Review: Wolfenstein – Youngblood

De Wolfenstein franchise gaat al een aantal jaren mee, maar heeft in zijn looptijd al een aantal grote veranderingen gezien. Positief, negatief, maar vooral gewaagd. Youngblood neemt de franchise een hoekje om en maakt ruimte voor een aantal nieuws op het gebied van nazi-gecontroleerd Europa.

Wolfenstein Youngblood is een coöp titel waarbij je in de huid kruipt van ofwel Soph, ofwel Jess, de tweelingdochters van B.J. Blazkowicz. Blazkowicz is de personage die je speelt in de voorganger van Youngblood; Wolfenstein II: The New Colossus. Het verhaal speelt zich 19 jaar later af en dit keer niet meer in Amerika, maar in Europa, Frankrijk om precies te zijn. De grote boeman is al van het leven beroofd, maar het is nu aan de tweelingzusters om verdere nazi-tirannie te stoppen in het mooie Europa. Deze gebieden zijn grotendeels nog steeds bezet.
Opvallend aan deze Wolfenstein titel is dat de layout van de verschillende maps waar je in terecht komt je misschien erg veel doen denken aan Dishonored. Dit is ook helemaal niet vreemd als je je bedenkt dat MachineGames niet de enige ontwikkelaar is van Youngblood. De game is ontwikkeld in samenwerking met Arkane Studios, bekend van de grimmige straten in Dunwall. Aangezien Dishonored altijd een titel is geweest die mij erg aan heeft gesproken, is dit een aangename verassing in deze Wolfenstein game. Helaas komt Arkane’s invloed niet helemaal tot zijn recht in deze zeer vermakelijke coöp game. We werpen een diepere blik op een alternatief nazi-verhaal.

Wat als?

Een groot uitgangspunt voor de ontwikkelaars is geweest om een scenario voor te stellen met de vraag: “Wat als?” Wat als Hitler aan de macht kwam en dit wist vol te houden tot in ieder geval na de tweede wereldoorlog? We hebben een van deze scenario’s al aanschouwd in The New Colossus waarin we in een nazi-gecontroleerde Amerika stappen. Dit maal terug naar Europa, waarin de brede en lange rode vlaggen met zwastika-kruizen de straten van Parijs kleuren.

Het duurt niet lang voordat je straten passeert die half zijn omgetoverd tot barakken of controle punten voor de nazi’s. De maps die je je doorspeelt in deze game zijn op zich heel open, verticaal en horizontaal. Het duurt even om hier aan te wennen, maar als je bekend bent met Dishonored weet je je al snel te verplaatsen in de verschillende richtingen. Een groot voordeel van deze open maps is dat je een beetje kunt spelen met de omgeving en je aanpak. Frontale confrontatie, of via een trappenhal sluipen naar het balkon om een groep nazi’s van achter te benaderen? Dit klinkt meteen al heel erg mooi in de oren van een Dishonored fan, maar Youngblood steekt hier, vooral in de eerste paar uur van het spel, een stokje voor.

 

Keine bewegung!

De stealth aanpak in deze titel, alhoewel groots aanwezig, werkt niet zoals je zou hopen. Er is een onzichtbaarheidskracht waardoor je kunt sluipen en vijanden van achter kunt vermoorden zonder gezien te worden. Deze kracht loopt in het begin erg snel af, waardoor je al redelijk dicht bij moet komen voordat je deze kunt activeren voor een stealth kill. Vervolgens zal je tijdens je sluipmoord niet onzichtbaar zijn waardoor andere vijanden in de buurt je direct kunnen zien. Indien iedereen de rug naar je toe heeft gekeerd, is dit geen probleem, maar dit komt vrijwel nooit voor. In mijn gehele speelduur van zo’n 15 uur is het me één keer gelukt om vijf vijanden te vermoorden zonder opgemerkt te worden in een redelijk smalle ruimte. Hiervoor had ik echter wel mijn stealth ability al naar level 3 moeten trekken om de tijd te rekken en op normaal tempo te bewegen tijdens het onzichtbaar zijn.
Gelukkig biedt deze titel enorm veel variatie als het aankomt op het uitmoorden van nazi’s. Vanzelfsprekend heb je keuze uit een handjevol wapens waarbij je tijdens het spelen een aantal nieuwe speeltjes zal vinden die je zowel helpen tijdens gevechten, maar ook tijdens het ontdekken van de stad en het riool daaronder. Al deze wapens kan je afzonderlijk van elkaar upgraden door middel van zilveren munten die je tijdens het spelen kunt bemachtigen. explosieven zijn een ding, maar ook werpmessen en werpbijlen zijn zeer effectief op menselijk vlees. Indien je Amerika mist uit The New Colossus heb je de mogelijkheid om op je vijanden in te beuken wat tot een flinke soepzooi kan veroorzaken.
De combat voelt vloeiend, gevarieerd en goed aan, afgezien van het stealth gedeelte.

