Review: Mugen Souls Z

Onlangs verscheen er een heruitgave van een paar jaar oude Japanse RPG. Mugen Souls Z verscheen zo’n 10 jaar geleden alweer. Tussendoor verscheen de titel ook op PC, maar vandaag de dag speel je ‘m ook op de Nintendo Switch. Die versie hebben wij even voor je getest.

Mugen Souls Z is een unieke JRPG waarin we de rol aannemen van godinnen die over het universum willen heersen. Enkele struikelblokken op dit vlak is dat ze ten eerste niet echt goed weten waar ze mee bezig zijn en ten tweede er iets te schattig uit zien voor veroveraars. Grote ambities dus, maar dit is dan ook je typisch anime-achtig verhaal dat eigenlijk nergens over gaat. De reis van de veroveraars gaat gepaard met uitdagingen in verschillende vormen, waaronder schuim dat de benen van de personages bedekt in de letterlijke badder-minigame. Welkom bij de ‘Wrong side of JRPG’.

Als je van lezen houdt

Mugen Souls Z zet het verhaal op plek 1. Het overgrote deel van de game ben je dan ook vooral een verhaal aan het volgen die in vorm van dialoog aan je verteld wordt. Voortdurend zit je met meerdere personages in en uit je party in dialoog en worden er allerlei onderwerpen aangesneden. Van serieuze onderwerpen zoals strategieën tot flirten, grappen, uitdagen en zo nu en dan een gemene opmerking. Het is bijna alsof je een visual novel aan het spelen bent, al wordt dit leesboekje af en toe onderbroken door combat, shoppen, badderen en rondrennen.

Het lezen en vertellen houdt daarbij toch wel de grote overhand. Gelukkig is een groot gedeelte van de game voorzien van voice-acting. Deze voice-acting is ook best wel goed en past heel goed bij de stijl van de game. Het is een typische anime voice-acting stijl met schattige toontjes en speelse bijnamen voor personages. Ondanks dit feit zit je soms toch wel een dik kwartier, als niet langer, aan een stuk door te luisteren of te lezen. Dat met visueel weinig interactie. Een tekstblok met een 2D personage die minimale veranderingen toont is waar je het vaak mee moet doen. Af en toe wordt de achtergrond gewisseld of zie je een ander personage in beeld. Er zitten nagenoeg geen filmpjes in het spel, maar alles wordt verteld middels deze tekstblokken waarbij, wederom, een groot gedeelte wel voorzien is van voice-acting en audio.

Actie?

Zo nu en dan een gevecht tussen het lezen door moet je aandacht er bij doen houden en dat lukt aardig. Waar de game het vooral niet van zijn grafische charmes moet hebben, wilt Mugen Souls je wakker houden door je een taai gevecht voor te schotelen. Ieder gevecht kan dodelijke gevolgen hebben. Ook moet je best wel wat gaan ‘grinden’ om het ver te schoppen, wil je niet valsspelen.

Ieder gevecht is Turn Based en in ieder gevecht heb je werkelijk een zee aan opties om het aan te gaan. Het begint eenvoudig met iedereen die om de beurt mag aanvallen. Voorafgaand aan zo’n aanval mag je je verplaatsen over het veld. Op het veld bevinden zich enkele kristallen. Als je binnen bereik van zo’n kristal staat krijg je een bonus, of een negatief effect. Dit is ieder gevecht anders en lijkt een beetje willekeurig te zijn, in ieder geval voor de gevechten die niet per se sleutelmomenten vormen in het verhaal. De bonussen kunnen sterk variëren waardoor je extra veel schade toe kan doen, meer kans hebt om te raken, of zeker bent van een beloning als je een vijand in bereik van zo’n kristal verslaat. Naast je bereik van het kristal maakt je positie ten opzichten van je vijand ook een verschil. Aanvallen in de rug doen altijd meer schade bijvoorbeeld.

Indien je het gevecht niet rechtstreeks aan wilt gaan, is er een optie om vijanden te charmeren middels verschillende minigames. Hierdoor kan je ze overhalen niet te vechten, meer beloningen krijgen, of juist nog bozer maken. Het duurt even voordat je dit systeem volledig kunt exploiteren, maar het kan op bepaalde momenten het verschil uitmaken tussen leven en dood. De gevechten op zich kunnen namelijk best wel lastig zijn.

Deze heruitgave komt met additionele content in de vorm van enorm sterke end-game uitrusting, meer geld dan je kunt opmaken en veel meer. Het moge duidelijk zijn dat Mugen Souls Z zichzelf niet te serieus neemt en dat de powercreep en het stoomwalsen van content ook een hele legitieme optie is. Vooral als je enkel geïnteresseerd bent in het vreemde verhaal!

met een hoofdletter J in JRPG

De game ziet er uit als een typische 2000s JRPG qua uitstraling, maar ook qua feeling. Op elke manier is het een typisch Japanse titel inclusief de vele tutorial schermen. De game steekt zelfs de draak er mee door de tutorial schermen ‘overwhelming’ te noemen. En dat zijn ze vaak ook. Als je gameplay systeem 1 een beetje begint te begrijpen komt er weer een heel ander soort konijn uit de hoge hoed waar je helemaal niets van begrijpt.

Qua uitstraling zijn er verschillende soorten outfits in de game voor je personage die stuk voor stuk zijn gebaseerd op outfits uit de Japanse anime cultuur. Het harnas waarmee je begint is niets meer dan een onderbroek bijvoorbeeld. Al heb je daar wel kleding over aan. Maar goed, het vreemdste is nog wel de badder minigame, waarin je schaars geklede meisjes kunt inzepen en afspoelen. Deze minigame beloont je verder met bonussen voor de aankomende gevechten. De bonussen zijn niet mis, dus ja.. Als je nog niet genoeg redenen had om de badder minigame in te duiken, dan bij deze.

Verdict

Mugen Souls Z neemt zichzelf niet te serieus en ik raad jou aan om dat ook niet te doen. Het doet een hoop dingen door elkaar, iets dat echt typisch Japans is, of wat ik heel vaak zie terugkeren in dit soort games. Het blinkt daarbij ook niet ergens heel erg in uit, maar moet je vooral geboeid houden door het verhaal dat verteld wordt. Het verhaal is op momenten lastig te volgen of helemaal niet zo interessant, maar de dynamiek tussen de personages is wat je vooral bijblijft en er doorheen sleept. Een prima game om met een heerlijk rustig tempo zo nu en dan er bij te pakken, maar dan moet je wel fan zijn van al die vreemde Japanse quirks.