Review: Ender Magnolia – Bloom in the Mist

Er zijn weinig sequels die net zo goed sequelen als Ender Magnolia: Bloom in the Mist. Dit is hét vervolg op de ontzettend stijlvolle Ender Lilies, de Indie Metroidvania die in 2021 op de markt verscheen. Binary Haze wist bliksem in een potje te vangen en dat is ze wonderbaarlijk weer gelukt, maar als je ziet wat voor game ze hebben neergezet, kan het ook niet anders dan dat dit potje een ontzettende goede bliksemvanger is.

Ender Magnolia is een direct vervolg op Ender Lilies: Quietus of the Knight, uit 2021. Het tweede deel, speelt zich tientallen jaren later af, in de toekomst, maar wel in precies dezelfde wereld. Indien je het voorgaande deel al gespeeld heb, raak je snel gewend met de speelstijl en ga je alle verbanden zien tussen het eerste en het tweede deel. Als je Ender Lilies nog niet hebt gespeeld, kan je ook net zo goed genieten van het tweede deel, omdat het op zich een losstaand verhaal is. We kunnen Ender Lilies wel echt aanraden, dus speel die gewoon lekker eerst en kom daarna terug voor deel 2. Of ben lekker koppig en doe het niet.

Bloom in the Mist

Ender Magnolia zet het personage Lilac in de schijnwerpers, zij is een Attuner en een Attuner is iemand met een speciale kracht die corrupted Homunculi kan genezen. Een Homunculi is een ras van artificiële mensachtigen. Deze zijn door het koninkrijk gemaakt om de Land of Fumes te overheersen, gezien deze plek beschikt over mystieke krachten. Het gaat echter mis als de Homunculi tijdens een bepaalde missie in aanraking komen met giftige wolken die er voor zorgen dat de Homunculi, maar ook mensen krankzinnig worden en veranderen in wilde beesten. Lilac komt al heel snel de Homunculi Nola tegen, die ons voor de rest van de game helpt terwijl we onze missie volbrengen en het lot en de geheimen van het koninkrijk ontdekken, maar ook beïnvloeden.

Net als Lily uit Ender Lilies, vecht Lilac niet zelf in Ender Magnolia. We gebruiken dit keer geen Knights, maar juist de Homunculi om voor ons te vechten. We beginnen met Nola, die in het begin beschikt over een zwaard met enkele snelle bewegingen. Later krijgt zij ook de mogelijkheid om een bijl of een zeis te gebruiken. De bijl is het zwaarst, terwijl de zeis een beetje tussen de bijl en het zwaard inzit. Al spelend ontgrendelen we steeds meer Homunculi die we toe kunnen voegen aan ons arsenaal. Sommigen krijgen we via bossfights en andere via questlines of geheimen in de wereld. Iedere Homunculi heeft 3 soorten aanvallen en we kunnen in totaal 4 verschillende Homunculi tegelijk toevoegen aan ons arsenaal met ieder één aanval. We kunnen deze vrij uitwisselen bij een Respite (rustpunt) en ook upgraden indien we de juiste vereiste voorwerpen daarvoor hebben.

Naast verschillende aanvallen voor zowel korte afstanden en wat langere afstanden, zijn er Homunculi die zelfstandig kunnen aanvallen als je deze oproept. Dit zorgt er voor dat je verschillende speelstijlen kunt creëren door verschillende aanvallen van verschillende Homunculi te combineren tot je een combinatie hebt die helemaal past bij jouw speelstijl.

Je build wordt vervolgens onderstreept door verschillende voorwerpen die je kunt dragen zoals een ring, Talisman en een beschermend schild die verschillende effecten kan hebben.

