Review: Atlas Fallen

Deck13 slaat een ietwat andere weg in met hun nieuwe IP onder de naam: Atlas Fallen. Deze action RPG is niet zoals The Surge en focust daarmee meer op actie en flashy combat, dan op soulslike elementen. Is deze nieuwe game het waard om in te duiken? Laten we daar samen achter komen.

Atlas Fallen is een action RPG in een (semi) open wereld. De game is middels al een tijdje te spelen, maar we willen jullie toch even meenemen in onze mening erover! Deze game komt van de makes van The Surge, maar is een transitie voor de ontwikkelaar, waar we van een Soulslike ervaring, naar een full-on actie game gaan.

Thelos, de god van de zon, is in oorlog geraakt met een geheimzinnige orde, genaamd de Knights of Bastangaar. Atlas is hierdoor veranderd in een soort ‘verlaten’ woestijn. Echt verlaten is het uiteraard niet, want deze wereld zit vol mysterieuze monsters.  Jouw personage zonder naam vindt een handschoen met speciale krachten. Jij als slaaf van Thelos, merkt dat deze handschoen misschien wel de sleutel kan zijn om Thelos te stoppen. Zoals je eigenlijk al leest, is het verhaal niet per direct de grootste pilaar van Atlas Fallen. Sterker nog, het is een enorm generiek verhaal met ook niet al te beste voice-acting.

Niet alleen maar zand

Maar, dat is dan ook niet de core van deze game. Atlas Fallen moet het hebben van vloeiende combat en naadloze action gameplay. En in dat opzicht, doet de game het prima. Om te beginnen met de woestijn die Atlas heet.

Deck13 is erin geslaagd om een mooie wereld neer te zetten, vooral als je het hebt over de setting. De wereld oogt mysterieus en soms zelfs een beetje eenzaam. Maar, hoe de ontwikkelaars de woestijn om hebben getoverd tot een geloofwaardig landschap gevuld met plekken waar je echt naartoe wilt, wanneer je ze in de verte ziet, is een geslaagd element!

Wanneer je de handschoen uit het verhaal bemachtigd, gaat er ook qua movement een hele wereld voor je open. Je krijgt namelijk de kracht om zand te manipuleren en daarmee kan je ook zandsurfen. Dit is een feature die me erg liet denken aan Forspoken, alleen vind ik dat Deck13 het net wat beter aan heeft gepakt. Wel zijn er soms stukjes steen of iets, die eigenlijk niet eens opvallen, maar waar je nog wel eens in kan blijven hangen. Beetje vervelend, maar dit kwam bij mij niet al te vaak voor.

Darkatlas Fallensiders

Een bepaalde itch die ik zoek in action/ RPG games, is diezelfde die ik vroeger kreeg door games als Darksiders of Kingdom of Amalur. Gewoon lekkere combat, waar het bijna therapeutisch is om alles met de grond gelijk te meppen. Deck13 slaagt hier in bepaalde maten enorm goed in!

je hebt uiteraard gewoon de standaard opties in gevechten zoals parryen, ontwijken en aanvallen. Je gebruikt meerdere wapens in een vloeiende afwisseling en maakt met al die elementen vette choreografieën en combo’s. En alhoewel de combat in het begin best raar aan kan voelen, loopt dit al snel uit tot een vermakelijke bedoeling. Wraiths, de vijanden, spawnen willekeurig in, wat zorgt dat encounters altijd anders beginnen en eindigen. Dit gaf een fijne afwisseling.

Daarnaast bouw je jouw personage (en handschoen) uit tot een regelrechte killing machine. Hoe meer je speelt en hoe meer je vrij speelt, hoe sterker en mobieler je wordt. maak ook goed gebruik van je momentum meter, hoe voller die is, hoe meer schade je aan kan richten!

Ik ben best onder de indruk van de combat en movement, echter is het ook niet echt iets nieuws. Daarnaast zijn de combo’s zo simpel om te maken, dat de voldoening na een aantal uurtjes wel weg gaat. Ook is de enemy variety vrij karig, waardoor je encounters al best snel oud worden, vooral op gebied van mechanics en dynamiek. Van een ontwikkelaar die Soulslike games maakt, had ik hier wel iets meer van gehoopt.

Next-gen?

Atlas Fallen is een next-gen game. Dan zou je verwachten dat de game gebruik maakt van de kracht van bijvoorbeeld de Dualsense controller. Echter was dit niet het geval. Sterker nog; er was zelden tot nooit rumble aanwezig. Dit vind ik persoonlijk echt een gemiste kans. Daarnaast is Atlas Fallen een mooie game, maar kan het soms ook erg inconsistent ogen, waardoor het echt voelt als een PS4 launch titel.

Verdict

Atlast Fallen is geen slechte game, maar het doet ook niks nieuws of écht goed. Het is een game die je maar net goed moet liggen en waar je tevreden moet kunnen zijn met een vrij minimale ervaring zonder al te veel poes pas. Het vrij bewegen door de woestijn is wel iets dat in de categorie webslingeren in Spider-Man valt, wanneer je niet belemmerd wordt door kleine irritaties. De combat is lekker vloeiend en werkt goed, maar daarmee ook erg simpel. Al met al is deze IP zeker niet slecht, maar blinkt het nergens echt in uit.