29 maart 2024

Bandjes, floppies, CD'tjes en Steam

Met Steam is het makkelijker dan ooit om een verzameling games op te bouwen. “Wat ga ik spelen?”, vraag ik me af als ik door mijn lijst met een paar honderd games scroll. Het tafereel lijkt op dat van een vrouw die voor haar kledingkast staat. Zeker twee derde heb ik nog nooit gespeeld. Het zijn er zoveel dat ik vol vertrouwen denk: “Ik ga niets meer kopen tot ik meer hiervan gespeeld heb”. En dan… is er een nieuwe sale.

We gaan even terug, naar de jaren 80 om precies te zijn. We zien twee cassette-spelers op elkaar aangesloten. De een speelt, de ander neemt op. Als we luisteren, horen we geen muziek. We horen alleen een raar geluid. Het lijkt een beetje op het geluid van een inbel-modem. We kijken naar het bandje. “Winter games” staat er met een kinderlijk lettertype op geschreven… Het is een spelletje voor de Commodore 64. ik doe het bandje in de cassette speler, of Datasette, van de Commodore 64. Ik tik in op de C64: “Load”. Op het scherm zie ik de melding “Press play on tape”. Dus ik druk op de play knop van de Datasette. Als hij na meerdere minuten klaar is met laden kan ik “run” in toetsen om de game te starten, waarna hij weer moet laden. Dat is wat anders dan een laadscherm van 15 seconden waar we vandaag de dag over klagen.
cassette commodore 64

Het tijdperk van de Floppy

Ik had echter ook een floppy-drive naast de Commodore staan. Hier gingen 5,25 inch floppies in. Omdat je met deze kon wapperen kregen ze de naam floppy. Ik ben zelf eigenlijk van de generatie dat cassettes voor spelletjes en data al langzaam ouderwets waren. Ik gebruikte dus vooral de floppies. Bij de C64, die we tweedehands gekocht hadden, kregen we enkele originele spelletjes. Verder waren het allemaal gekopieerde spelletjes, waarvan slechts twee op cassette-bandje.
floppy disks 720
Toen we overgingen naar een PC, met de machtige 80186 CPU van 6MHz, konden hier zowel 5,25 en 3,5 inch diskettes in. In deze tijd kreeg je bij spelletjes die je in de winkel kocht zelfs beide soorten floppies in de doos. Niet iedereen had immers twee drives in zijn PC. En dat geluid bij het opstarten, wat een kabaal. Het is echter wel een geluid dat ik tegenwoordig stiekem toch wel mis. Met de volgende PC gingen we helemaal over naar 3,5 inch diskettes. Dit was de IBM PS/2 Model 50z. Met een 10MHz Intel 286, 1MB intern geheugen, 30MB harde schijf, 12 inch kleuren monitor en géén geluidskaart. Ondanks dat ik het moest doen met bliepjes, blijft deze PC toch echt mijn eerste echte liefde.
floppy disk diskette

De pracht van de CD-ROM

Ondertussen zijn we in 1996 aangekomen. Ik was 15 jaar en zo onrustig als een puppy die een koekje krijgt. Vaders kwam namelijk bijna thuis met onze nieuwe PC! Daar was hij dan, die prachtige witte toren met een Pentium 133, 16 MB EDO-RAM, 1,6 GB harde schijf, een EDGE 3D videokaart én een CD-ROM speler. Enkele games waren nog uitgekomen op zowel diskette als CD-ROM. Maar dat interesseerde me niet. Die games die alleen op een CD-ROM paste, dat wilde ik. Eindelijk kan ik al die prachtige games met filmpjes spelen. The 11th Hour, Myst, Phantasmagoria 2, Full Throttle, Command & Conquer en ga zo maar door. Allemaal mogelijk door CD-ROM. Het was ondenkbaar dat op zo’n glimmend schijfje maar liefst 450 floppies paste.
cd rom
Vanuit het floppy tijdperk was het nog gebruikelijk om PC games te kopen in relatief grote dozen. Sommige mensen gooide deze weg, maar ik bewaarde ze. Toen DVD’s op de markt kwamen, werden PC games langzaam steeds meer in dezelfde hoesjes als DVD’s verkocht. De grote dozen gaven me wel meer voldoening bij het kopen ervan, zeker als ik er lang voor gespaard had. De DVD doosjes nemen daarintegen wel minder ruimte in beslag. Met elke game die ik kocht werd de verzameling weer wat groter, heerlijk om al die games netjes naast elkaar in de kast te zien staan. Er kwamen langzaam zelfs games op DVD uit. Maar na een jaar of 8 verzamelen kwam hier langzaam verandering in. In 2004 kwam namelijk de langverwachte game Half-Life 2 uit.

De stoom-locomotief

Een jaar eerder, in 2003, had Valve Steam gelanceerd. Maar het was niet iets waar ik echt naar omgekeken had. Toen Half-Life 2 uit kwam werd Steam voor mij pas een realiteit. Updates kwamen automatisch binnen via Steam en ik kon ook de originele Half-Life in Steam downloaden. Voor Counter Strike, Opposing Force en Blue Shift gelde hetzelfde. Hiervoor hoefde ik enkel de CD keys in te voeren in Steam. Als extra cadeautje kreeg ik er Half-Life source op Steam bij. Deze is in principe hetzelfde als Half-Life, maar dan met betere physics en lichteffecten. Het was leuk om naast Half-Life 2 al een aantal andere games in Steam te zien staan. Games op CD’s en DVD’s hielden nog wel even vol, maar rond 2010 begon het toch wel duidelijk te worden. Digitale distribution was here to stay.

Net als vele anderen, ging ik langzaam meer games digitaal aanschaffen. Andere grote uitgevers zagen ook dat Steam als een trein ging en in de komende jaren werden ook o.a. Uplay en Origin ook een feit. In winkels zag ik wel nog rekken vol staan met games voor consoles, maar de schappen met PC games werden continu kleiner. Steeds meer PC games die in de winkel te verkrijgen waren, moesten alsnog via een digitaal platform geregistreerd worden. Het tijdperk van fysieke PC games was voorbij. Het sparen van games ging niet meer mooi in de kast. Nee, het werden slechts lijsten in verschillende programma’s. En door sales en bundels worden die lijsten met een rap tempo alleen maar langer.
Ik heb nu dus meer games digitaal dan dat ik opgeteld ooit op cassette, floppy, diskette en CD-ROM heb gehad. Maar toch heb ik niks om te spelen…
– Lars JJ
steam sale unplayed

Lars jj

Gamer in hart en nieren sinds 1991. Het begon met een NES maar twee jaar later kwam ik in aanraking met PC. Vanaf dat moment is dit ook mijn platform of choice. De afgelopen jaren ben ik wel weer steeds vaker op de bank te vinden met een Xbox controller in mijn handen. Command & Conquer, Forza, Half Life en Metal Gear zijn mijn favoriete franchises.

Bekijk alle berichten van Lars jj →