Review: Prince of Persia – The Lost Crown

Mijn liefde voor de Metroidvania genre begint steeds meer te groeien. En dat is maar goed ook, want zonder de groeiende liefde voor deze genre, had ik de nieuwe Prince of Persia nooit een eerlijke kans gegeven. Doodzonde, want deze comeback van Ubisoft’s oude franchise is zo ontzettend goed.

Prince of Persia: The Lost Crown is de gloednieuwe Prince of Persia titel van Ubisoft. Een franchise terug van weggeweest. Dit keer met een thema die minder gegrond is en meer duikt op de mythische en fantasierijke setting die de franchise kan nuttigen. En dat doet ‘ie goed. De terugkeer van de franchise brengt ons direct naar de roots van de franchise. Een 2D perspectief met een gameplay stijl die het beste te vergelijken is met Metroid en Castlevania. De game is ontwikkeld door Ubisoft Montpellier, een Ubisoft studio die we de afgelopen jaren niet veel hebben gezien, maar wel de studio achter onder andere de Rayman franchise en dus ook Rayman Legends en Rayman Origins. Kortom, misschien wel Dé studio waar Ubisoft haar naam aan te danken heeft. Wat ik daar eigenlijk mee wilde zeggen is dat je dan ook wel weet dat het goed moet komen met een 2D game en dat doet het ook. Laten we een kijkje nemen naar het verhaal van Sargon!

The Lost Crown

Deze Prince of Persia titel neemt haar subtitel erg letterlijk. We klimmen in de huid van Sargon, één van de Immortals. Na het succesvol afkaatsen van een aanval op de stad keren we terug naar het paleis om geëerd te worden, maar niet voor lange duur. Kort na de ceremonie wordt de prins ontvoerd (ja, we spelen in dit deel dus geen prins). Het duurt niet lang voordat we ontdekken dat degene achter de ontvoering één van onze eigen Immortals is. De schuldige vlucht met de prins naar de Qaf gebergte, een oude plek waar ruïnes van de oude samenleving standhoudt.

Uiteraard gaan we er achteraan om de prins te redden. Bij aankomst merken we al dat er meer speelt en dat de doden tot leven kunnen komen. De Qaf gebergte zitten vol met geheimen die we gedurende onze playthrough gaan ontdekken. Deze geheimen vertellen ons alles over de prins, de Immortals en de oude samenleving. We zien verschillende wendingen in het verhaal die leiden tot de meest geweldige baasgevechten in de genre en we ontdekken verschillende soorten landschappen die geen moment zullen vervelen. Je vaardigheden worden getest op gebied van combat, maar ook je behendigheid door middel van vereiste en optionele platform secties en een paar handen vol met puzzels. The Lost Crown heeft zo veel te bieden dat ik voortdurend verbaasd werd door de scope en de duur van de game.

Sargon

We spelen één van de Immortals, maar in tegenstelling tot de rest van de helden, zijn wij niet onsterfelijk. We zijn gemaakt van vlees en bloed en net zo vatbaar voor de dood als alle vijanden die we tegen het lijf lopen. Gelukkig zijn we uitgerust met een breed scala aan aanvallen en trucjes om het ons zo aangenaam mogelijk te maken. In traditionele Metroidvania fashion beginnen we met een gelimiteerde set aan mogelijkheden, maar breiden deze zich vrij vlot uit, waardoor we na een dozijn uurtjes bijna alle power-ups hebben die we kunnen gebruiken in combat, puzzels en platformsecties om zo de hele map met al haar geheimen te verkennen.

Sargon maakt gebruik van twee kromzwaarden die een verrassend brede move-pool heeft die bestaat uit aanvallen in alle richtingen en aanvallen die we kunnen gebruiken tijdens het springen en dodgen. We kunnen aanvallen weerkaatsen en we hebben een pijl en boog en chakram die niet alleen in combat verrekte handig is.

