In Metro Exodus neem je de rol van Artyom aan. Artyom maakt deel uit van een van de communities die ontstaan is in de metro’s van Moskou na een nucleaire fall-out. Artyom is ervan overtuigd dat de metro van Moskou niet de enige overlevenden bevat. Dit terwijl ze met niemand radio-contact kunnen krijgen. “Er moet een beter leven zijn dan dit” is zijn drijfveer. In het begin van de game blijkt Artyom gelijk te hebben en verlaten ze de Metro. Dit is het begin van het verhaal van Metro Exodus. Dit houdt dus in dat, in tegenstelling tot de vorige games, deze niet meer voornamelijk in de metro afspeelt.
De gameplay boven de grond is daardoor iets anders dan we gewend zijn. Deze is namelijk niet meer volledig lineair. In plaats daarvan speel je verschillende kleine ‘open werelden’ achter elkaar. Elk gebied heeft zijn eigen omgeving en eigenschappen. Voor elk gebied telt dat de trein waarmee je reist als een soort basis dienst doet. Binnen deze gebieden bestaan de missies vaak uit lineaire gameplay met hier en daar vooraf bepaalde gebeurtenissen. Als je bepaalde missies (en eventueel side missies) hebt voltooid, kun je door naar het volgende gebied. Deze manier van spelen is ook mooi in het verhaal verwerkt.
Net als de eerste twee delen, is Metro Exodus niet een standaard run & gun shooter. Er worden veel elementen uit andere games naadloos samengevoegd. Zoals eerder vermeld worden open werelden en lineaire gameplay goed gecombineerd. Je hebt niet veel health, maar vijanden hebben dat ook niet. Directe shoot-outs zijn meestal ook zeer onverstandig. Stealth is vaak de beste optie. Je moet luisteren naar guards voor hints. Als je ze meerdere keren probeert af te leiden, dan zullen ze zeggen dat je moet stoppen met dingen gooien en je gezicht moet laten zien. Als je bijna iedereen al uitgeschakeld hebt, dan zullen andere zich vaak overgeven. Ik maakte één keer mee dat dit zelfs als tactiek gebruikt werd om me uit te lokken.
Ook kun je gebruikt maken van verschillende tijden van de dag. ’s Nachts is het makkelijker om ergens binnen te komen en langs guards e.d. te sluipen. De keerzijde hiervan is dat er meer monsters op de loer liggen. Je moet altijd het onverwachte verwachten. Je kan alles rechtlijnig spelen, maar dan komt er minder van de wereld tot leven, en je vindt natuurlijk minder speciale items. De wereld voelt alsof het een eigen leven leidt. Als je een groepje mensen ziet, kun je erop af lopen. Als je jouw wapen weg doet, zullen sommige vriendelijk reageren. Anderen doen dit weer niet. Als je stiekem naar ze kijkt en luistert kun je er vaak uit opmaken wat verstandige opties zijn. Dit alles zorgt ervoor dat geen twee play-throughs hetzelfde zullen zijn.
De game zal je nooit bij het handje houden. Tuurlijk, je krijgt alles wel even uitgelegd. Daarna wordt je losgelaten en mag je het zelf uitzoeken. Je hebt wel een kaart waar je kruisjes of tekentjes op ziet omdat er iets te doen is. Verwacht echter geen Assassin’s Creed praktijken waarbij deze helemaal volstaat met icoontjes. Er zijn geen markers of pijlen. Er is geen lijn in je beeld die je de weg wijst. Enkel je kompas, die niet zomaar naar alles toe wijst. Bij side missies is deze bijvoorbeeld redelijk nutteloos. Ook de HUD is minimaal. De meeste informatie krijg je van de instrumenten om je pols. En alles dat Artyom doet is volledig verbonden met de wereld. Schakelaars omzetten, deuren openen, aan kleppen draaien, het voelt allemaal aan alsof het gewicht heeft.
Uiteraard zit er ook een goed survival element in. Je wapens en kogels zijn niet vanzelfsprekend. Onderhoud je ze niet, dan lopen ze vast. Je zaklamp dien je op te laden. Je gasmasker moet je afvegen en van filters voorzien. Een van de belangrijkste dingen in de game is je inventory. Alles is schaars en vaak is het de vraag of je medkits of filters maakt, of eventueel ammo. Als je het een maakt, heb je minder resources voor het andere. Als je een wapen vindt, moet je kiezen of je het omruilt met je huidige wapen, of dat je het sloopt om er onderdelen of resources vanaf te halen. Gaat er iets fout, dan voelt dat ook echt als je eigen schuld, dan had je betere keuzes moeten maken.
