18 maart 2024

Review: Metroid Dread – Prime Time

Metroid Dread

Metroid is terug in een 2D jasje op de Nintendo Switch. Het is geen Metroid Prime 4 en ook geen Metroid Prime Trilogy HD. Het is Metroid Dread! Een vervolg op Metroid Fusion die niemand, maar dan ook helemaal niemand, zag aankomen.

Metroid Dread is al in ontwikkeling sinds tenminste 2005. Het is een direct vervolg op Metroid Fusion die in 2002 verscheen op de Nintendo Game Boy Advance! Een vervolg dat bijna 20 jaar later het leven ziet, waar in de tussentijd Metroid veel fans heeft zien komen en gaan, voornamelijk door de komst van de Metroid Prime reeks.

Het bleef enorm lang stil rondom Metroid Dread. Een van de laatste verwijzingen verscheen in een scan in Metroid Prime 3, waarin Project Dread als bijna klaar werd aangegeven. Toen Other M verscheen waren een aantal fans ervan overtuigd dat dit het uiteindelijke product is geworden uit de originele plannen van Project Dread, maar nee, zei een mede ontwikkelaar van de franchise. Metroid Dread verschijnt wellicht ooit, maar dit is ’t niet!

Metroid Prime 3
Metroid Dread verwijzing in Metroid Prime 3

Hierna bleef het lang stil rondom Dread, maar ook rondom 2D Metroid. Dat was tenminste zo tot eind 2017. In dit jaar verscheen een remake van Metroid 2 in de vorm van Samus Returns voor de 3DS. Alhoewel Metroid fans enorm enthousiast waren over de game. Was het bij lange na niet het succes die 2D Metroid nodig had. Met de release van de Nintendo Switch eerder dat jaar, was deze uitkomst ook niet heel erg onlogisch.

Toch heeft MercurySteam een positieve indruk achter gelaten met hun variant van Metroid 2, want zoals we nu weten, en hebben mogen ervaren, hebben zij de gelegenheid met open armen ontvangen, om het vijfde en afsluitende deel van de langlopende 2D Metroid verhaallijn te maken.

Metroid Fusion
Metroid Fusion (Game Boy Advance)

Hop naar ZDR

Zoals ik al aangaf verschijnt Dread bijna 20 jaar na het voorgaande deel, als we vanuit een verhaal-perspectief kijken. Dit betekent dat sommigen de draad even kwijt zijn, of simpelweg niet gevolgd hebben. Geen probleem. Het begin van Metroid Dread geeft je een kleine samenvatting van alles wat er tot op heden is gebeurd.

Het meest interessant is natuurlijk ons aanstaande avontuur op de planeet ZDR. Samus heeft er alles aan gedaan om het X parasiet overal uit te roeien, maar plotseling komt er een video binnen van een onbekende afzender met in de video, jawel een levendige X parasiet. Dit moeten we natuurlijk niet hebben, dus gaan we snel kijken wat hier aan de hand is, en of er daadwerkelijk nog ergens zo’n parasiet rondzwerft.

X parasite

Samus reist naar ZDR en ook hier gebeurt er iets waardoor de premiejager wordt gestript van bijna al haar speciale krachten. Geen zorgen, veel ga je terug vinden en je krijgt er zelfs een paar extra! In de natuurlijke Metroid fashion krijg je ze mondjesmaat en kom je eerder voor blokkades te staan waar je op dat moment nog niet de juiste kracht voor hebt. Ah, wat houden we hier toch van als Metroid fans!

Op ZDR zwerven een aantal E.M.M.I robots rond die eerder werden uitgestuurd om de parasiet op te zoeken. Uiteraard ging dit mis, want vlak nadat de robots zijn aangekomen op ZDR werd het heel erg stil. Als levend orgaan, en immuun tegen het X parasiet, is er maar één persoon die deze klus kan klaren. Samus Aran.

Samus Aran

Een valstrik!

Uiteraard klinkt het allemaal wat te voor de hand liggend. Het duurt niet lang voordat Samus er met ondersteuning van de kunstmatige intelligentie die je tegenkomt op verschillende plekken op de planeet, achter komt dat het een list is geweest. Er is geen X parasiet op ZDR. De beelden werden genept om Samus naar de planeet toe te lokken, maar waarom?

