je kan ze ook aansturen.

Toegankelijkheid

Dit maal zijn er een aantal opties om je gameplay wat gestroomlijnder te maken. Ook hier is vrije keuze weer enorm belangrijk gemaakt. Wil jij de game spelen zoals vroeger? Dan kan je alles uitzetten voor je de game voor het eerst opstart. Doe je dit, dan zal je goed moeten lezen, luisteren en onthouden. Hier staat exploratie op het allerhoogst en zijn puzzels en story elementen ontdekken net zo uitdagend als vroeger. Maar, je kan ook markers aanzetten die jou sturing geven door de wereld heen. Op die manier komt het meer overheen met modernere RPGs. Ook de moeilijkheidsgraad is aan te passen. Waar de ‘Dragon Quest’ mode al vrij lastig kan zijn in combat, kan je nog een graad moeilijker gaan. Daarnaast kan je ook makkelijker gaan, hier kunnen jouw personages niet doodgaan en kan je je echt focussen op de story en exploratie. In het begin vond ik dit raar, want damage output blijft hetzelfde, alleen kan je party niet dood gaan. Daarna bedacht ik me dat dit eigenlijk best past bij de manier van combat en zo de tactische elementen wel erin houdt. Het is in ieder geval enorm fijn dat de game je zoveel opties te bieden heeft!

Waar dit soort games altijd goed in zijn geweest, is het bieden van heel veel verschillende soorten enemies. Deze titel is daar geen uitzondering in. Vanaf het eerste moment kom je al een aantal veel verschillende vijanden tegen en hoe verder je komt, hoe meer enemy types je bombarderen in gevechten. Natuurlijk krijg je ook dezelfde enemies met andere archetypes en kleuren, maar de game heeft meer dan genoeg verschillende ontwerpen om je te bieden. De boss fights zijn al helemaal tof, dit zijn altijd unieke designs met hun eigen tactische vereisten. Hoe de designs door vertaald zijn van de oude game naar deze is ook goed gedaan!

Monster Arena

Als je door de wereld exploreert, dan kom je verschillende ‘friendly’ monsters tegen. Het is inmiddels traditie om monsters te verzamelen in deze franchise, maar een nieuw toevoeging is hoe je de Monster Arena aan kan pakken. In het origineel kon je monsters verzamelen en kan je vervolgens op ze wedden in de arena. Dit maal kan je iets meer participatie uitvoeren door de tactiek van je monsters te kiezen. Een toffe toevoeging, als je het mij vraagt.

Exploratie

Door de wereld exploreren is een belangrijk aspect in Dragon Quest III. Je komt verschillende gebieden tegen met hun eigen scenery, kan meerdere geheime grotten ontdekken en items vinden. Daarnaast zijn er verschillende soorten biomes met hun eigen stad waar zelfs verschillende culturen en accenten te vinden zijn. Dit  is waar deze game ook enorm in uitblinkt. Daarnaast heeft de game verrassend veel verticaliteit in dungeons, towers en grotten. Hier heb je meerdere in- en uitgangen, meerdere manieren om naar beneden te gaan en zal je goed moeten opletten om niks te missen. Ik vind dit misschien nog wel het leukste om te doen in retro games als deze en ben dus enorm blij om te zien dat het mega goed werkt.

Presentatie

Meng character designs van Akira Toriyama en een concept vanuit Yuji Horii , met muziek van Koichi Sugiyama en je hebt een ambachtswerk van hoog niveau. Dragon Quest III HD-2D is hier zeker geen uitzondering in. Want mijn god, wat een mooie game is dit! De pixel sprite personages in combinatie met de 3D rendered backgrounds zorgt voor een supermooie presentatie. Er is oprecht niks aan te merken op het grafische aspect van deze game. Ik wil zelfs zover gaan en zeggen dat menig retro remake/remaster hiervan kan leren. Hoe reflecties van licht en schaduw op je scherm weergegeven worden, hoe de dag-nacht cyclus daar enorm mooi op inspeelt is ook echt mega tof uitgewerkt. Dan is er nog het op juiste wijze gebruik maken van scherpte-diepte. Combineer dit met immersive muziekstukken en ieder stadje waar je binnenkomt voelt als een hele ervaring.

Waar mijn minpuntjes wel naar boven komen heeft niet zo zeer te maken met de graphics. Maar zit hem eerder op elementen waar ik als User Experience Designer niet overheen kan komen. Dat is namelijk dat sommige elementen niet herkenbaar zijn. Zo is er in je UI soms gewoon niet genoeg aanduiding op bijvoorbeeld status effects. Dat enemies geen health bars hebben is natuurlijk hoe het vroeger was, maar ook hier mis ik soms een beter visueel accentje. Daarnaast is de overworld soms visueel een beetje ‘leeg’, wat resulteert in een disbalans tussen hoe mooi stadjes zijn en hoe de overworld voelt. Dit is echt muggenziften hoor, maar wel een klein minpuntje.

Het is kleurrijk, er zitten details in interieur elementen, de animaties zijn vloeiend. Dit is hoe je een remake doet!

Muziek & sound design

De game maakt gebruik van oude notificatie geluidje, zowel in combat als daarbuiten. De muziek is iconisch, nostalgisch en toch nieuw. Ik hoor tijdens het schrijven van deze review de dorpsmuziek door m’n oren suizen. De muziek draagt enorm bij aan hoe goed deze game voelt op het gebied van presentatie en krijgt mijn volledige prees.

Verdict

Dragon Quest III HD-2D is een magische game op ieder aspect. Met wat minimale lichte minpuntjes kan ik niet anders doen dan de game aanraden aan iedereen die van retro games houdt, die een beetje nostalgie wilt voelen of die Dragon Quest fan is. Zelfs voor nieuwe fans, dit is waar Dragon Quest voor het eerst een dieper narratief opzoekt, dus zou een goede start kunnen zijn voor jouw avontuur in deze wereld! Deze remake is cozy maar uitdagend, enorm mooi en kleurrijk en een ware ode aan het origineel. Het verbeterd op de juiste facetten en maakt het daarmee de beste Dragon Quest retro ervaring die we ooit hebben mogen meemaken.