Review: Mutant Year Zero: Road to Eden – Duckin' Cool!

Turn-based strategie spellen, iets wat als schaars kan worden gezien in deze jaargetijden. Mutant Year Zero: Road to Eden brengt dit weer terug in volle glorie en met alle uniekheid van doen. Lees er alles over in onze review!

Mutant Year Zero is zo’n game waarvan je van tevoren al verwacht dat die gedoemd is tot falen. Maar deze titel kwam als een verrassing voor me. Deze game is daadwerkelijk uniek in zowat alle opzichten. Waar je bij bijna iedere turn-based game een intro-cinematic krijgt voor je een gevecht begint, moet je bij deze game al tactisch zijn vóór het daadwerkelijke gevecht. Bekijk hier beneden even de trailer om een idee van de game te krijgen!

Tactiek bij iedere stap

Zoals al eerder aangegeven, is er geen pauzemoment voor dat een gevecht begint. Als jij een groep vijanden ziet, dan is het niet dat bedoeling dat je er face-first op afrent. Dat kan wel, maar dit zal niet goed voor je uitpakken. Zoals de aanvals-knop al zegt, is het een ‘Ambush!’. Jij kan met jouw team verschillende posities innemen voordat je de aanval begint. Eenmaal op de ambush knop geduwd, zal direct de aanval van start gaan. Zorg dus dat je gebruik maakt van je gesluip en jezelf en jouw team goed positioneert. Het voordeel is dat je vrij bent om ten alle tijden van personage te wisselen! Als jij tactisch goed denkt, dan kan je een groep vijanden uitschakelen zonder dat ze ooit door hadden dat je er was. Maar zo makkelijk is het vrijwel nooit, gezien de game erg uitdagend kan zijn. Jouw team kan al vrij snel doodgaan en het is aan jou om te zorgen dat iedereen die tijdens een ronde het loodje wilt leggen, dit natuurlijk niet doet.
Als jij een gevecht begint, dan begin je bij het personage waarmee jij jouw ambush aan bent gegaan. Je begint de game met 2 zetten per personage. Schieten of andere zware acties beëindigen direct jouw zet. Uiteindelijk krijg je meer skills waarmee je dit kan verlengen, dit zal jouw tactiek kunnen verbreden. Zo speel je aardig veel skills vrij, maar daar later meer over! De game speelt vloeiend, werkt prima met controller of met muis en toetsenbord en iedere zet telt, dus wees slim!

Alles naar de haaien

Mutant Year Zero speelt zich af in een post-apocalyptisch Scandinavië, waar eten en andere voorzieningen niet echt meer vanzelfsprekend zijn en waar je echt zal moeten zoeken naar de kleinste hulpmiddelen. Stalkers worden vanuit de Ark naar beneden gestuurd. Die Ark is één van de weinige menselijke communities. Deze worden het wild in gestuurd om eten en andere hulpmiddelen te zoeken, of ja nou, vooral om ze te stelen. Op jullie weg zullen er een hoop vijanden te pad komen. Zo zal je het opnemen tegen bandieten, ghouls, verwilderde honden en noem het maar op. Soms komt het wel eens voor dat je ergens in een hoekje wat resources vind, maar over het algemeen kom je niet zo makkelijk aan je spullen. Je begint het spel met Dux en Bormin. Direct moest ik denken aan de ‘Looney Tunes on steroids‘. Dit zijn twee van de speelbare stalkers, uiteindelijk zul je er meer vinden. Het zijn gemuteerde dieren die de Ark, net als hun maten, willen voorzien van rijkdom. Rijkdom in spullen dan natuurlijk!
Je merkt al vrij snel dat het uitbreiden van gear en skills aardig uitgebreid is. Je kan hele builds samenstellen die het best passen bij de personages en de manier waarop jij ze gebruikt. Zo begint Dux met een kruisboog en Bormin met een soort Shotgun, of Scattergun. Het duurt altijd even voordat je wapens kan upgraden, gezien resources schaars zijn. Dit geeft je echt een beetje het overlevingsgevoel en het past ook bij de grimmige sfeer van de game. Niks is voor de hand liggend, je moet zoeken naar je spul en dat is niet altijd even makkelijk.

Groot, grimmig en out of the box

De map voor Mutant Year Zero is er niet één om mee te spotten. Er zijn een tiental aantal zones om te exploreren. Wel kom je steeds hetzelfde soort gebouwen tegen. Niet qua design, maar wel qua naam. Zo kom je vaak scholen tegen, restaurants, kleine huisjes en ga zo nog maar even door. Het leukste hieraan is gewoon het rond zoeken naar scraps en eten. Op deze manier kan je ook direct iedere hoek van de game zien. Je zal vaak vijanden tegenkomen die nog veel te hoog zijn voor jouw level, die zal je moeten vermijden en hier zal je op een later moment terug moeten keren. Dit is iets wat games als Pokémon ook vaak doen om de herspeelbaarheid van bepaalde gebieden te verhogen!
De game ziet er grafisch goed uit, vooral voor een XCOM-type game. De sfeer is grimmig, er is veel mist en ook effecten als regen zien er subliem uit. De UI kan soms ietwat groot zijn en een tikkeltje in de weg zitten, maar het grafisch design van je personages maakt hier een hoop goed van. De graphics passen ook perfect bij het thema van de game en brengen in combinatie met de personages de sfeer tot een goed eind. Qua sound en dialoog zit de game op zich prima! Sommige geluiden van voetstappen of acties zijn niet geweldig goed uitgewerkt, maar de algehele kwaliteit zit op een goed niveau. Stemmen lijken in het begin heel emotieloos, maar na loop van tijd wordt dit al snel stukken beter.
 

L’verdict

Mutant Year Zero is een unieke, sfeervolle en vooral duckin’ coole game. Het is er één waarvan je niet zou verwachten dat er zo’n unieke uitkomst aan vast hangt. Het tactische wordt volledig anders aangepakt dan dat wij gewend zijn, grafisch past de game perfect bij de sfeer en gameplay op zichzelf is super. Op wat kleine minpuntjes na zou ik geen reden hebben om te wachten met het kopen van deze game, hij is de 35 Euro volledig waard!
Pluspunten

• Grimmige sfeer past bij thema
• Toffe personages
• Tactisch uitdagend
• Uniek op tien manieren

Minpunten

• UI ietwat groot
• Schieten soms een beetje lomp