28 maart 2024

Review: Gorn

Gorn

Gorn is een VR Gladiator game en past binnen zijn eigen scope eigenlijk heel goed als een Virtual Reality game. Kleine arena, weinig rondlopen en vooral veel rondzwaaien, maar wat lijkt als een match made in heaven, veranderd al snel in een “It’s fine” game.

Gladiator VR begint eigenlijk al direct met een paar punten achterstand voor de meest vreemde besturing in VR. Het is niets nieuws, want Horizon deed ongeveer hetzelfde. Je beweegt namelijk naar voor en achter door met je handen te zwaaien. Het probleem is echter dat je vooral met je handen wilt zwaaien om andere gladiatoren te slaan met een of meerdere van de veel verschillende wapens. Gelukkig mag je de besturing al vrij snel aanpassen door te bewegen via de thumb sticks, maar hoe zit ’t voor de rest met Gorn?

Gorn

Gladiatoren

Zoals ik al zei is Gorn een spel waar het draait om gladiator gevechten. Je zit in een kleine arena en in elk level komen er nieuwe vijanden op je af met steeds iets meer uitrusting. Tijdens het zwingen en zwaaien heb je zelf ook de mogelijkheid om je uitrusting aan te passen door simpelweg een wapen of schild op te rapen van de gevallen strijders. Een zwaard, bijl, knots, dorsvlegel (die moest ik even googlen) en meer. Aan de wapens zijn gedacht. Laat je vooral niet afleiden door het gummy-uiterlijk, want deze wapens zijn dodelijk.

Het voelt vooral erg leuk om een paar rake klappen uit te delen en de ontwikkelaars hebben zeker niet gedacht om de gore in Gorn over te slaan, al is het wel heel erg cartoony. Wat dit in praktijk betekent is dat je na een handjevol gevechten in hetzelfde level ongeveer niets meer ziet van het bruine zand onder je voeten, maar dat de vloer is bekleed met een rood tapijt van bloed. Het is niets waar je maag van streek zal raken, want nogmaals, het ziet er heel erg cartoonachtig uit. Hetzelfde geldt voor het ontleden van je gladiator-maatjes. Af en toe beuk je letterlijk wat schedels in en zie je her en der wat overtollig vlees rondvliegen. Wederom erg cartoonachtig, maar het is een vermakelijk gevoel om zo het slachtveld te bekleden met een hand en een been.

Gladiator eigen laten je tegenstanders zich niet zo makkelijk het veld uit slaan. Een wapen meer of minder houdt ze niet tegen en een lichte hersenschudding of een beetje arm of been minder doet ze niet altijd kwaad. Koste wat kost proberen ze jou hetzelfde aan te doen en dit maakt het spel af en toe een beetje oneerlijk. Je hebt zelf namelijk maar een soort van één leven. Zodra je voor de eerste keer geraakt wordt, moet je een levende gladiator zien terug te slaan terwijl het langzaam letterlijk zwart wordt voor je ogen. Lukt dit niet, dan ben je af. Het is mij al een aantal keer overkomen dat ik net een laatste klap uitdeelde, maar ook incasseerde, terwijl de nieuwe gladiatoren niet op tijd in de arena waren voordat het game over was.

Gorn PSVR2

Niet meer, niet minder

Als Gladiator gevechten alles is wat je zoekt, dan zit je met Gorn wel goed voor een paar uurtjes. De twee tientjes die de game je kost zorgen voor een uur of 4 vermaak, waarbij de repetitie wel redelijk snel om de hoek komt kijken. Iedere arena is nagenoeg hetzelfde, al is de uitdaging steeds iets groter. Meer vijanden en over het algemeen iets beter uitgerust dan dat jij bent. Vrij grappige boss-gevechten doorbreken een beetje de sleur van de game. Zo vecht je bijvoorbeeld tegen Achilles. Iconisch genoeg draagt deze baas een harnas van top tot teen, behalve.. Juist, je raadt het al.

En zo neemt Gorn zichzelf vooral niet te serieus en dat moet het ook niet doen. Het is niet de next-gen VR titel waar je een PlayStation VR2 headset voor in huis hebt gehaald, maar het is een prima VR spelletje om je zelf even mee te vermaken, of zelfs om je bezoek even mee te entertainen. Het is namelijk een heel erg gemakkelijke game om op te pakken, al moet je wel even de settings aanpassen zodat het ook gemakkelijk te spelen is en je niet standaard met een vreemde handicap speelt.

Gladiator VR

Verdict

Gorn is niet de next-gen Virtual Reality game waar je een PlayStation VR2 voor hebt aangeschaft. Wél is het een redelijk vermakelijke VR-titel die je een uurtje of 4 te vriend houdt, mits je het niet erg vindt om keer op keer hetzelfde te doen met minimale variatie. Toch blijft het vermakelijk om keer op keer een paar koppen in te beuken en een van de veel verschillende soorten wapens. Het is een game die zichzelf niet te serieus neemt, dat moet je zelf vooral ook niet doen.

Gespeeld op PlayStation VR2
  • 6/10
    GlaVRiator - 6/10
6/10

Jordy Gerritse

Zelda fanboy. Retro Collector. Voornamelijk te vinden op het Playstation Network. Gamer sinds ik nog uit de fles dronk. Beide doe ik nog steeds, niets veranderd dus.

Bekijk alle berichten van Jordy Gerritse →