Metroidvania

Ender Magnolia is een Metroidvania en dat betekent dat de speelwereld zich langzaam steeds meer voor je opent. Aan de hand van verschillende voorwerpen en krachten kan je steeds iets meer van de wereld verkennen en heb je een handige wereldkaart die je precies laat zien of je een bepaald gebied helemaal goed hebt uitgekamd. Het komt geregeld voor dat je in een gebied nog niet alles kunt doen omdat je bepaalde krachten mist om doorgangen te openen. Je moet hier dus later voor terug komen zodat je extra dingen kunt vrijspelen of simpelweg hele nieuwe paden en locaties kunt betreden. Dit doet Ender Magnolia echt ontzettend goed en als een van de beste. De wereld verkennen met al haar geheimen is een waar genot en het gevoel van vreugde als je eindelijk een bepaalde kracht krijgt waarmee je terug kan gaan naar vroegere locaties om deze verder te verkennen is bijna niet te beschrijven.

Er zit dan ook geen enkel saai moment in deze game. Het tempo is ontzettend goed en iedere, maar dan ook echt iedere locatie die je bezoekt is interessant. Er zijn een hele boel verschillende locaties in deze game en iedere locatie heeft een uniek thema met unieke looks, vijanden en soundtracks. Elke soundtrack klinkt ook echt fantastisch in Ender Magnolia. Het is één van de meest plezierige titels voor je oren en je ogen waar de stijl en charme echt vanaf druipt. Luister bijvoorbeeld maar eens naar deze soundtrack:

Ender Magnolia doet het Metroidvania genre dus een echte eer aan met elementen die op de beste manier mogelijk worden ingezet in een schitterende wereld. Maar ook iedereen weet dat de Metroidvania genre bekend staat voor de vele uitdagingen op gebied van combat, platformen en vaak een combinatie van die twee. Deze uitdaging biedt Ender Magnolia natuurlijk ook, maar nieuw in dit deel is een volledig aan te passen systeem om je eigen gewenste speelniveau te creëren. Er zijn presets voor Easy, Medium en Hard, maar door middel van sliders per onderwerp kan je deze zelf nog helemaal fijnstellen. Zo pas je bijvoorbeeld de maximale levens van vijanden aan, hoe frequent ze aanvallen en hoeveel schade ze jou kunnen aanbrengen. Dit maakt Ender Magnolia dus de perfecte Metroidvania voor zowel veteranen, maar vooral ook nieuwkomers.

Een kloppend plaatje

Van de tekenstijl, die mij erg doet denken aan Vanillaware, de prachtige soundtrack, aangrijpend verhaal tot aan de gameplay. Alles lijkt te kloppen in deze game en dat smelt allemaal ook nog eens samen tot één mooi geheel dat gewoon klopt. Er is niet dat wringt of stoot en ook op het gebied van performance is er niets aan te merken op deze titel. In de vier dagen dat ik deze game heb geademd ben ik geen enkele bug of glitch tegen gekomen en heb ik me constant verloren in deze betoverende wereld. Nu is Ender Magnolia natuurlijk voor een hele lange periode speelbaar geweest in Early Access, waardoor jouw ervaring met deze game in een vroeger stadium kan afwijken. Maar nu de game dus volledig uit is, is dit echt een voorbeeld voor alle Metroidvania titels die nog uit moeten komen.

Verdict

Ik zei het eigenlijk al, maar Ender Magnolia: Bloom in the Mist is gewoon een totaalplaatje dat klopt. Van de looks tot de feels. Deze game doet eigenlijk alles ontzettend goed waardoor je echt heel gemoedelijk en met veel plezier en nieuwsgierigheid door het spel heen speelt. Van de basis tot de meer optionele features zoals een interactieve wereldkaart die je voortgang bijhoudt. Alles klopt en zorgt voor een vermakelijke playthrough die voor iedereen is gemaakt: Casual spelers, Metroidvania veteranen, Verzamelaars en Achievement Hunters. Dit is een zeldzaam geval waarin de ontwikkelaars iedereen willen plezieren en daar bij geen enkele groep te kort aan doet.