29 maart 2024

Review: Ghostrunner – Cyberpunk in november

Ghostrunner

Ghostrunner is de next best thing als je Cyberpunk mist in november. De game draagt een Cyberpunk-thema met toepasselijke muziek, maar speelt als een hardcore actie-platformer.

In Ghostrunner betreed je het lichaam van.. Ja, een Ghostrunner. Nummertje zoveel om niet geheel precies te zijn. De verhaal verteller heeft het me een keer verteld, maar ik was veel te erg mijn best aan het doen om niet dood te gaan waardoor ik het verhaal niet goed heb kunnen volgen. Dit is tevens eigenlijk ook mijn grootste minpunt aan de game. En eerlijk gezegd, ook de enige.

Ghostrunner

Time to run

Je begint de game net als je te pletter bent gevallen nadat een vrouwelijke Doctor Octopus je arm eraf heeft gehakt. Je wordt wakker zonder herinneringen en wordt begroet door een AI stem in je hoofd, Architect. Hij is verantwoordelijk voor het bestaan van de Ghostrunners als beveiligingscorps, maar werd verraden door Mara, die nu het hele zaakje runt. Je wraakmissie begint hier en je eerste opdracht is om Architect te bevrijden zodat hij je kan helpen met het navigeren door de toren waarin de game zich afspeelt.

ghostrunner

Zo gezegd zo gedaan, maar nu zo werkt het niet in deze hardcore action platformer. Ghostrunner is ontzettend lastig, maar de moeilijkheidsgraad is niet zo’n probleem want de game werkt met een zeer net checkpoint systeem waarbij je na zo goed als iedere encounter een onzichtbare checkpoint haalt. Dat is maar goed ook want dood gaan is een veel voorkomend fenomeen. Gemiddeld ga ik ieder level net zo vaak dood als in het laatste level van Crash Bandicoot 4 (spreek van geluk als je deze nog niet kent). Gelukkig zorgen de vele checkpoints ervoor dat het frustratiegehalte verrassend laag blijft.

Rennen, springen, snijden

De game bestaat eigenlijk uit twee grote onderdelen. Platformen en combat. De een gaat zonder het ander, maar dat is niet de regel. Naast platform en combat secties zal je in veel gevallen beide smaakjes door elkaar moeten proeven om de uitdaging te overmeesteren. En dit is zo ontzettend tof om te doen, maar damn! Wat kan het moeilijk zijn. Het is namelijk zo dat je geen schade kunt oplopen. Als je één keer wordt geraakt, dan ben je af. Opnieuw proberen.

Ghostrunner

Gelukkig wordt het je iets makkelijker gemaakt door een tijdelijke bullettime mode die je kunt activeren als je in de lucht hangt. Hierdoor kan je in slowmotion kogels ontwijken en heb je even een hele korte adempauze om je volgende aanval klaar te zetten. Het is dan ook echt essentieel om gretig gebruik te maken van deze slowmo tijd omdat je van alle kanten wordt beschoten. En nogmaals: één kogeltje is al fataal.

Een hoger tempo

Naarmate je vordert in de game worden de uitdagingen moeilijker, je moet snel in de voeten zijn en tegelijkertijd goed opletten en binnen een flits van een seconde de juiste keuzes maken. Vijanden worden lastiger en komen met schilden of in de vorm van ninjas die je eerst moet blokkeren voordat je een tegenaanval kunt lossen. Het zit gelukkig niet helemaal tegen, want je krijgt zelf ook wat nieuwe krachten zoals een force-push. De meeste nieuwe krachten zitten daarentegen wel op een cooldown. Veel makkelijker, wordt het dus niet.

Ook betreft het platformen wordt het steeds uitdagender. In het begin doe je het met glijbanen, muren waar je langs af moet rennen en al snel krijg je een grijphaak om je jezelf door de lucht te verplaatsen. Het tempo wordt steeds hoger en de platformen waar je gebruik van dient te maken om verder te komen worden minder statisch. Platformen gaan bewegen in de lucht waardoor niet alleen je precisie goed moet zijn, maar ook je timing.

Dharma tower

Trial and Error

Ghostrunner bestaat voornamelijk uit Trial and Error. Ik heb het al een paar keer aangehaald: de game is best lastig. Maar laat je vooral niet beïnvloeden door deze moeilijkheidsgraad. De laadtijden zijn heel kort waardoor je heel snel de gefaalde sectie opnieuw kunt proberen. Het opbouwen van een zogenaamde muscle memory gebeurt daarom vrij snel waardoor je steeds verder komt, totdat je na een paar keer proberen eindelijk een bepaalde encounter weet te behalen. Het patroon blijft iedere keer nagenoeg hetzelfde.

Welk nummer was ik ook alweer?

De laatste van zijn soort, nummer 74. Het lot licht in jouw handen, waarvan net dus eentje werd afgehakt. Gelukkig heb je er een robotarm voor terug gekregen. ‘Ieder voordeel heb zijn nadeel’, want deze arm komt met een aantal kunstjes. Dit geldt ook voor de game zelf. Constante beweging en spanning waarbij je eigenlijk geen seconde stil wilt staan, maar eigenlijk moet je wel. Tenminste als je het verhaal wilt volgen. Ik zei al dat dit eigenlijk mijn enige minpunt was in de game. Al rennend en springend praat Architect tegen je en vertelt hij van alles en nog wat, maar het blijft niet zo goed hangen omdat je je aan het concentreren bent op wat er allemaal gebeurt. Wil je echt het verhaal volgen dan moet je wel even stil blijven staan en luisteren wat Architect je te vertellen heeft. Gelukkig is het verhaal niet de drager van deze game.

Ghostrunner

Verdict

Ghostrunner is het dichtst bij Cyberpunk wat je kunt krijgen in november (ja, ik weet dat de game al in oktober uit kwam). Maar de game is meer dan alleen een vet Cyberpunk thema. Het is een knap in elkaar gezette platformer met veel uitdaging waar de doorgewinterde Dark Souls enthousiast nog veel zweetdruppels aan zal verliezen.

Gespeeld op Playstation 4 Pro
  • 8/10
    Toch nog een beetje Cyberpunk - 8/10
8/10

Jordy Gerritse

Zelda fanboy. Retro Collector. Voornamelijk te vinden op het Playstation Network. Gamer sinds ik nog uit de fles dronk. Beide doe ik nog steeds, niets veranderd dus.

Bekijk alle berichten van Jordy Gerritse →