Een ei is geen ei

Je staat er dit keer niet alleen voor. De gehele game is coöp van voor tot achter. Indien je de Deluxe Edition besluit te kopen voor €10 meer dan de standaard editie krijg je een ‘buddy pass’. Hiermee kan een andere speler meespelen zonder het spel te kopen. Zij kunnen de gehele game meespelen en behouden voortgang indien ze besluiten het spel zelf ook aan te schaffen (je speelt geen achievements of trophies vrij met een buddy pass). Met de buddy pass, kan je alleen meespelen. Je kan geen game hosten om zelf een verhaal te beginnen.
Afgezien van een aantal kleine bugs werkt de coöp erg goed in deze game. Je kunt elkaar boosten met pep-signals. Hierdoor geef je elkaar een health of shieldboost. Je kunt elkaar oprapen (reviven) en voor sommige taken heb je twee personen nodig, zoals het openen van bepaalde deuren. Indien je besluit de game in je eentje te spelen (dat kan) zal jouw zus, Soph, of Jess gespeeld worden door AI die niet heel erg snugger is. De ene keer werkt het heel goed. De andere keer staat ze wat dom voor zich uit te staren terwijl jij het zware werk verricht. Indien je de mogelijkheid hebt, speel de game samen! Vreemd genoeg ondersteund deze coöp titel geen splitscreen.

Floppy disks en cassette bandjes

De wereld in Wolfenstein – Youngblood is erg uitnodigend om op ontdekking uit te gaan. Er zijn in totaal een handjevol vrij grote maps waar binnen je verschillende missies moet uitvoeren. Buiten deze missies, of tijdens het spelen van de missies heb je alle vrijheid om op ontdekking uit te gaan. De game heeft daarbij ook een berg aan collectibles die je kunt verzamelen tijdens het spelen. Floppy disks, cassette bandjes, uvk covers, 3D brillen, leesvoer en nazi kisten met concepten. De kisten zijn een speciaal geval, want deze zijn beveiligd met een vier-cijferige code. De codes voor deze kisten zal je vinden op verschillende floppy disks. Je moet dus eerst een floppy disk vinden, deze inladen op een computer om te achterhalen wat de code is, waar je de code kunt vinden en waar de kisten liggen verborgen.

Verdict

Youngblood is een coöp titel die de korte duur van de game enorm vermakelijk maakt. Het samen afslachten van de nazi’s, zoeken naar collectibles en het verkennen van de maps is onwijs leuk om te doen. Het verhaal, een beetje cliché en niet heel interessant wordt snel vergeten door de niet-serieuze toon die de game neerzet. De personages die je speelt hebben voortdurend interacties met elkaar waarbij sommige best grappig zijn en de andere iets minder en uiteindelijk nogal repetitief worden (you’re killing it sis!). De ‘gescripte’ interacties tijdens bepaalde missies zijn daarnaast wél grappig. Het Duitse gemekker tussendoor blijft ook hilarisch. Zojuist een grote groep nazi’s geslacht waarna een omroep luid via de luidspreker: “Keine sorgen! Wir haben alles unter kontrolle!”
Kortom staat deze Wolfenstein titel garant voor een aantal uur aan chaotisch coöp plezier met een aantal wendingen die je vooral voor de adviesprijs, niet kan laten liggen.
Pluspunten

• Coöp
• Buddy pass
• Level design
• Geen volledige prijs

Minpunten

• • Stealth
  • Deuren openen met twee personen