Review: The Legend of Zelda – Breath of the Wild (Switch 2 Edition)

The Legend of Zelda kwam in het Westen in 1988 uit met een gouden floppy en maakte toen al aardig wat indruk op gamers in zowel Japan als hier. De franchise groeide uit, kreeg spin-offs en is nu een gevestigde franchise vanuit onze vrienden bij Nintendo. In 2017 zagen we de release van de Nintendo Switch, waar fans voor het eerst een volledige open wereld Zelda game kregen genaamd Breath of the Wild. Nu, tijdens de release van de Nintendo Switch 2, krijgen fans de kans om aan de slag te gaan met een verbeterde versie van die befaamde titel. Wij hebben deze voor je getest, lees je mee?

Breath of the Wild was binnen onze redactie een welgeliefde titel. Redactielid Jordy gaf de game dan ook een 10! Die review is ergens in de krochten van onze database verloren gegaan, dus aan mij om mijn eigen draai te geven aan mijn mening over de game. Wat deze Zelda titel zo bijzonder maakte is dat het meer vrijheid bood dan ooit, in ieder geval in een Zelda game. Tuurlijk, we zijn Wind Waker niet vergeten, evenals de allereerste Zelda. Die twee titels waren zo open world als in die tijd mogelijk was. Breath of the Wild had gewoon iets magisch in die wereld zitten, iets revolutionairs. Sterker nog, het was een ware system seller voor de Nintendo Switch. Sterker nog, het haalde mij ook over om zo’n Joy-Con drift apparaat in huis te halen. Ik zal niet heel diep ingaan op de game zelf, die kennen de meesten van jullie middels wel. Laten we dus voornamelijk kijken naar de upgrade die we krijgen voor een tientje.

Breath of the Wild bracht een frisse wind

Je begint de game als Zelda… grapje natuurlijk! Je speelt de game als Link, het welbekende mannetje met het groene pakje en dat ene veel te sterke zwaard. Dit keer is Link echter niet zo groen, want je start de game in een grot, waar je na 100 jaar ontwakend. In die 100 jaar is Hyrule geteisterd door Calamity Ganon en is er weinig hoop te vinden. Want wat de rest van Hyrule niet wist, is dat de hoop voor hun wereld lag te slapen in een grot. Aan jou dus om als Link de wereld te redden van deze rode vloek. Tijdens je avontuur kom je langs stadjes vol oude bekenden en zul je vier gigantische monsters stil moeten krijgen om Hyrule rustig te krijgen. De personages in Breath of the Wild zijn fantastisch en goed geschreven, evenals het verhaal überhaupt. Daarnaast is de open wereld, alhoewel soms aan de lege kant, gevuld met enorm veel memorabele momenten en gebieden. De game was grafisch in 2017 al top en ook de art direction mag er zeker wezen. Maar, er is een ding dat de game voor mij het meest bijzonder maakte…

In Breath of the Wild kan je problemen namelijk op meerdere manieren oplossen. De game is zo dynamisch gebouwd, dat het je creatief brein flink laat draaien. Link kan op meerdere manieren interactie hebben met de wereld en alles daarin. Dit is deels door goed gebruik van de 4 elementen. Maar, dit is zeker ook gekoppeld aan de extra krachten die Link heeft. Zo kan Link bijvoorbeeld een object in de tijd bevriezen. Sla jij een aantal keer tegen dat object aan in die staat, dan zal die daarna wegvliegen. Zo heb ik bijvoorbeeld vaak genoeg vijanden geraakt met een mega grote rots. Maar, je kan ook ijspilaren uit water laten komen, om erop te klimmen. Of, wanneer jij jouw pijl in een kampvuur steekt, deze veranderen in een explosieve pijl. Die, wanneer afgeschoten op vlambare tonnen, Micheal Bay-achtige explosies zal veroorzaken.

Ik denk dat mijn grootste ‘klacht’ over Breath of the Wild zit in enemy design. Dit is iets dat Tears of the Kingdom als vervolg een stuk beter aanpakt. Verder is BotW voor mij altijd een perfecte Nintendo RPG geweest. Nu we dat uit de weg hebben, wil ik het vooral hebben over de upgrade. Waar betaal je nu dat extra tientje, of die volledige prijs precies voor?