Metroid Dread Adam

Terwijl Samus diep in de planeet ZDR is opgesloten zijn de E.M.M.I robots vijandelijk geworden. Zodra Samus zich bevind in de patrouillegebieden van deze robots gaan ze haar opjagen. Eenmaal gevangen door een robot is het einde oefening voor Samus. Wie heeft het op haar gemunt en wie heeft er voor gezorgd dat de zo goed als onverwoestbare E.M.M.I robots het nu op Samus gemunt hebben? Genoeg vragen die in combinatie met de haarfijne gameplay er voor zorgen dat je meer dan genoeg uurtjes vastgenageld zit op het puntje van je stoel, want MercurySteam heeft Samus’ besturing echt geperfectioneerd in deze 2D Metroid.

Prime Time voor Samus

MercurySteam’s Samus Returns op de 3DS was een erg vermakelijke game, maar persoonlijk moest ik echt worstelen met de besturing. De Nintendo Switch had me al te erg verwend om optimaal te kunnen genieten van een nieuwe 3DS game. Toch voelde Samus Returns niet als verouderd aan, maar moest het wel degelijk dealen met de limieten van de Nintendo handheld. Ondanks dat, toch een onvergetelijk avontuur.

In Metroid Dread daarentegen lijkt het alsof MercurySteam de limieten van de Nintendo Switch heeft omarmt alsof ze precies wisten hoe elk haakje en oogje van de Switch techniek werkt om een product te leveren die je simpelweg gaat verbazen. Metroid Dread speelt ontzettend lekker en ontzettend soepel. Van schieten tot bewegen tot het gebruiken van verschillende speciale krachten. Van het gebruiken van de wereldkaart tot het uitvoeren van manoeuvres tijdens de vele spannende baasgevechten. Alles, maar dan ook alles werkt vloeiend, naadloos en is tot in de kleinste details uitgewerkt. Er is aandacht voor detail in een 2D game die ik nog nooit heb gezien. Verfijnde beweging en diepte in een 2D game die ik ook nog nooit heb gezien. Even een aantal voorbeelden!

Metroid Dread

Als Samus een klein opstapje op moet dat te hoog is voor een stap naar voren, maar te laag voor een volledige sprong, is daar een aparte animatie voor. De overgang in deze animatie is naadloos, vlekkeloos. Als Samus tegen een muur aan staat, dan houdt ze haar hand tegen de muur aan alsof ze zich schrap moet zetten, of ze zich langs de muur moet bewegen om haar pak niet langs de harde rotswand de schrapen. Als Samus een kleine opening voor haar heeft waar ze doorheen kan schieten, dan gaat ze zich niet schrap zetten met haar voeten door een soort anker te vormen zoals ze normaal doet. Nee, ze plaatst haar hand tegen de rand van de opening. En leunt naar voren om te schieten, zodat ze op een hele andere manier het gewicht verdeeld om de terugslag van haar schot op te vangen.

Alles, maar dan ook echt alles is zo gedetailleerd uitgewerkt dat het gewoon heel erg fijn voelt en speelt. Geen ongemakkelijke animaties of plotselinge verspringingen, maar alles lekker vloeiend en lekker responsief.

Metroid Dread

Jong geleerd is oud gedaan

De decennia oude formule van Metroid is eentje die vandaag de dag nog steeds wordt gebruikt. Persoonlijk ben ik een groot fan van de formule en houdt het me overal in het spel scherp. Ik probeer routes naar plekjes die ik later wil herkennen met nieuwe krachten te onthouden en ik schiet zomaar op verdachte muren (Thank you, Dark Souls). Fans van de Metroidvania franchise weten waar ik op doel, maar ook als je niet echt bekend bent met de formule, brengt Metroid Dread je heel snel op de juiste gedachte.

Het duurt namelijk niet lang voordat je al spelend in de gaten krijgt hoe de vork in zijn steel zit in Metroid Dread. Je mist krachten om bepaalde gebieden te betreden of om bepaalde obstakels uit je weg te ruimen. Je moet later terugkomen of een bepaalde puzzel oplossen. De E.M.M.I robots zorgen voor een terugkerende puzzel die steeds iets lastiger wordt, maar qua constructie niet veel veranderd.

