Review: DOOM: The Dark Ages

DOOM: The Dark Ages is de derde game sinds de reboot van de series en zeker de beste.

Waar moeten we beginnen bij DOOM: The Dark Ages.. bij de draken, het schild of de one-man army die de Doom Slayer speelt in deze serie. Als derde game in de “nieuwe” DOOM tijdlijn speelt deze zich af in The Dark Ages. Hierbij gaan we terug in de tijd en maken we kennis met een interessante verhaallijn maar ook zeer interessante wapens, demonen en omgeving.

De vorige games hebben we de Doom Slayer leren kennen als super soldier, maar verandert in deze game tot een echte one-man army. Het ene moment gebruik je je wapens, het andere moment scheer je door de lucht op je eigen draak en plotseling vernietig je alles en iedereen in je mega mecha-suit. Het kan niet gekker in DOOM: The Dark Ages.

Bethesda en id Software hebben echt alles eraan gedaan om deze nieuwe DOOM titel te laten uitblinken dan de vorige twee titels. In de serie hebben we nog niet zoveel variatie gezien op het gebied van missies, combat, thema in de levels en algemene level design.

Waar DOOM: The Dark Ages het echt heel goed in doet is dat vrijwel alle levels differentiëren van elkaar en er een echte stevige storyline aanwezig. Elke nieuwe missie heeft ook een uitgebreide cutscene, die real-time gerendered is, wat je meer informatie geeft over de plot van het verhaal. Tevens kun je je voorbereiden op de setting van het level, zo sta je de ene keer in kerk te maaien en de andere keer vlieg je op een draak over een zwevende stad.

Ook het level design is wederom goed gedaan en secrets zijn ook wederom goed verstopt (stiekem kun je toch een hint vinden op je Snapmap in je Dossier als je het echt niet meer weet). Elk hoofdstuk, waarin je met je boots op de grond staat, heeft een goed open gebied om te verkennen. Per level ben ikzelf ruim 45 minuten bezig geweest om alles te verkennen en natuurlijk vrij te spelen. Mocht je een level spelen waarin je in een ander perspectief speelt, zoals op een draak, dan kun je iets meer liniariteit verwachten. Houd je ogen wel goed open want de secrets die er zijn verstopt, zijn GOED verstopt. Zo heb ik meerdere malen één level opnieuw moeten doen omdat ik simpelweg iets over het hoofd had gezien, so keep your eyes peeled!

Kettingzaag ingeruild

Rip & Tear, de Doom Slayer.. maar ik mis toch nog iets? Klopt; de kettingzaag zoals we hem kennen zit er in deze game niet in, máár wel een schild met kettingzaag functie! Zoals je misschien al uit verschillende trailers hebt gezien is het schild dé key item in deze game. Met dit ding doe je vrijwel alles wat met combat te maken heeft, maar ook erbuiten.

Buiten combat gebruik je het schild om door de levels heen te komen. In DOOM: The Dark Ages is de Doom Slayer niet meer zó behendigd als in Eternal, dus veel plekken worden al moeilijker te bereiken. Snijd door ijzeren kettingen heen, breek muren open, open deuren en gebruik zelfs je schild om op out-of-reach plekken te springen.

Ben je druk bezig met het onheil terug de hel in te meppen, maak dan gebruik van de nieuwe mogelijkheden in combat dat het schild je geeft. Werp het als een dodelijke frisbee om snel waves te clearen, shieldcharge een vijand voor de snelle melee kill, gooi het richting een grotere enemy om hem te stunlocken of gebruik hem zelfs om combo’s mee te doen met specifieke wapens.

Gepaard met een schild gaan natuurlijk melee weapons, maar liefst drie verschillende keuzes die ieder hun eigen upgrade tree hebben. Ook hebben ze hun eigen karakteristieken, zo zijn je vuisten sneller voor combo’s maar doet een flail (strijdvlegel) meer schade tegen vijanden.