De feature die onze gameplay het meest beïnvloed is de ketting van Sargon. Deze ketting heeft verschillende hangertjes die we spelenderwijs kunnen uitbreiden door uitdagingen te voltooien of verstopte kisten te vinden en te openen. Deze hangertjes kunnen we vervolgens benutten door Charms die we op een gelijke wijze kunnen vinden. Enkelen zijn ook te koop met in-game currency die we krijgen door simpelweg tegenstanders te vermoorden en kristallen kapot te slaan. Deze charms voegen verschillende bonussen toe, waaronder vuurpijlen, extra levens, meer schade in de lucht, levens terug krijgen door aanvallen af te kaatsen en ga zo maar door. Er zijn tientallen Charms te vinden en we kunnen ze alleen bij een opslagpunt wisselen. Je kunt er maar een paar tegelijk aan, dus de keuze in Charms bepaalt deels je speelstijl.

Naast Charms heeft Sargon ook speciale aanvallen die je moet opladen door rake klappen uit te delen of aanvallen af te ketsen. Deze speciale aanvallen komen voor een groot deel van de game in 2 niveau’s, maar tegen het einde van het verhaal ontgrendel je ontzettend krachtige aanvallen waar drie balkjes voor moet opladen. Ook in de keuze tussen deze speciale aanvallen bepaal je voor een klein gedeelte wat je speelstijl is.

Mount Qaf

Mount Qaf is een enorm groot gebied met verschillende biomen die je gaat verkennen in je playthrough. Ieder bioom heeft een uniek thema, uiterlijk en eigen soorten vijanden. Ieder gebied heeft zijn eigen unieke uitdagingen en platform secties met unieke obstakels. Van pilaren die uit te muur knallen tot spijkerbalken die heen en weer bewegen. Elk gebied heeft ook haar eigen verzamelobjecten en sidequests die je kunt voltooien op je eigen tempo. Stuk voor stuk onderdelen die de wereld ontzettend veel verreiken. Er is werkelijk op elke hoek van de map wel iets te vinden over het verhaal en iedere NPC is volledig verzien van een stemacteur voor totale immersie gedurende de hele zitting.

De wereld is ontzettend groot in The Lost Crown dat je af en toe nog wel eens de weg kwijt raakt. Gelukkig is er een robuust map-systeem en innoveert Ubisoft op de Metroidvania genre met een systeem die je een screenshot op de map laat plaatsen die altijd in kunt zien. Zo zie je precies “wat er ook alweer daar was” en waarom je daar op dat moment niet verder kon gaan. Dit heeft mij zoveel “reisjes terug” bespaard dat deze feature nu niet weg te denken is uit de genre. Verder biedt de game je verschillende manieren om sneller ter plaatsen te komen door fast-travel punten en afkortingen die kunt maken door power-ups of doorgangen open te maken of open te breken.

Deze Metroidvania van Ubisoft is voor iedereen speelbaar. Dankzij een groot aanbod aan accessibility options speel je de game met moeilijk of makkelijke voorinstellingen en heb je de mogelijkheid om afzonderlijk dingen aan te passen. Ook zijn er verschillende opties om het spel makkelijker te maken zoals een “guided” mode die alle objectives op de kaart toont zodat je niet hoeft te zoeken. Verder kan je platform stukjes overslaan als je het te lastig vindt. Deze Metroidvania is voor nieuwkomers binnen de genre, maar ook voor de veteranen.

Verdict

Prince of Persia: The Lost Crown is een heel erg goede en vermakelijke Metroidvania van ongeveer 20 tot 25 uurtjes. Het is nog vroeg in het jaar, maar dit zou zomaar eens een Game of the Year kansmaker kunnen zijn. Deze terugkeer van de franchise is het resultaat van Ubisoft die haar strategie heeft herzien en even is verdwenen van de radar om terug naar de tekentafel te gaan. Ubisoft keert daarmee terug en rekent af met standaard open-wereld formule en geeft ons een unieke, handgemaakte en pure ervaring zonder kopieer-plakwerk. Een echte vanouds Ubisoft game die door mij wordt erkend als een “tijdloze klassieker” en plaats mag nemen naast Rayman en Splinter Cell. Speel deze game, want hij is echt ontzettend goed.