Review: Lords of the Fallen

‘Development Hell’ is een zachte uitdrukking voor Lords of the Fallen. De game zou eerst een sequel worden, toen een reboot, gemaakt door Deck13. Na lange tijd heeft Hex Works het overgenomen en de game alsnog uitgebracht als zijnde een reboot. De meeste games met zo’n ontwikkelingstraject komen er niet goed uit. Kan Lords of the Fallen die vloek verbreken?

Om nog wat meer context te geven. De originele Lords of the Fallen was een kopie van Dark Souls, eentje met gemengde reviews toen en nog gemengdere opinies nu. Maar, Hex Works is een studio bestaande uit een boel ervaren ontwikkelaars, met een hart voor Soulslikes. Dit merkten wij op Gamescom al, maar na het spelen van de uiteindelijke game, kwam die liefde in de ontwikkeling nog beter naar voren. Is het een perfecte game? Nee, dat is het zeker niet. Maar, ik wil jullie graag meer vertellen over waarom dit zeker een game is die je moet spelen als Souls fan!

Story

Het verhaal van Lords is er één die even complex is als de volgende Souls(like) game. Het is een verhaal dat zich afspeelt in een duistere fantasiewereld vol rituelen, smerige beesten, onbetrouwbare personages en magie. Deze game is gemaakt met liefde voor het origineel, maar toch volledig anders. Het verhaal is daar geen onderscheid in. Jij hebt een lamp gevonden, een speciale lamp. Je maakt je personage, ontmoet dubieuze personages, maakt keuzes en probeert de wereld iets minder f*cked te maken. Terwijl je dit doet kom je door veel verschillende soorten gebieden met allemaal side stories en nog meer dubieuze en onbetrouwbare personages. Het verhaal wordt verteld door middel van cinematics, dialogen en door je lamp te gebruiken om lore te vinden. En alhoewel er enorm veel te vinden is over de lore en wat het hele verhaal betekend, is dit voor mij de minst interessante reden om te spelen.

De wereld

De map in Lords of the Fallen is niet open world en heeft laadschermen her en der. Maar, alles is interconnected, iets dat met liet denken aan de originele Dark Souls. Het grote verschil is dat de map in Lords enorm groot is. De afwisseling in gebieden is enorm groot, van brandende gebieden tot krakkemikkig hout aan de zijkant van een enorm hoge berg en sneeuwgebieden. Alle gebieden zijn enorme puzzels en soms positief vermoeiend om doorheen te walsen, vooral als je alles wilt zien. Je moet goed onthouden waar je heen gaat, want de map zelf is bijna onbruikbaar. Het is niet zo open als een Elden Ring, maar wel zo groot en interconnected dat het soms zo voelt.

Combat

De combat is een element dat enorm lang nodig had om te klikken, althans voor mij. Dit kan te verklaren zijn aan het feit dat ik nog midden in Lies of P zit, maar ik moest enorm wennen aan hoe de combat in deze game voelt. Na dat het eenmaal een beetje begon te landen, merkte ik pas hoe afwisselend de combat kan voelen, volledig gebaseerd op je wapen. Normaliter ben ik een enorme fan van zwaarden die dubbel mijn lengte zijn, maar in deze game vond ik die weer enorm traag, iets te traag met hoe snel sommige bosses kunnen aanvallen. Dus, koos ik voor de short swords in de early game. Ieder soort wapen heeft een eigen moveset met verschillende soorten combo’s. Dit werkte iets meer innoverend dan in oudere Dark Souls titels en was dus top!

Wat ik wel irritant vond, was dat sommige wapens je een soort van locken in een vooruitlopende aanval, eentje die er meerdere malen voor zorgde dat ik zo in een andere aanval liep, zonder dat dit mijn intentie was. Dit kon soms enorm storen met de movement en de ‘dans’ die jij aangaat met vijanden of zelfs bosses. Maar, al met al is de combat enorm uitgebreid met magie, veel slag- en schietwapens en een boel creativiteit om mee te spelen!

Lampie

Het meest innovatieve aspect in Lords of the Fallen, is je lantern. Of, zoals ik hem noem: Lampie. Deze lamp is niet alleen een groot element in het verhaal, maar ook je grootste manier van ontdekken. Met de lamp kan je namelijk kijken in de wereld van de doden. Houdt je lamp vooruit en je ziet recht voor je hoe dezelfde plek er in die wereld uit komt te zien. Like what you see? Dan kan je de wereld betreden door je lamp te gebruiken.

In die wereld merk je al gauw dat veel dingen anders zijn, waardoor je nieuwe gebieden kan ontdekken en soms heb je het zelfs nodig om verder te komen in je main quest. In die wereld van de doden kan je andere items vinden, vijanden tegenkomen en je hebt het vaak gewoon nodig om verder te komen. Maar, hoe langer jij in deze wereld zit, hoe meer gevaarlijke vijanden je op komen jagen. Je hoort namelijk niet thuis in die wereld en wordt beschouwd als een indringer. Zit je echt lang in de wereld? Dan komt een soort grim reaper figuur je het zweet onder de oksels uit meppen en kan je beter zo snel mogelijk een van de velen uitgangen vinden, die verspreid staan door de wereld.

Hoe hoger je multiplier is in de wereld van de doden, hoe hoger het risico dus. Maar, daar staan ook hogere beloningen tegenover zoals meer experience en betere items. Je gebruikt deze wereld ook als een soort tweede kans op het leven. Ga jij dood in de wereld van de levenden? Dan krijg je nog een nieuwe kans in de wereld van de doden.

Deze lantern is wat mij betreft het meest innovatieve element in Lords of the Fallen.

Graphics, muziek en dialoog

De muziek in Lords is echt enorm tof. Ik moet wel zeggen, dit heb ik met zo goed als iedere Souls(like) titel. Veel kerkkoor gezang, veel actievolle maar toch lugubere muziek, i love it! Ook de stemmen en dialogen zijn aardig tof, ze zijn niet zo sterk als die in bijvoorbeeld Lies of P, maar ook verre van slecht.

De game is mooi, heel mooi zelfs. De setting maakt het nog dat stapje beter. ieder deel van de wereld ziet er adembenemend uit en ik heb zelden gehad dat ik ‘meh’ dacht. Wel vind ik de wereld van de doden soms een beetje veel van hetzelfde. Waar de game nog veel te wensen laat, is performance. De game wordt al veel gepatched, maar heeft nog aardig wat bugs en soms zelfs wat crashes, wanneer er veel vijanden spawnen in de wereld van de doden. Maar, dit zijn geen onoverkomelijke dingen.

Buiten dat is er enorm veel verschillende soorten armor in de game, allemaal met een eigen visuele stijl. Dit arsenaal is zelfs uitgebreider van die van Elden Ring en hier mag FromSoft best een voorbeeld aan nemen!

Verdict

Lords of the Fallen is op ieder vlak een enorm sterke Soulslike. Buiten dat, moet ik wel zeggen dat ik in de combat en movement keuzes zijn gemaakt, die mij iets minder goed liggen. Ook de performance is niet om over naar huis te schrijven. Maar, de game is op ieder ander vlak innovatief, mooi en een knap staaltje werk. Je merkt de liefde die erin is gestoken. Ik heb nog nieteens tijd gehad om te kijken naar co-op en PvP, dus ik hoop de review hier op een later tijdstip nog op aan te vullen. Ik kan Lords aan iedere Souls-fan aanraden!