Review: Subdivision Infinity DX – Voor de jagers

In een universum waarin No Man’s Sky een nieuwe genre definieert duiken we een ander ruimteschip in om de ruimte een stuk veiliger te maken voor, voornamelijk ons zelf. Subdivision Infinity DX vertelt het verhaal van een ‘Rebel Scum’ in de ruimte op zoek naar meer grondstoffen.

No Man’s Sky vibes vanaf de eerste minuut, maar niet bepaald op positieve voet. De game voelt vrij leeg, onlogisch op veel momenten en over het algemeen hangt alles samen met een zijden draad. Ondanks mijn vele kritiekpunten op Subdivision Infinity DX straalt de game op heuse momenten en kan het best een vermakelijke arcade ruimte-shooter zijn.
Als ik zeg No Man’s Sky vibes bedoel ik een grote leegte met weinig ‘content’. Dit is precies wat Subdivision Infinity DX ook weerspiegelt. Een grote open ruimte waarin het gemis van relevante content wordt opgevuld door het mijnen van asteroïden. Je speelt door vijf hoofdstukken heen waarvan ieder hoofdstuk is voorzien van vijf missies en twee exploration missies. Deze exploration missies sturen je terug in het ruimtedeel van het betreffende hoofdstuk en laten je zoeken naar kisten. Deze kisten liggen verstopt in grote asteroïden, of ruimtestations.
Het vreemde aan deze missies is dat ze heel gemakkelijk geïntegreerd hadden kunnen worden in de hoofdmissies. Even side-tracken om op zoek te gaan naar kistjes die er voor zorgen dat je nieuwe schepen kunt bouwen. Het had zelfs zo kunnen zijn dat ieder hoofdstuk maar één missie was, met verschillende hoofdstukken en exploration. Tijdens een bepaalde missie speel je met bepaalde checkpoints en waypoints dus de structuur wordt al gebruikt, maar op een hele kleine schaal die eigenlijk niet logisch is. Je speelt immers elk hoofdstuk in hetzelfde gedeelte van de ruimte.

Potentie

Je merkt het misschien al aan de toon van mijn intro, maar er is enorm veel potentie in deze game. Een ruimte om te ontdekken met een rode draad waarbij jij als speler per hoofdstuk ‘vrij’ bent om te gaan ontdekken. Je mist misschien een inventory management systeem in-game. Dit kan je alleen in het menu doen waarbij je eigenlijk terug keert naar jouw ruimte station. Ook dit had een meereizend station kunnen zien waar je direct vanuit de speelwereld heen kon vliegen. Je hebt namelijk maar beperkte cargo ruimte op je schip. Na het mijnen van een aantal asteroïden moet je terug naar het hoofdmenu via een portaal om je cargo te legen voordat je verder kunt met spelen.
 
Vooral in een game waarin je voortdurend in de ruimte zit, wordt opgeslokt door de omgeving en vaak volledig je gevoel van richting verliest, verbreekt de structuur van missies in deze game volledig de diepgang. Dat is heel jammer want ook tijdens het spelen van de vrij korte verhaal missies wordt je na één of twee vrij simpele opdrachten uit de missie gehaald waarna je de volgende missie kunt starten. Het helpt ook niet dat de game geen enkele stemmen heeft, maar gameplay onderbrekende tekstvelden met vrij oninteressante conversaties.
Het gevolg van deze onzorgvuldig bedachte level design is een vrij oppervlakkige ervaring. Je gaat een missie beginnen, doet een paar simpele handelingen zoals het kapot schieten van een vrachtschip en een aantal vijandelijke fighters en start een nieuwe missie vanuit het hoofdmenu. Continue diepgang onderbrekend door het terugkeren naar het hoofdmenu na enkele minuten actie.

Het kan dus wel

Subdivision Infinity DX is geen slecht idee. De game in een arcade vorm met wellicht een meer vrije missie structuur in een ruimtegebied waarin ontdekking beloond wordt zou enorm goed werken. Tijdens het spelen begon ik steeds meer te realiseren dat het niet werkt om een speler in een grote open ruimte te plaatsen en deze weer na een aantal minuten er uit te halen. Indien je eenmaal bezig bent met de iets langer durende missies wordt het ook daadwerkelijk interessant. Je gaat op in de actie en de omgeving. Helaas duren deze momenten vaak niet lang en wordt de actie weer snel onderbroken.

Dat gezegd te hebben

Indien de systemen in de game meer waren geïntegreerd met de speelomgeving inclusief missies die je vanuit de ruimte kon activeren was deze game erg vermakelijk geweest. De game ziet er op bepaalde momenten erg mooi uit met de planeten en verschillende licht effecten op de achtergrond. Tijdens de gevechten ga je ook even helemaal op in de actie. Het is gewoon zo jammer dat je er zo snel weer wordt uitgehaald terwijl er eigenlijk geen goede reden voor is.

Voor de jagers

Of je nou jaagt op vijandelijke schepen of extra ijzer voor je nieuwe schip, jaag je in ieder geval op trofeeën. Het is ongetwijfeld een korte game bedoelt voor de trofee jagers onder ons. Binnen een paar uurtjes heb je een platinum trofee door niets meer te doen dan de game uit te spelen. De meeste trofeeën zal je automatisch ontgrendelen. Indien je alle exploration missies doet en alle kistjes vind krijg je zo goed als alle trofeeën in een enkele sprint als je netjes je wapens blijft kopen. Het vinden van de kistjes is heel eenvoudig. Je kunt via de in-game winkel scanners kopen die de kistjes zullen weergeven in je HUD.

Verdict

Subdivision Infinity DX is een game met veel potentie. Vooral in de arcade scene kon deze game het ver schoppen door zich niet al te veel serieus te nemen en meer uitdaging en diepgang in de game te stoppen waar de speler zich zonder al te veel limieten in had kunnen onderdompelen. Helaas geldt dit niet voor de game en wordt de speler achtergelaten met een oppervlakkige ervaring waarbij aaneensloten actie niet langer dan 5 tot 10 minuten duurt. De game duurt zo’n 6 uurtjes en daarmee heb je een platinum trofee verdient. Gezien de prijs niet heel erg verkeerd, alhoewel er volgens mij best veel laaghangend fruit niet is geplukt tijdens de ontwikkeling van deze game.
Pluspunten

• Verschillende schepen
• Visueel soms erg mooi

Minpunten

• Geen samenhang
• Niet meeslepend
• vreemde structuur keuze