Review: Final Fantasy VII – Nog één keer voor de remake

In 1997 kwam het zevende deel uit de Final Fantasy reeks uit voor de PlayStation. Alhoewel, het was eigenlijk het vierde deel. Uiteraard weten we ondertussen wel waarom Square lijkt te tellen als mijn neefje met zijn “één, twee, veel…”. Na verschillende releases zien we FFVII nu op Nintendo Switch en Xbox One. Naar die laatste nemen we even een kijkje.

Als je de naam Final Fantasy noemt, zullen de meeste mensen direct aan PlayStation en het zevende deel denken. Ik heb meerdere games in de serie gespeeld, even uit het koppie zijn dit VI, VIII, IX en X geweest. Echter speel ik deel zeven eerlijk gezegd nu voor de eerste keer. Ik hoop niet dat ik nu mensen met hooivorken voor mijn deur krijg, maar het verhaal is zeker niet een van de beste in gaming. Misschien speelt het mee omdat het niet 1997 is, of verpest het weten van het grote shock-moment in het plot het een beetje. Ondanks dat heeft het verhaal wel uitstekende karakterontwikkeling.

Over het algemeen spreken verhalen in JRPG’s me niet zo aan, maar Final Fantasy VI en IX wisten me goed te boeien. Het is ook altijd leuk om de namen Biggs en Wedge weer terug te zien in een Final Fantasy game. Ondanks dat ik plezier heb gehad met de game, is het denk ik niet de juiste game om 22 jaar na dato voor de eerste keer te spelen.

1997 in 2019

De vijfde generatie consoles heeft het moeilijk. De vroege dagen van 3D waren niet de mooiste. Waar 16bit games hun artistieke waarde vasthouden, vallen de eerste 3D games vaak zwaar. Bovendien waren ook nog geen standaarden gezet in gameplay en waren lage framerates acceptabel (waarom dit in deze release nog steeds een punt is, is me een raadsel). Kijk naar Goldeneye op de Nintendo 64, vroeger zo veel lol mee gehad, maar nu vraag ik me af hoe dit ooit op de markt terecht is gekomen. Hetzelfde geldt voor Resident Evil. Het zijn landmark titels, maar nu vind ik ze nagenoeg onspeelbaar.
Er zijn natuurlijk wel een paar titels uit deze generatie die ècht tijdloos zijn. Kijk naar Super Mario 64 en Metal Gear Solid. Deze kan ik nog steeds spelen. Maar bij Final Fantasy is die pil me te bitter. Zeker hoe weinig er eigenlijk verbeterd is aan deze release.

Verbeteringen?

Na het spelen van Final Fantasy VII op de Xbox One had ik ook de neiging om dit onder de categorie “Retro Review” te laten vallen. Deze versie gebaseerd is op de originele PC versie. Voor het grootste deel is het gelijk aan deze PC versie. De veranderingen? Hogere resolutie karakters met schaduweffecten, “verbeterde” achtergronden die eigenlijk gewoon iets blurry gemaakt zijn, en wat extra functies. Het is natuurlijk altijd leuk als er nieuwe functionaliteit is, toch?
In dit geval had ik liever gezien dat ergens anders de energie in gestoken was. Als het je te langzaam gaat kun je de game op drievoudige snelheid spelen. Je kan de random encounters uitzetten, hoewel je deze nodig hebt, want een oude JRPG kun je niet uitspelen zonder te grinden.Het ergste vind ik de battlebooster. Hiermee vul je al je balkjes tijdens een gevecht. Ook al gebruik je deze functie niet, een aas in je mouw hebben voelt toch al als vals spelen. Ik had liever gezien dat er een moderne safe functie was toegepast. Ik zou ook blij zijn geweest met de mogelijkheid om de game overal te kunnen pauzeren, zoals tijd een cutscene of een teller. Serieus, wie heeft ooit bedacht dat een teller doorloopt als je de game pauzeert?
Maar wellicht nog de belangrijkste vraag: waarom zijn de framerates nog stééds niet verbeterd!? 15fps tijdens battles? Kom op Square.

Verdict

Dit leidt me ook tot de vraag: voor wie is deze release eigenlijk? Er is te weinig verbeterd om een koop voor oude fans te verantwoorden. Voor de nieuwe generatie, of gewoon gamers die hem nog nooit gespeeld hebben, is deze Final Fantasy niet heel erg toegankelijk. Bovendien zit er een volwaardige remake in de pijplijn.
Raad ik deze game aan? In principe zeg ik ja, maar vooral om wat de game betekend heeft voor het huidige gamelandschap. Maar dan adviseer ik eerder om een paar euro meer uit te geven voor een originele versie voor de eerste PlayStation. Raad ik deze game aan voor gamers die op zoek zijn naar een klassieke Final Fantasy ervaring? Nee, dan zal ik altijd het zesde deel en Chrono Trigger adviseren. Vraag je me voor een welke 3D Final Fantasy je moet spelen, dan zeg ik X of XII.

Pluspunten

• Goede gevechts-mechanics
• Ingebouwde cheatmode, 3x en geen random encounter functies

Minpunten

• Gameplay en presentatie niet goed oud geworden
• Geen savefunctie
• Ingebouwde cheatmode
• Framerates nog steeds niet op orde