Meer frames, minder aliasing

Wat deze Zelda upgrade voornamelijk doet, is het verbeteren van performance en graphics. Laten we beginnen met 60 frames per seconde in zowel docked als handheld mode, wat een enorme verademing is dat zeg. De game voelt hierdoor responsieve en loopt dus tweemaal soepeler dan voorheen. Zelfs in gebieden die grafisch meer vragen, was ik nog onder de indruk van de framerate, die vrijwel altijd dichtbij de 60 bleef, ook in handheld. Dit is gewoon wat je wilt in een open world game, waar reactiesnelheid soms best belangrijk is. Deze performance boost zit hem ook zeker in de laadtijden, die flink wat seconden korter zijn. Nu ben ik de laatste die zich stoort aan een loading screen her en der, maar fijn is het wel. Wat mij soms opviel, is dat er nog wel eens pop-ins willen zijn, maar deze zijn zo minimaal tegenover de originele versie, dat het echt mierenneuken is.

De game oogt in deze Nintendo Switch 2 versie een stuk verfijnder. Dit komt onder andere door de anti-aliasing, die ervoor zorgt dat die kartelrandjes om alles heen zo goed als volledig verdwijnen. Dit maakt echt een enorm verschil in een cell-shaded game kan ik je vertellen. In docked mode draait de game op 4K 60fps, wat resulteert in rete scherpe gameplay. Daarnaast draait de game op handheld in 1080p met een variabele framerate tot aan 120. Of het deze ooit haalt durf ik te betwisten, maar wat is het verdomme een vloeiende game op zo’n klein apparaatje. Ook de kleuren van de game springen er nog meer uit met de HDR ondersteuning. Al heb ik wel ondervonden dat je deze op een externe monitor of TV echt even moet afstemmen met de game. Toen ik hem voor het eerst op mijn TV aan slingerde, schrok ik namelijk wel. Met wat tweaks in de settings zag de game er adembenemend kleurrijk uit, én scherp natuurlijk!

Link deelt zijn Snapchat locatie

Wat een volledig optionele maar wel enorm leuke toevoeging is, is hoe de Nintendo Switch app samenwerkt met de game. Die de Zelda Notes plug-in, binnen de Switch app, kan je een aantal dingen in-game realiseren. Zo kan je hulp krijgen bij het vinden van verzamelobjecten en het oplossen van puzzels, evenals het efficiënt reizen door Hyrule. Met real-time synchronisatie kan je ten alle tijden, op de seconde, zien waar Link zich bevindt in Hyrule. Best knap hoe Nintendo dit realiseert als je het mij vraagt. Buiten dit kan je voorwerpen ruilen met andere spelers, je Amiibo bijhouden en gebruiken en iedere dag een daily in-game bonus krijgen, zoals tijdelijk meer Stamina.

De app gebruiken is optioneel en dient vooral als potentieel verlengde van je gameplay ervaring. Zo heb ik het zelf ook echt vanaf het eerste gebruik gezien. Tuurlijk heb je die app niet nodig, maar het maakt de game interactiever en het werkt ook gewoon allemaal vlekkeloos. Als je het mij vraagt is dit en geslaagd projectje vanuit Nintendo en ik zie dit graag in meer games terug, mits het een optionele feature blijft.

Verdict: Breath of the Wild (Switch 2 Edition)

The Legend of Zelda: Breath of the Wild was altijd al een fantastische game. Gebreken? Zeker. Bijzonder? Nog meer! Deze Nintendo Switch 2 editie laat eigenlijk zien hoe de game altijd had moeten lopen op launch. Ergens zonde, ergens tof om de evolutie te zien op deze manier. Heb je de game nog nooit gespeeld? Dan ben je zeer zeker in voor een scherp, kleurrijk en soepel avontuur. Heb jij de game wel al helemaal door gespeeld, maar krijg je door deze update weer zin om te spelen? Dan ben je in voor een re-imagining van je voorgaande ervaring met de game. Beter laat dan nooit, de perfecte Zelda ervaring is hier.

Trouwens, ik vind Breath of the Wild stiekem een leukere game dan Tears of the Kingdom. Hoe ervaar jij dit? Laat het even weten in de comments! Je kan de enhanced game nu spelen op jouw Nintendo Switch 2, moet je alleen even lappen.