Review: The Outer Worlds voor Nintendo Switch

The Outer Worlds is niet per se nieuw. Wél voor Nintendo Switch fans, want sinds vrijdag 5 juni is de game ook verkrijgbaar voor Nintendo’s hybride console uit 2017. Beantwoord Obsidian eindelijk die Fallout crave voor de Switch spelers? Wij zoeken het voor je uit.

Nintendo Switch ports zijn een bekend fenomeen. We hebben er al velen voorbij zien komen en ongetwijfeld gaan we er nog veel zien ook. Weliswaar lever je op de Switch een hoop in om een game die oorspronkelijk werd bedoeld voor Playstation 4 en Xbox One te kunnen spelen. Toch hebben we gezien dat Nintendo’s kleine apparaatje meer dan capabel genoeg is om dit voor elkaar te krijgen. Hoe zit dat met The Outer Worlds?

We zien de verscholen krachten van het apparaatje met name in games als The Witcher 3 en DOOM. Niet de mooiste versies van de game, maar wel verdomd indrukwekkend om te zien dat zulke games op de Switch nog steeds schitteren. Ze leveren stuk voor stuk in, maar behouden hun magie, charme en identiteit. Iets wat je over Obsidian’s Outer Worlds niet echt kunt zeggen.

Tuurlijk, het is dezelfde game, met hetzelfde verhaal en dezelfde gameplay. Toch mist het iets erg cruciaals. De magie, de charme, de identiteit. Je zou kunnen zeggen ‘ik weet niet beter’ als je The Outer Worlds nog niet eerder hebt gespeeld, maar dit moet je eigenlijk niet willen. Je speelt dezelfde game, maar toch niet echt.

Een Fallout

The Outer Worlds is een prachtige game. Maar dat heb ik je al proberen duidelijk te maken in onze originele review voor de Playstation 4 Pro. Het hele corporaties zijn slecht-verhaal komt dan wel snel je neus uit, maar alles er om heen steekt goed in elkaar. Een heuse RPG met duidelijke invloeden van de ‘moderne’ Fallout games. En dan met name Fallout 3 en Fallout New Vegas. Vooral Fallout New Vegas, want het zijn immers dezelfde ontwikkelaars.

The Outer Worlds werd ontwikkeld met een veel kleiner budget dan New Vegas en dat valt ook wel snel op. Je merkt dat de ontwikkelaars dezelfde kant uit willen gaan als jaren geleden. De geldkraan houdt echter ergens op en soms stelt dat een beetje teleur. De aandacht, liefde en nauwkeurigheid blijft ongedeerd, maar je mist toch wel een soort van grootschaligheid. Vooral met alle RPG elementen die ingebakken zijn in The Outer Worlds voelt het soms aan als een gemiste kans om deze niet tot in oneindigheid te benutten. Maar goed, desalniettemin blijft het een ijzersterke RPG van Obsidian.

De grote vraag blijft echter of deze Switch port nou die Fallout crave eindelijk vervult. Persoonlijk zeg ik nee en wel om de reden dat deze Switch versie de game compleet niet ten goede doet. Het is niet alleen dat je een ‘lelijkere’ variant speelt van The Outer Worlds, maar meer een gestripte presentatie speelt van.

Niet verder kijken dan je neus lang is

Mijn moeder heeft me altijd geleerd om verder te kijken dan mijn neus lang is. Maar kortzichtigheid is iets wat je misschien wel kan redden in The Outer Worlds op Nintendo Switch. Ik bedoel het dan ook echt heel letterlijk. Van dichtbij, in gesloten dichte ruimtes kan het er mee door. Je ziet duidelijk dat de textures veel minder scherp zijn, maar wel veel scherpere randen hebben. Details zijn lastig om uit te maken en dat is heel jammer, want de details zijn één van de elementen in The Outer Worlds die de game juist zoveel karakter geven. Bijna al die details gaan verloren in een constante waas waar je in speelt.

Het wordt nog veel erger zodra je in de meer open gebieden speelt. Steden, dorpen en voornamelijk open vlakten en eigenlijk overal waar je niet binnen 2 meter wordt omringd door muren. Het is gewoon lastig om duidelijk te zien waar je mee bezig bent. Het voelt een beetje aan alsof je personage een brildrager is, maar deze is vergeten op te zetten. In gebieden met hoog gras, struiken en andere vormen van uitsteeksels zijn vijanden heel slecht te zien en hebben ze vaker mij met een verrassingsaanval te pakken, dan andersom, zoals het hoort te zijn.

De omgevingen geven niet dezelfde sfeer als in de andere versies. Cruciale details ontbreken zoals planten, kleuren, groeven, kleine voorwerpen en noem maar op. Alles verder dan 10 stappen vooruit moet nog worden ingeladen zodra je dichterbij komt en dit laat iedere keer opnieuw een zure smaak achter. De gemaakte compromissen zijn te groot om het resultaat nog steeds als goed te beschouwen.

Niet alleen grafisch, maar ook technisch laat de Switch versie te wensen over. In handheld mode speelt de game erg ongemakkelijk. Via de TV spelen met een Pro controller maakt het al iets aangenamer, maar er lijkt een soort vertraging in te zitten waardoor ieder vuurgevecht niet vloeiend of natuurlijk verloopt.

Bekijk hier beneden de duidelijke verschillen tussen de presentatie in handheld mode en docked mode. Probeer in beide afbeeldingen de text te lezen op de gevel van de toren.

Verdict

The Outer Worlds is een schitterende game, maar niet geschikt voor Nintendo Switch. In ieder geval niet op deze manier. We hebben door de jaren heen veel indrukwekkende Switch ports mogen zien, maar helaas is The Outer Worlds niet zo eentje. Op te veel vlakken moet de iconische RPG van Obsidian inleveren om een speelbare ervaring te bieden. En die aangeboden ervaring is simpelweg gewoon niet zo goed.

De game is speelbaar en als je echt alleen een Switch hebt dan is het ’t overwegen waard, maar beschik je over een andere console? Speel deze dan daar op.

Laat dit je vooral niet afschrikken van deze mooie RPG. In onze oorspronkelijke review waarbij we de game speelde op een Playstation 4 Pro scoorde de game maar liefst een dikke 9.