Als er ergens een grote pluim naartoe gaat is het wel de presentatie. Ik heb ook het geluk gehad dat ik de Xbox One X versie kon vergelijken met de PC versie met een Nvidia RTX 2080. Als we naar de Xbox One X versie kijken, dan is deze ongeveer vergelijkbaar met de PC versie op High. Uiteraard missen er een aantal features (voor de liefhebbers: bijv. tessellation, Adv. PhysX, Hairworks en uiteraard ray tracing en DLSS) maar ziet er nog steeds prachtig uit. Wil je op ‘extreme’ spelen, dat heb je een zéér flinke PC nodig. In mijn ogen is dit wel dè game om in een RTX kaart te investeren.
Vergelijking tussen het gebruik van Ray Tracing en zonder, gedaan door Candyland.
Vergis je echter niet, zelfs zonder Ray Tracing blijft Metro Exodus bijzonder mooi. Alles voelt heel natuurlijk. Het lijkt wel alsof aan alles gedacht is, zelfs Artyom’s schaduw is volledig geanimeerd.
Ook geluid is een groot pluspunt. Alles heeft de juiste ‘punch’, om het zo maar te zeggen. Wapens voelen gewichtig en elk schot telt. Voetstappen en andere omgevingsgeluiden voelen natuurlijk en genuanceerd. De geluids plaatsing is niets minder dan perfect. Nog nooit ben ik een game tegen gekomen met deze hoge kwaliteit. Dolby Atmos wordt ondersteund, maar ik heb het ‘enkel’ in 5.1 mogen meemaken. Maar zelfs zo kon ik alles perfect plaatsen. Afstanden, verhoudingen en weerkaatsingen kwamen perfect over. Waar veel de graphics vooral zullen prijzen, ben ik nog het meeste onder de indruk van het geluid. Zelfs muziek wordt heel bedachtzaam ingezet.
Zoals elke game, heeft ook deze minpunten. Helaas zijn sommige randjes wel heel erg ruw. Twee van de meest praktische punten zijn de aanvankelijke laadtijd en crashes. Start je een savegame op, dan kun je makkelijk twee á drie(!) minuten wachten voordat je speelt. Tevens heb ik zo’n zes tot acht volledige crashes meegemaakt. Ik moest de game volledig afsluiten en opnieuw opstarten. Na wat onderzoek ben ik erachter gekomen dat dit probleem zich vooral voordoet op Xbox One X en PC.
In de spelwereld zien we grafisch wel wat uitersten. Waar de effecten en omgevingen prachtig zijn, vallen sommige details tegen. Wellicht is dit de verwachting die de rest van de game schept, maar als je de hele game prachtige details ziet, en vervolgens een pot met augurken tegenkomt waar het lijkt alsof er een plaatje van augurken op is geplakt, dan vraag je je af waarom dit dan net tekort schiet. Uiteraard maakt dit de game niet slecht, maar het valt wel op. Ook zijn gezicht animaties nogal 2015. Stijf en beperkte lipbeweging. Tevens vallen de animaties en acteerprestaties van de karakters ietwat tegen. Pro-tip, zet de stemmen op Russisch, en deze ervaring is direct een stuk beter.
Het hoge detail van de boeken vergeleken met de lage textures van de kast. Leuk detail: Let ook even op de boeken waar de games op gebaseerd zijn.
Gezien het niveau van de rest van de game, wegen deze ruwe randjes wel een stuk minder zwaar dan bij veel andere games.
Metro Exodus is gewoon een van de games die je dit jaar absoluut niet mag missen. Prachtig uitgewerkte setting, geweldige sfeer, levendige wereld, geen handje vasthouden en een geweldige presentatie. Er zijn maar weinig games waarbij de puzzelstukjes zo goed in elkaar vallen. Ik weet zeker dat deze stevig in de prijzen gaat vallen bij de volgende Video Game Awards.
Opmerking voor PC gamers: Zet gewoon even die roze Valve bril af, en schaf hem aan in de Epic Games Store. Ja, het platform is verre van perfect, maar dit doet niets af aan de game.
Tagged as:
4A Deep Silver Epic Exodus Metro Metro Exodus RTX Steam
About the author
Gamer in hart en nieren sinds 1991. Het begon met een NES maar twee jaar later kwam ik in aanraking met PC. Vanaf dat moment is dit ook mijn platform of choice. De afgelopen jaren ben ik wel weer steeds vaker op de bank te vinden met een Xbox controller in mijn handen. Command & Conquer, Forza, Half Life en Metal Gear zijn mijn favoriete franchises.
Binnen de bloeiende omgeving van elektronisch entertainment is intheGame een waardevolle entiteit en een integraal onderdeel van het dynamische ecosysteem van iTGmedia. Sinds zijn oprichting heeft intheGame zich gevestigd als een toonaangevende gemeenschap binnen de wereld van gaming en elektronisch amusement, gedreven door een passie voor het delen van actueel nieuws en boeiende content.
Ben jij geïnteresseerd in het versterken van ons team?
Dan zijn we op zoek naar jou!
Please login or subscribe to continue.
No account? Register | Lost password
✖Are you sure you want to cancel your subscription? You will lose your Premium access and stored playlists.
✖
Be the first to leave a comment