Review: Bayonetta 3 – Multiverse of Wetness

Je weet dat je een rasechte PlatinumGames’ game te pakken hebt als je wederhelft naast je op de bank de volgende opmerking maakt: “Deze game is echt heel erg raar.” Ik kan haar geen ongelijk geven. Bayonetta 3 is ontzettend raar, maar daar zit dan ook een groot deel van de charme in. Let’s dive in! Want we hebben een hele Multiverse of Wetness om te ontdekken!

Bayonetta 3 pikt het verhaal verder op met onder andere onze favoriete Umbra Witch. Eén van de weinigen resterend, hebben we ons laten vertellen. Die vlieger gaat helaas niet op voor dit deel. Want naast de vertrouwde Jeanne zien we ditmaal ook de komst van Viola. Een echte rocker Umbra Witch met een katana. Ze heeft een andere speelstijl dan Bayonetta en dit voel en merk je tijdens het spelen, met alle soms wel ergernissen, van dien. Hier laten we het niet bij vandaag, want in het derde deel zien we de komst van de Multiverse. Dit betekent kort gezegd: Veel meer Bayonetta’s!

Persona!

En ze zijn net allemaal iets anders. Ze zien er anders uit, gebruiken andere wapens en hebben andere demonen geketend aan hun wil. Ze delen wel allemaal dezelfde karaktertrekjes. Ze zijn tenslotte allemaal Bayonetta.

Een grote en toffe toevoeging in Bayonetta 3 is het oproepen van demonen om voor jou te vechten. Tijdens het spelen ontgrendel je vanzelf nieuwe demonen tijdens het verhaal of door bepaalde bonus-levels of opdrachten uit te voeren. Deze demonen verschillen wederom ook weer in speelstijl. Het is een soort van mix and match tot je de juiste combinatie hebt gevonden die voor jou werkt. Je kunt drie demonen kiezen om on the fly mee te switchen in gevechten. Vechten met deze demonen kost je mana. Deze vult zichzelf bij over tijd. Tijdens het oproepen van een demoon kan Bayonetta zichzelf niet bewegen, dus positioneer jezelf goed en let vooral goed op je omgeving. Je kunt de demoon op ieder willekeurig moment terug laten keren waardoor je weer kunt bewegen met Bayonetta.

Naast meerdere Bayonetta’s, is er ook nog Viola. Zij speelt iets anders dan Bayonetta. Ze is een stuk sneller en gebruikt een katana als wapen. Haar demoon is niet aan te passen. Cheshire, de demoon van Viola, zit geketend aan haar katana. Ze roept deze demoon op door de katana ergens in de grond te gooien. Cheshire vecht voor zichzelf. Je hoeft hem geen commando’s te geven zoals je dat wel bij Bayonetta moet doen. Viola kan daarentegen wél bewegen tijdens het oproepen, maar ze heeft geen katana terwijl Cheshire met haar mee vecht. Zolang Cheshire aanwezig is, vecht je met je handen en voeten als Viola zijnde.

Het hele oproepen van demonen die voor je kunnen vechten voegt een hele nieuwe laag toe aan de al complexe combat van Bayonetta. Het voelt af en toe zelfs een beetje als valsspelen omdat de demonen echt flinke klappen kunnen uitdelen. De Persona-vibes stralen er ook vanaf. On the fly wisselen en dan ook nog eens zelf tussendoor gebruik maken van combo’s om je vijanden te overmeesteren. De flow van de gevechten is in Bayonetta 3 ongeëvenaard.

Wat betekent die Multiverse nog meer?

Een Multiverse betekent niet alleen dat er meerdere verschijningen zijn van Bayonetta, maar ook een andere realiteit. Dit zien we voornamelijk in de verschillende soorten locaties waar we doorheen banjeren. Elk hoofdstuk waar je een nieuw alternatief universum betreed begint met een soort hub-locatie die fungeert als portaal naar alle andere werelden. Deze hub bevind zich op het eiland van Thule. Vanuit hier reizen we naar alternatieve werelden waarin we in elke een nieuwe Bayonetta tegenkomen waarna haar wapen kunnen gebruiken in ons arsenaal.