E.M.M.I

De E.M.M.I. jaagt je alleen op in een gebied waarin de robot zijn rondjes maakt. Deze gebieden zijn duidelijk herkenbaar door een speciale toegangspoort. Je kunt de E.M.M.I alleen met een speciaal kanon slopen. De energie van zo’n kanon is leeg zodra je de E.M.M.I verslaat. Je moet zo’n E.M.M.I gebied meerdere keren doorkruisen voordat je eindelijk nieuwe energie vindt voor dit speciale kanon. Het E.M.M.I gebied is daarnaast altijd een kruispunt met verschillende deuren die onderdeel kunnen zijn van andere puzzels. Je gaat er dus vaak doorheen terwijl de robot nog leeft. Laat je niet zien, want dan begint het kat en muis spelletje waar je niet in wilt spelen.

Oeps

2D mag er zijn

Metroid Dread is verreweg de mooiste 2D game die ik heb gespeeld. Ja, ik vind deze game zelfs mooier dan de Ori titels. Niet omdat het simpelweg “mooier” is, maar omdat MercurySteam enorm haar best heeft gedaan om ZDR tot leven te wekken in Dread. Waar je bijna in alle gevallen speelt in 2D. Heb je toch het gevoel dat je in een ruimtelijke omgeving speelt. Veel cutscenes spelen zich af in 3D, waardoor je perspectief opeens veranderd en je een beter beeld krijgt bij de daadwerkelijke omgeving omdat 2D je maar een beperkt idee kan geven.

In de gevallen dat je eindelijk een E.M.M.I mag uitschakelen beschik je dus over een speciaal en zeer krachtig kanon. Tijdens deze zenuwslopende encounter moet je eerst de schild van de kern van een E.M.M.I kapot schieten. Terwijl je dit doet loopt de robot nog op je af terwijl je langzaam maar zeker het schild aan gort schiet. Tijdens dit moment verspringt de game ook in een soort 2.5D perspectief waarbij je even de omgeving een stuk beter kunt bekijken. Omdat je iets niet ziet, betekent het niet dat het er niet is. En dat laat Metroid Dread op heel veel momenten heel erg goed blijken.

Dit soort momenten komen op meer momenten voor in de game, bijvoorbeeld als je een baas verslaat en je vanuit de gameplay gladjes in een cutscene wordt overgebracht en opeens de baas en de omgeving vanuit een nieuw en breder perspectief ziet.

Metroid Dread

Verdict

Metroid Dread is veruit de beste 2D Metroid game die ik ooit heb gespeeld. En misschien zelfs de beste 2D game die ik ooit heb gespeeld. Er is zoveel oog voor detail en afwerking. Animaties lopen perfect over zonder dat ze compromissen moeten maken in de vloeiende gameplay. Samus’ uitgebreide arsenaal voelt organisch en goed. Haar pak in dit deel is werkelijk schitterend en biedt een visuele indicatie dat dit daadwerkelijk en zeker weten een vervolg is op Metroid Fusion.

Ik kan Metroid Dread eigenlijk aan iedereen aanraden. Metroid fan of niet, 2D fan of niet. Dit is echt een knap staaltje werk en zeker het proberen waard. Ik kan je alvast verklappen dat als je ook maar enigszins nieuwsgierig bent, en dat ben je, anders was je niet zover gekomen in de review, je dit gaat bevallen. En ja, Metroid Dread is ook als 2D game, zeker weten zijn prijskaartje waard. Maar eerlijk, als je een van degene bent die denkt dat 2D minder waard is dan een 3D Open World. Dan ben je nog niet eens half bewust van wat Metroid Dread te bieden heeft.

Gespeeld op Nintendo Switch
  • 9.5/10
    Prime Time! - 9.5/10
9.5/10

Jordy Gerritse

Zelda fanboy. Retro Collector. Voornamelijk te vinden op het Playstation Network. Gamer sinds ik nog uit de fles dronk. Beide doe ik nog steeds, niets veranderd dus.

Bekijk alle berichten van Jordy Gerritse →