Voel de authoriteit

id Software heeft met DOOM: The Dark Ages wel echt de spijker op de kop geslagen als we kijken naar het motto “stand and fight”. In menig andere shooter game voel je je al snel outnumbered in een grote horde aan vijanden, maar niet in deze game. Elke grote wave bracht een glimlach op mijn gezicht omdat ik wist wat ging komen; talloze minuten aan plezier in de vorm van epische combat, een stevig arsenaal aan wapens gepaard met een lekkere metal soundtrack met als toefje op de taart liters bloed.

Iedere missie toverde een lach op mijn gezicht en een hunkering naar meer, waardoor ik niet was weg te slaan van de game en verschillende levels talloze keren opnieuw heb gespeeld om allerlei verschillende combo’s te proberen van wapens. Elke kogel, patroon of shell dat je schiet, geeft je een kriebel in je buik omdat je visueel kan zien dat het schade doet, en dat is gewoon mega vet.

Het wapen systeem is tevens aangepakt en gepolijst, maar kun je mid-combat met één knop veranderen van “class weapon”. Het lijkt een beetje op de weapon mods uit eerdere games maar beter, bijvoorbeeld: De shotguns (combat shotgun en super shotgun) zijn nu ingedeeld in één slot in plaats van twee aparte sloten. Omdat er wat wapens zijn weggesneden missen we een aantal wapens zoals de Ballista, maar hebben we wel vervangende wapens terug gekregen zoals de Pulverizer.

Ook is een leuk detail dat je het gewicht van de Doom Slayer kan gebruiken in combat. Zo kun je bijvoorbeeld een grote radius aan basic enemies, oftewel “fodder”, direct vernietigen door van een hoger gebied of platform te springen en naast hen te landen. Tegen grotere vijanden werkt dit uiteraard niet en zul je door het nieuwe parry systeem hen moeten verslaan.

Rode aanvallen doen pijn en kun je alleen blocken, de groene aanvallen daarintegen kun je terugkaatsen naar de enemy die hem afschiet. Hiervoor moet je op het juiste moment je schild trekken om de aanval te parryen. Zo kun je de Mancubus letterlijk een koekje van eigen deeg geven zoals in de afbeelding hierboven.

Spelen op jouw manier

Wil je het verhaal simpelweg meekrijgen, ben je niet zo goed in shooters of heb je moeite met bepaalde mechanics? Stel de moeilijkheidsgraad in naar jouw wensen om toch door de game heen te komen.

Dankzij het nieuwe “Difficulty Modifier” scherm, kun je de bestaande moeilijkheidsgrades aanpassen. Stel bijvoorbeeld de aggressiviteit van de vijanden in of hoeveel schade jij krijgt bij het eten van kogels van vijanden. Het kan bijna allemaal met deze nieuwe functie.

Het aanpassen van moeilijkheidsgraad draagt ook bij aan de replayability van de game. Ik zie aankomen dat er veel content gemaakt gaat worden rondom de game waarin verschillende challenges worden uitgevoerd, zoals bijvoorbeeld insta-death van de Doom Slayer of een playthrough doen in slow-motion.

Verdict

DOOM: The Dark Ages is een game die het beste uit de serie, sinds reboot, laat zien. Alle opties zijn refined, getweaked en getuned voor een betere sensatie tijdens het spelen en dat heeft id Software precies goed gedaan. Dingen die niet aangepakt hoefde te worden zijn gelaten, of lichtelijk verfijnd en aspecten die “off” voelde zijn ook veranderd.

Uitgerust met een stevige storyline die pakkend is en je meer informatie geeft over dit tijdperk in de series, is het hele verhaal welkom en boeiend. Elke cutscene heb ik dan ook afgekeken om mij vervolgens te prepareren voor de setting en level ik dit keer in kwam.

Ik heb mij nog nooit zo machtig gevoeld en ik wil alleen maar meer.

DOOM: The Dark Ages komt uit op 15 mei 2025 voor verschillende platforms. Op 13 mei 2025 zal de game in early access gaan voor mensen die de premium edition hebben gepre-ordered.