Ieder universum heeft een unieke uitstraling. Zo beginnen we in een moderne Tokyo die wordt opgeslokt door een dodelijke mist die de stad overspoelt als een tsunami. Ieder universum wordt vernietigt door de Homunculi, een nieuw soort vijand. Noch hemel, noch hel. Dit nieuwe gevaar neemt gedaantes aan als een shapeshifter wat onder andere zorgt voor de meest gruwelijk uitziende baasgevechten. Het doel is om een Chaos Gear uit ieder universum te halen zodat we met de Umbra Witch bende de Alphaverse kunnen betreden. Hier ligt de wortel van het kwaad. Hier kunnen we de vernietiging van alle universums stoppen.

SSStylish!

Waar Bayonetta begon als een soort clone van Devil May Cry heeft de Umbra Witch ondertussen al lang bewezen een eigen identiteit te zijn. In Bayonetta 3 wordt dit opnieuw hard gemaakt. Waar de hack/slash combat grote overeenkomsten toont en het qua stijl en presentatie absoluut overeenkomsten toont is het meer dan slechts een aftreksel van. Door de levels heen liggen verschillende verzamelobjecten en zijn er meerdere bonus-uitdagingen voor meer levens, voorwerpen en ook wapens en demonen. Zo huist ieder level een kraai, kat en kikker. Ze dragen stuk voor stuk een Umbran Tear. Weet je per level alle drie de dieren te vangen? Dan opent zich een bonus-level op de kaart waar je beloningen kunt verdienen die het dubbel en dik waard zijn.

The Shadow Remains Cast

Iets wat je ongetwijfeld een paar keer te horen gaat krijgen tijdens je playthrough en iets waar je absoluut geen bonuspunten voor krijgt. Het game-over schermpje is niet zo pijnlijk door de gulle plaatsing van Checkpoints en de algemene pas van de game. Gameplay blijft de koning en Bayonetta slaagt hier deze keer driebubbel dik in. Waar de grote focus ligt op combat zijn er genoeg rust momenten om te ontdekken en wordt de hevige flow van de gevechten af en toe onderbroken met, laten we het houden op, iets anders. In pure PlatinumGames’ fashion, overigens. Ik denk dat ik dan wel genoeg heb gezegd. Ik wil het ten eerste niet helemaal verklappen en ten tweede zijn er te veel verschillende gameplay elementen om er of eentje uit te lichten, of om ze allemaal op te noemen.

Ik zou eigenlijk willen zeggen dat ik van iedere minuut heb genoten in deze game, maar dat is helaas niet helemaal waar. Waar ik ontzettend geniet van de speelstijl van Bayonetta met al haar verschillende wapens en demonen (vooral de doornlasso’s!), heb ik totaal niet kunnen genieten van Viola’s speelstijl. Het was voor bij een echte flowbreaker en ik kon er maar niet aan wennen. Ik vond het spelen met Viola gewoon echt niet leuk. Ze had niets wat me trok, zelfs het karakter komt nauwelijks in de buurt van Bayonetta. Er is niks speciaals aan Viola en ik had gehoopt dat ze een optioneel was, of als support personage mee door het verhaal liep.

Verdict

Ik heb me kostelijk vermaakt met Bayonetta 3. Het is een PlatinumGames’ pareltje en misschien wel de beste in de reeks. Het is een game waarin alle ‘vreemde’ trekjes van de ontwikkelaar op precies de juiste manier bij elkaar komen voor een schitterende game die straalt in stijl en spettert in gameplay. De combat steelt de show en het voelt werkelijk fantastisch. Soms wat veel, maar als het eenmaal klikt, dan klikt het goed. Als het niet aan Viola had gelegen, had de game van mij misschien wel een dikke 10 gekregen.

Bayonetta 3 is nu exclusief verkrijgbaar voor Nintendo Switch.